عبادت بدون اخلاق ارزشی ندارد و باید همراه با هم باشد.
در قرآن کریم، عبادت و اخلاق به همدیگر پیوسته‌اند و یکی بدون دیگری ارزش ندارد. خداوند در سوره معراج آیه 39 می‌فرماید: 'وَأَمَّا مَن خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ وَنَهَى النَّفْسَ عَنِ الْهَوَىٰ، فَإِنَّ الْجَنَّةَ هِيَ الْمَأْوَىٰ'. این آیه نشان می‌دهد که ترس از خداوند و کنترل نفس از جمله نشانه‌های یک انسان بااخلاق است. در واقع، عبادت به تنهایی نمی‌تواند جایگزین اخلاقیات شود. در سوره حج آیه 37 خداوند می‌فرماید: 'لَن يَنَالَ اللَّهَ لُحُومُهَا وَلَا دِمَاؤُهَا وَلَكِن يَنَالُهُ التَّقْوَى مِنكُمْ'. این یعنی تقوی و پاکی نیت‌ها مهم‌تر از اعمال ظاهری هستند. در سوره آل عمران آیه 159 نیز خداوند به پیامبرش می‌فرماید: 'فَبِمَا رَحْمَةٍ مِّنَ اللَّهِ لِنْتَ لَهُمْ ۖ وَلَو كُنتَ فَظًّا غَلِيظَ الْقَلْبِ لَانفَضُّوا مِنْ حَوْلِكَ'. در این آیه بر اهمیت اخلاق در ارتباطات تأکید شده است. بنابر این، عبادت بدون اخلاق نه تنها ارزشی ندارد بلکه می‌تواند مضر باشد. انسان‌هایی که به اخلاق توجه می‌کنند و اسرار دین را اجرا می‌کنند، به رشد روحی و معنوی خود کمک می‌کنند. در نهایت، عبادت و اخلاق باید در کنار هم باشند و بایستی انسان‌ها وانسانیت را به یاد آورند و در ارتباطات خود با دیگران، محبتی حقیقی و اخلاقی داشته باشند.
و اما کسی که از جایگاه پروردگارش ترسید و نفس را از هوای نفس نهی کرد، پس به یقین بهشت مکان اوست.
نه گوید تنها گوشت آنها و خونهایشان به خدا نمی‌رسد، بلکه تقوی از شما می‌رسد.
پس به رحمت خدا تو به آنها نرم شدی و اگر خشن بودی و دل سنگی داشتی از دور تو پراكنده می‌شدند.
روزی از روزها، جوانی به نام حسن دچار سردرگمی در زندگی‌اش شد. او ساعات زیادی را صرف عبادت کرد، اما حس می‌کرد که چیزی کم است. حسن به یاد قرآن افتاد و شروع به مطالعه آن کرد. آیات مختلفی را خواند و پی برد که عبادت بی‌اخلاق و بدون خصوصیات انسانی، ارزش ندارد. روزی به یک مسافر کمک کرد و فهمید که در دوستی و مهربانی نیز عبادت وجود دارد. از آن روز به بعد، حسن سعی کرد نه تنها در عبادت بلکه در اخلاق خود نیز پیشرفت کند و زندگی‌اش پر از معنویت شد.