چرا بعضی از انسان‌ها از خیر بدشان می‌آید؟

برخی انسان‌ها به دلیل غفلت از یاد خدا و تعلق به دنیویات از خیر دور می‌شوند.

پاسخ قرآن

چرا بعضی از انسان‌ها از خیر بدشان می‌آید؟

قرآن کریم یکی از مهم‌ترین منابع معنوی و حکمی در زندگی مسلمانان محسوب می‌شود. این کتاب آسمانی به‌صورت بارز و واضح، متون فراوانی را به بحث در مورد انسان و دغدغه‌های او اختصاص داده است. یکی از نکات کلیدی مورد نظر در قرآن، توجه به خیر و دست‌کشیدن از خیرات به خاطر تعلقات دنیوی و غفلت از یاد خداوند است. این موضوع به دلیل اهمیت آن در زندگی فردی و اجتماعی، نیاز به تأمل و بررسی عمیق‌تری دارد. خداوند در سوره بقره، آیه 24 به انسان‌ها هشدار می‌دهد که اگر عشق به دنیاست و وابستگی به آن بر محبت به خدا و رسولش غالب شود، باید منتظر عذاب الهی باشند. در واقع، این آیه به ما یادآوری می‌کند که انتخاب‌های ما در زندگی، تخمینی از سرنوشت نهایی‌مان را رقم می‌زند. اگر فردی به جای توجه به خداوند و مفهوم خوب و نیک، در بند مادیات و دنیویات قرار گیرد، قطعاً در مسیر اشتباهی حرکت می‌کند که در نهایت او را به عذابی سخت گرفتار می‌سازد. در سوره مومنون، آیه 103 نیز خداوند پاسخ به این مسئله را به‌وضوح بیان می‌کند: "وَأَمَّا الَّذِينَ أُوتُوا وَزْنَهُمْ فَإِنَّمَا يُؤْمَنَ المَكَانَ الْمَكِينَ". این آیه به ما می‌گوید که کسانی که نسبت به اعمال خود و آنچه خوب است، توجه دارند و از راه راست پیروی می‌کنند، در روز قیامت در مقام والایی قرار خواهند گرفت. این مقام الهی فقط ویژه افرادی است که به زندگی خود به‌صورت عمیق و متعهدانه نگاه می‌کنند و بر اساس اصول الهی رفتار می‌کنند. شایان‌ذکر است که یکی از دلایل دوری انسان‌ها از خیر و نیکوکاری، نادانی و توجه به تمایلات نفسانی است. بسیاری از افراد با توجه به زرق و برق دنیوی و نزدیک بودن آن به تصوراتی از لذت و خوشبختی، مسیر خود را گم کرده و از انتخاب‌های خداوند دور می‌شوند. این دوری از خیر سبب می‌شود که انسان‌ها از مسیر درست و راست انحراف پیدا کنند و به سمت خطا و گمراهی کشیده شوند. بنابراین، نیاز است که این افراد با آگاهی و دانایی بیشتری به زندگی معنوی خود نزدیک شوند و از خوش‌خیالی‌های دنیوی فاصله بگیرند. در سوره نحل، آیه 107 نیز خداوند بر این موضوع تأکید می‌کند که افرادی که به خوبی‌ها و راستی‌ها پایبند نیستند، همواره در معرض عذاب الهی قرار دارند. در این آیه به وضوح بیان می‌شود که نادانی و بی‌توجهی به خیر و نیکوکاری می‌تواند عواقب خطرناکی در پی داشته باشد. فردی که در زندگی روزمره‌اش از نیکوکاری دوری می‌کند یا اصول اخلاقی خداوند را زیر پا می‌گذارد، در حقیقت خود را به تهدیدات و خطرات بزرگ وابسته می‌کند. این سودجویی و بی‌توجهی به خیر می‌تواند علل متعددی داشته باشد، از جمله میل به ثروت و قدرت، وابستگی به شهوات و زندگی راحت. در عصر حاضر، ما با چالش‌های فراوانی در این زمینه روبه‌رو هستیم. تبلیغات، رسانه‌ها و جامعه‌ای که به‌طور روزمره تحت تأثیر ارزش‌های مادی قرار می‌گیرد، می‌تواند فشار زیادی را بر دوش انسان‌ها بگذارد تا از خیر و نیکوکاری دور شوند. با این حال، راه نجات و خوشبختی، در یاد خدا و خیری که خداوند برای بشر خواسته، نهفته است. توصیه می‌شود که با یاد خدا و دانستن عواقب اعمال خود، در زندگی خوشبختی و نیک‌نویسی را انتخاب کنیم. توجه به نماز، روزه، صدقه و انجام رفتارهای نیکو، می‌تواند انسان را به سمت رضایت الهی سوق دهد و زندگی‌اش را تغییر دهد. در واقع، با تقویت ارتباط خود با خدا و شناخت صحیح از احکام الهی، می‌توانیم از غفلت فاصله بگیریم و به سمت نیکی‌ها برویم. به‌این‌ترتیب، قرآن کریم با تأکید بر محبت به خداوند و اعمال نیک، چراغ روشنی بر تاریکی‌های زندگی بشر می‌نهد و راه رسیدن به سعادت و خوشبختی را به ما نشان می‌دهد. انتخاب‌های ما، چه در عرصه فردی و چه در عرصه اجتماعی، می‌تواند به دخیل شدن در خیر و نیکوکاری یا دوری از آن منجر شود. لذا ضرورت دارد تا با بررسی و تفکر در این آیات و دستورهای خداوند و با توجه به دقت در اعمال و رفتار خود، زندگی‌مان را در مسیر راست و الهی قرار دهیم.

آیات مرتبط

داستانی دلنشین

روزی، مردی به نام احمد در حال تجزیه و تحلیل زندگی‌اش بود. او با خود فکر می‌کرد که چرا برخی از دوستانش از خوب بودن دوری می‌کنند. در حین گفتگو با یکی از دوستانش، او به یاد آیه‌ای از قرآن افتاد و متوجه شد که زندگی دنیوی بعضی افراد آنها را از خیر دور کرده است. پس احمد تصمیم گرفت که هر روز صبح دعا کند و از دوستانش بخواهد که به یاد خدا باشند و از خیر دور نشوند. به این ترتیب، او توانست گروهی از دوستانش را برای انجام کارهای نیک به گرد هم آورد.

سوالات مرتبط