اعمال نیک اگر به تکبر و خودپسندی منجر شوند، نشان ضعف در ایمان و ارتباط با خدا هستند.
**تواضع و خشوع در قرآن: پایههای ایمان و ویژگیهای انسان مومن** در قرآن کریم، مفهوم تواضع و خشوع به عنوان یکی از اساسیترین ویژگیهای انسان مومن به وضوح تأکید شده است. این دو ویژگی نه تنها به رفتار فردی انسان، بلکه به روابط اجتماعی او با دیگران و همچنین ارتباط او با خداوند شکل میدهند. در واقع، تواضع و خشوع به عنوان تجلیات بارز شخصیت مومن، نشاندهنده عمق ایمان و ارتباط او با خداوند محسوب میشود. انسانهای مومن با تأکید بر تواضع، بازتابی از ایمان خویش را در رفتار و کردار خویش نشان میدهند. ### تأکید قرآن بر تواضع یکی از آیات روشن و واضح دربارهی تواضع در قرآن، سوره لقمان آیه 18 است که میفرماید: "وَلا تُصَعِّرْ خَدَّكَ لِلنَّاسِ وَلَا تَمْشِ فِي الْأَرْضِ مَرَحًا ۚ إنَّ اللَّهَ لا يُحِبُّ كُلَّ مُخْتَالٍ فَخُورٍ". این آیه به صراحت به مسلمانان توصیه میکند که در برخورد با دیگران چهرهای متواضع داشته باشند و با تکبر و خودپسندی رفتار نکنند. خداوند در این آیه به صفت ناپسند تکبر و خودپسندی اشاره میکند و بر این نکته تأکید دارد که انسان باید در ارتباطات خود با دیگران، خاشع و تواضع داشته باشد. تکبر یکی از صفات منفی است که نه تنها در دیدگاه دینی، بلکه در تمامی جوامع انسانی مقبول نیست. انسان مومن با پرهیز از این صفت و با حفظ تواضع، خود را از غضب الهی دور نگه میدارد و در نتیجه، در نزد خداوند محبوبتر میشود. این تواضع به شخص کمک میکند که به سادگی و به دور از افراط، با دیگران ارتباط برقرار کند و در زندگی اجتماعی خود موفقتر باشد. ### پرهیز از افراط در احساس برتری در سوره انعام آیه 152، خداوند بر ضرورت پرهیز از افراط در احساس برتری تأکید کرده و به انسانها این هشدار را میدهد که همواره باید به یاد خداوند باشند و از گناهان خود معذرتخواهی کنند. این آیه نشان میدهد که احساس برتری و غرور میتواند انسان را به سمت گمراهی سوق دهد. انسان باید به یاد داشته باشد که هر خوبی که در زندگیاش دارد، از خداوند است و او تنها به واسطهی رحمت و نعمتهای الهی به این موقعیت رسیده است. پرهیز از افراط در احساس برتری، از دیگر نکات مهمی است که در قرآن به آن اشاره شده است. این احساس میتواند انسان را نسبت به دیگران بیاحساس کرده و روابط اجتماعی او را مخدوش کند. به همین دلیل، قرآن همواره انسانها را به سمت تواضع و همدلی با دیگران راهنمایی میکند. با یادآوری نعمتهای الهی و قدرانی از آنها، انسان میتواند از دام تکبر فرار کند و در رفتار خود به تواضع و خضوع توجه کند. ### تواضع در زندگی روزمره برای حفظ تواضع در زندگی روزمره، انسان باید به چند نکته توجه کند: 1. **آگاهی از نعمتها**: اولین قدم برای تواضع، آگاهی از نعمتهایی است که خداوند به انسان اعطا کرده است. این آگاهی باعث میشود که انسان متوجه شود که هر آنچه در زندگیاش دارد، به دست خود او نیست و میبایست از نعمتهای الهی تشکر کند. 2. **خدمت به دیگران**: تواضع را میتوان در عمل به دیگران نیز مشاهده کرد. خدمت به مردم و کمک به آنها، یکی از بهترین راهها برای ایجاد ارتباطات اجتماعی مستحکم و تقویت روحیه تواضع است. خداوند در قرآن فرموده است: "وَتَعَاوَنُوا عَلَى الْبِرِّ وَالتَّقْوَى" (مائده 2). 3. **پذیرش انتقاد**: انسان مومن باید توانایی پذیرش انتقاد و بهبود خود را داشته باشد. این کار نه تنها به رشد شخصی او کمک میکند، بلکه نشاندهنده تواضع و احترام به نظرات دیگران است. 4. **فراموش نکردن منشأ قدرت**: هرگاه فکر میکنیم به موفقیتهایمان یا تواناییهایمان افتخار کنیم، باید به یاد داشته باشیم که اینها از نعمتهای خداوند است. حمد و شکرگزاری باید بخشی از زندگی ما باشد. ### نتیجهگیری در پایان، میتوان گفت که تواضع و خشوع در برابر خداوند و دیگران، از جمله ویژگیهای بارز انسان مومن است. قرآن کریم به وضوح بر این موضوع تأکید دارد و انسان را به سمت ایجاد روابط عمیقتر و معنادارتر با دیگران هدایت میکند. اگر اعمال نیک ما را به سمت احساس برتری و تکبر سوق دهد، نشاندهنده ضعف در ایمان و ارتباط ما با خداوند است. بنابراین، تلاش برای حفظ تواضع و پرهیز از غرور و تکبر، یکی از مهمترین نکات در زندگی ما محسوب میشود. با تمرکز بر این ویژگیهای انسان مومن، میتوانیم زندگی خود را به سمت رشد و کمال سوق دهیم و در ارتباطات اجتماعیمان نیز موفقتر باشیم.
و چهرهات را از مردم مگردان و بر زمین با تکبر راه نرو، که خداوند هیچ متکبری را دوست ندارد.
و از آنچه علم نداری پیروی نکن؛ یقیناً گوش و چشم و دل، همه اینها مورد سؤال قرار خواهند گرفت.
داستانی از سعدی میگوید: مردی با نیکی و کارهای خوب خود به دیگران توجه میکرد و مدام از خوبیهایش صحبت میکرد. روزی پیرمردی به او گفت: "آیا حقیقتاً در کارهای نیکت، خود را فراموش کردهای؟ چرا خود را بالاتر از دیگران میدانی؟" این جملات او را به فکر فرو برد و به او یادآوری شد که نیکی باید در دل انسان باشد و نه در زبان. او پس از آن تصمیم گرفت که در خلوت خود با خداوند جلوی خود را بگذارد و از مدح کردن خود بپرهیزد.