بعضی از افراد به دلیل ناآگاهی، گناهان و فضای اجتماعی از خدا فرار میکنند، اما رحمت او همیشه در دسترس است.
در قرآن کریم، موضوع دوری انسانها از خداوند و دلایل این رفتار مورد توجه قرار گرفته است. این آیات و آموزهها ما را به تفکر و درک عمیقتری از رابطهمان با خداوند هدایت میکنند. در جوامع امروزی، بسیاری از افراد به دلایل مختلف از خداوند فاصله میگیرند و در جستجوی مادیات و لذتهای دنیوی غرق میشوند. این مسئله میتواند ناشی از ناآگاهی، فشارهای اجتماعی یا گناهان باشد که انسان را از مسیر صحیح زندگی دور میکند. در این مقاله به بررسی این موضوع پرداخته و به توضیح عواملی که میتواند باعث دوری انسانها از خداوند شود، میپردازیم. یکی از مهمترین دلایل دوری انسانها از خداوند، عدم شناخت و آگاهی از وجود خدا و صفات اوست. در سوره انعام، آیه 123، خداوند میفرماید: "و چه بسا، در میان آنها خیانتگرانی هستند که از حق روگردان شدند و در کفر خود غوطهورند." این آیه به وضوح نشان میدهد که برخی افراد بهدلیل غفلت از حق، از خداوند دور میشوند. در واقع، این غفلت میتواند ناشی از عدم توجه به نشانههای الهی باشد که به شکلهای مختلف در زندگی انسان نمایان میشوند. وقتی که انسان از وجود خدا و صفات او آگاه نباشد، طبیعی است که نمیتواند به او نزدیک شود و ارتباط عمیقی با او برقرار کند. آگاهی و شناخت خداوند همچنین به انسان این کمک را میکند که او را ببیند و درک کند در چه وضعیتی قرار دارد. فراز و نشیبهای زندگی و چالشهای روزمره میتواند انسان را به سمت غفلت بکشاند و او را از یاد خدا دور کند. شناخت عمیق از خداوند به انسان توانایی میدهد که در شرایط سخت زندگی به او روی آورد و امید را از دست ندهد. علاوه بر این، گناهان و خطاهای انسان نیز میتوانند مانع نزدیکی او به خداوند شوند. وقتی که انسان دچار گناه میشود، عذاب وجدان و احساس ندامت میتواند او را به سمت دوری بیشتر از خداوند سوق دهد. در سوره زمر، آیه 53، خداوند میفرماید: "ای بندگان من، کسانی که به خود ظلم کردهاید، از رحمت خدا ناامید نشوید، زیرا خداوند همه گناهان را میبخشد. او بخشایندهی مهربان است." این آیه نشان میدهد که خداوند همواره در انتظار بازگشت بندگان خود است و هیچگاه در بسته نیست. انسان میتواند با توبه و بازگشت به سوی خداوند از گناهان خود رها شود و دوباره به رحمت او امیدوار باشد. فضای اجتماعی و فرهنگی نیز بعنوان عاملی در دوری انسان از خداوند شناخته میشود. بهعنوان مثال، فشارها و مشکلات اقتصادی، اجتماعی و حتی روابط خانوادگی میتواند فشارهایی را بر دوش فرد بگذارد و او را به سمت غفلت و دوری از خدا سوق دهد. در سوره رعد، آیه 28، خداوند میفرماید: "آگاه باشید که دلها تنها با یاد خدا آرامش مییابند." این آیه به ما یادآوری میکند که آرامش واقعی تنها در نزدیکی به خداوند و یاد او به دست میآید. در واقع، وقتی که انسان ارتباط خود را با خدا حفظ کند، میتواند از هر نوع استرسی در زندگی عبور کند و آرامش لازم را به دست آورد. نادرستی اعتقادات و ناآگاهی از دین نیز میتواند به دوری انسانها از خداوند منجر شود. بعضی از انسانها به سبب تأثیرات منفی فرهنگها و جوامع اطراف، تصورات نادرستی از خداوند و دین پیدا میکنند که این مسأله باعث میشود از دین فاصله بگیرند. برقراری ارتباط صحیح با علمای دین و مطالعه منابع معتبر میتواند به آگاهی انسانها از دین و در نتیجه نزدیکی آنها به خداوند کمک کند. اما در نهایت، همیشه درهای رحمت خداوند به روی بندگانش گشوده است و هیچگاه برای بازگشت دیر نیست. با یادآوری عظمت خداوند و قدرت او میتوان از همه موانع بهوجود آمده در طول زندگی عبور کرد و به سوی او بازگشت. در این رهگذر، انسانها باید بهدنبال حقیقت باشند و با زیرکی و دقت به نقایص خود پی ببرند و در تلاش برای اصلاح آنها باشند. قطعاً دوری از خداوند عواقب جبرانناپذیری بهدنبال خواهد داشت، اما همیشه میتوان با تصمیم جدی و نیّت صادقانه به سوی او بازگشت. به همین دلیل، انسانها باید از مفاهیم دینی به عنوان ابزاری برای رشد و ارتقاء خود بهرهبرداری کنند و در پی ساختن دنیایی بهتر و نزدیکی بیشتر به خداوند باشند. در مجموع، ناآگاهی، گناهان، فضای اجتماعی و فرهنگی از جمله عواملی هستند که میتوانند انسان را از خدا دور کنند. اما همیشه امید به رحمت و مغفرت الهی، در هر شرایطی باید در دل بندگان خدا باقی بماند و آنها را به سمت توبه و بازگشت به سوی او هدایت کند. تنها با یاد خدا و نزدیکشدن به او، میتوان آرامش و کامیابی را در زندگی تجربه کرد.
و چه بسا، در میان آنها خیانتگرانی هستند که از حق روگردان شدند و در کفر خود غوطهورند.
ای بندگان من، کسانی که به خود ظلم کردهاید، از رحمت خدا ناامید نشوید، زیرا خداوند همه گناهان را میبخشد. او بخشایندهی مهربان است.
آگاه باشید که دلها تنها با یاد خدا آرامش مییابند.
روزی مردی به نام احمد به دنبال آرامش بود. او همیشه در زندگیاش با مشکلات و چالشهایی مواجه بود. روزی وقتی در دل شب به آسمان نگاه میکرد، دید که ستارهها در حال درخشش هستند و او به یاد خدا افتاد. او فهمید که نه تنها باید از خدا فرار نکند بلکه باید به او نزدیکتر شود. احمد تصمیم گرفت روزانه با خدا صحبت کند و احساساتش را با او در میان بگذارد. مدت کوتاهی بعد، او متوجه شد که آرامش درونش برگشته و زندگیاش تغییر کرده است.