چرا بعضی‌ها از یاد خدا فراری‌اند؟

در قرآن کریم، دلایل مختلفی برای فرار بعضی افراد از یاد خدا ذکر شده است. یکی از این دلایل، غفلت و بی‌توجهی است که در سوره انعام آیه 31 خداوند می‌فرماید: "وَكَأَيِّن مِّن قَومٍ أَهْلَكْنَاهُمْ فَجَاءَهُمْ بَأْسُنَا بَيَاتًا أَوْهُمْ قَائِلُونَ". این آیه نشان می‌دهد که بعضی افراد به خاطر غفلت، موقعیت‌های بارز یاد خدا را نادیده می‌گیرند و در نتیجه فاصله‌ای بین خود و خدا ایجاد می‌کنند. خداوند با این آیه به ما یادآوری می‌کند که غفلت، می‌تواند عاملی باشد که انسان‌ها را از یاد خود دور می‌کند و آن‌ها را در حالت‌های ناامنی و بی‌خبری قرار می‌دهد. در ادامه، در سوره آل عمران آیه 28 آمده است: "لَا تَتَّخِذُوا الْكَافِرِينَ أَوْلِيَاءَ مِن دُونِ الْمُؤْمِنِينَ وَمَن يَفْعَلْ ذَٰلِكَ فَلَيْسَ مِنَ اللَّهِ فِي شَيْءٍ". این آیه به ما یادآور می‌شود که افراد ممکن است به دوستی با کافران روی آورند و از یاد خدا دور شوند. دوستی با افراد غافل و تعلق بیشتر به دنیا، می‌تواند انسان را در مرز عذاب و عاقبت بد قرار دهد. در حقیقت، دوستی با افرادی که نسبت به اصول دین بی‌توجه هستند، می‌تواند منجر به غفلت بیشتر فرد مؤمن شود و او را از حقیقت دور سازد. از دیگر دلایل دوری از یاد خدا می‌توان به نافرمانی از دستورات الهی اشاره کرد. در سوره مومنون آیه 29، خداوند می‌فرماید: "فَذُوقُوا فَلَن نَّزِيدَكُمْ إِلَّا عَذَابًا". این آیه به‌وضوح نشان می‌دهد که در نهایت، دوری از یاد خدا منجر به عذاب می‌شود. زمانی که انسان دستورات خداوند را نادیده می‌گیرد، در واقع خود را از رحمت او دور می‌کند و نتیجه‌اش، عذاب خواهد بود. این آیه حضرت محمد (ص) را در راه هدایت امت اسلامی به یادآوری می‌آورد که چگونه باید راهی برای نزدیکی به خدا پیدا کنند و از فراموشی و غفلت دور بمانند. فهم دقیق این آیات و دیگر آیات مشابه در قرآن کریم، نیازمند تأمل و دقت نظر است. بسیاری از آیات قرآنی به موضوع یاد خدا و غفلت از آن پرداخته و پیام‌های مهمی را به انسان‌ها منتقل می‌کنند. این آیات، علاوه بر هشدار، دعوت به یاد خدا و انجام اعمال نیکو هستند که موجب نزدیکی به خداوند می‌شود. غفلت به عنوان یکی از مهم‌ترین عواملی که انسان را از یاد خدا دور می‌کند، باید مورد توجه قرار گیرد. وقتی انسان در روزمرگی زندگی به سر می‌برد و به امور دنیوی مشغول است، به تدریج یاد خدا از یادش می‌رود. این وضعیت می‌تواند به تدریج فرد را در وضعیتی قرار دهد که نه تنها از یاد خدا دور شده است بلکه ممکن است در دام‌های شیطان نیز گرفتار شود. این وضعیت نه تنها بر روح و روان فرد تأثیر منفی می‌گذارد، بلکه ممکن است عواقب اجتماعی نیز به همراه داشته باشد. در واقع، عدم یاد خدا می‌تواند به نافرمانی‌ها، بی‌اخلاقی‌ها و فسادهای اجتماعی منجر شود. دوستی و رفاقت با افرادی که از یاد خدا غافلند نیز یکی دیگر از عواملی است که می‌تواند انسان را از خدا دور کند. انسان به طور طبیعی در جمع دوستان خود تحت تأثیر قرار می‌گیرد و اگر این دوستان، افرادی غافل و دور از خدا باشند، به احتمال قوی فرد نیز از مسیر درست منحرف خواهد شد. آیات قرآن ما را به درستی بر این نکته تأکید می‌کند که هر فردی باید از هم‌نشینی با کسانی که ارزش‌های دینی و اخلاقی را رعایت نمی‌کنند، دوری گزینند. دوستی واقعی نیازمند همدلی در اصول و ارزش‌های معنوی است و این خود یکی از دغدغه‌های مهم در زندگی انسان مؤمن است. اما چگونه می‌توانیم از غفلت و دوستی با کافران دوری کنیم؟ یکی از راه‌ها، افزایش یاد خداست. ذکر و یاد خدا عنصری اساسی در زندگی هر مؤمنی به شمار می‌رود. زمانی که فرد مرتباً در یاد خدا باشد، غفلت از او به حداقل می‌رسد. نماز، دعا، تلاوت قرآن و همچنین شرکت در برنامه‌های مذهبی، از جمله راه‌های مؤثر برای نزدیک شدن به خداوند و دوری از غفلت هستند. به‌علاوه، انتخاب دوستان صالح و مؤمن می‌تواند در این مسیر بسیار مؤثر باشد. افرادی که به ارزش های دینی پایبند هستند می‌توانند در زندگی انسان، موجب تقویت ایمان و یاد خدا شوند. همچنین، برقراری ارتباط با افراد با نفس و تحصیل نزدیک به اخلاق و دین می‌تواند انسان را در حفاظی محکم از غفلت قرار دهد. در پایان، می‌توان گفت که قرآن کریم به روشنی نشان می‌دهد که دوری از یاد خدا می‌تواند به عوامل مختلفی همچون غفلت، دوستی با کفار و نافرمانی از خداوند منتج شود. برای جلوگیری از این وضعیت، همواره باید به یاد خدا بود و سعی در تقویت ارتباط با او داشت. این ارتباط نه تنها باعث آرامش روحی و روانی می‌شود بلکه می‌تواند به بهبود شرایط اجتماعی و فردی انسان نیز کمک کند. به این ترتیب، با توجه به پیام‌های قرآن، انسان‌ها می‌توانند در راهی پایدار و روشن به سمت خدا حرکت کنند و از عذاب‌های ناشی از غفلت دوری گزینند.