چرا بعضی افراد از ذکر خدا گریزان‌اند؟

در قرآن کریم، به مسأله یاد خدا و چگونگی واکنش انسان‌ها به آن پرداخته شده است. یاد خدا و ذکر او از مهمترین اصول زندگی و عبادت در دین اسلام محسوب می‌شود. قرآن به وضوح به اهمیت این یادآوری اشاره می‌کند و آن را یکی از نکات اساسی در زندگی مؤمنان قرار می‌دهد. در واقع، یاد خدا می‌تواند به عنوان یک منبع بزرگ آرامش و تمایل به زندگی صحیح و شرافتمندانه در نظر گرفته شود. یکی از دلایل اصلی که برخی افراد از ذکر خدا گریزانند، غفلت از یاد خدا و مشغولیت به امور دنیوی است. مثل بسیاری از مواقع در سرنوشت انسان، ابتدا توجه به خدا و دین در زندگی روزمره و علمی مورد غفلت واقع می‌شود. این غفلت نه تنها باعث دوری از خدا می‌شود، بلکه می‌تواند به تبعات منفی زیادی نیز منجر گردد. در سوره انفال آیه 28 آمده است: "و اعلموا أنما أموالكم و أولادكم فتنة و أن الله عنده أجر عظيم" به این معنا که انسان‌ها باید بدانند که اموال و فرزندانشان یک آزمایش است و در واقع باعث می‌شود آنها از یاد خدا غافل شوند. این آیه به روشنی نشان می‌دهد که مال و فرزند جزء نعمت‌های الهی به حساب می‌آیند، اما در عین حال می‌توانند به عنوان یک آزمون روحی و اخلاقی نیز عمل کنند. افرادی که به‌دلیل اشتغال به زندگی مادی به یاد خدا کمتر توجه می‌کنند، معمولاً در پی لذایذ دنیوی و خواسته‌های مالی و اجتماعی خود می‌روند. این رفتار موجب می‌شود تا یاد خدا به حاشیه رانده شود و انسان از مسیر صحیح زندگی دور گردد. زمانی که در مرکز زندگی انسان، خدا و یاد او نباشد، تمام تلاش‌ها و کوشش‌ها ممکن است در نهایت به یأس و ناامیدی منجر شود. به علاوه، در سوره مدثر آیه 5 ذکر شده است که "وَتَكَاثُرٌ مَّكَثَّرَةٌ"، یعنی تکاثر ثروت و فرزندان می‌تواند انسان را به سمت غفلت از خدا سوق دهد. در اینجا می‌بینیم که قرآن چه دقتی در بیان عواقب دنیاداری و دنیاطلبی دارد. غفلت از یاد خدا می‌تواند انسان را به طرز شدیدی تحت تأثیر قرار دهد. این غفلت هم باعث نقص در شخصیت و هم به سلب آرامش از فرد می‌انجامد. بنابراین، عدم توجه به یاد خدا می‌تواند ناشی از دنیاطلبی باشد که باعث می‌شود انسان از ذکر و شکرگزاری خدا دور شود. در این راستا، لازم است که افراد با ایجاد فضایی برای یاد خدا در زندگی خود و گنجاندن نماز و ذکر در روزمره، به سلوک درست راه پیدا کنند. این کار نه تنها به تقویت ارتباط با خدا کمک می‌کند، بلکه موجب آرامش روانی و روحی نیز می‌شود. برای اینکه بتوانیم یاد خدا را در زندگی روزمره خود گنجانده و هر روز به آن توجه بیشتری داشته باشیم، ابتدا باید یک ساختار مشخص برای زندگی خود قرار دهیم. داشتن زمان و فضایی مشخص برای نماز و ذکر کردن در طول روز می‌تواند این امر را تسهیل کند. به عنوان مثال، ما می‌توانیم در صبح پیش از آغاز فعالیت‌های روزمره خود، چند دقیقه‌ای را به ذکر و دعای صبحانه اختصاص دهیم. این کار خواهد توانست تا ما را در طول روز به یاد خدا و ارزش‌های معنوی بیشتر نزدیک کند. علاوه بر این، ذکر خدا در میان کارهای روزمره نیز می‌تواند به ما کمک کند تا با خدای خود ارتباط برقرار کنیم. مثلاً از وقتی که در اتومبیل هستیم، می‌توانیم اذکار کوتاه و زیبا را تکرار کنیم یا در حین انجام کارهای روزانه مثل شستشوی ظرف‌ها یا مرتب کردن خانه، ذکر خدا را در ذهن خود بگذرانیم. فراموش نکنیم که ثروت و فرزندان از نعمت‌های بزرگ خداوند هستند، اما ما باید به یاد داشته باشیم که اینها تنها مایه فخر و افتخار نیستند. آنها می‌توانند ما را به سمت غرور و فاصله گرفتن از خدا سوق دهند. لذا مهم است که در کنار قدرشناسی از این نعمت‌ها، همواره به اهمیت یاد خدا و ارتباط با او توجه کنیم. در نهایت، کلید موفقیت در زندگی دینی و معنوی، توجه به یاد خدا و قرار دادن او در مرکز زندگی خود است. زمانی که انسان خدا را فراموش کند، دیگر هیچ چیزی نمی‌تواند او را از ناکامی‌ها و مشکلات زندگی نجات دهد. یاد خدا به انسان آرامش می‌دهد و چشم‌انداز او را نسبت به زندگی تغییر می‌دهد. لذا، باید نهایت تلاش خود را در گنجاندن یاد خدا در هر زمینه‌ای از زندگی روزمره‌امان به کار بگیریم. با این نگاه و توجه به یاد خداوند، می‌توانیم نه تنها به یک زندگی شاداب و پربار دست یابیم، بلکه در مسیر سلوک قرب به خداوند نیز پیش برویم.