خداوند رحمت و مغفرتش را بر بندگانش نازل میکند. توبه واقعی و sincere به سوی او همواره پذیرفته میشود.
در قرآن کریم، آیات متعددی وجود دارد که نشاندهندهی رحمت و مغفرت خداوند نسبت به بندگان است. یکی از آیات مهم در این زمینه، آیه 53 سوره زمر است که خداوند میفرماید: "بگو: ای بندگان من که بر خودتان اسراف کردهاید، از رحمت خدا ناامید نشوید؛ زیرا خداوند تمامی گناهان را میبخشد. اوست که بغض و کینه و گناهان را میزداید." این آیه به روشنی نشاندهندهی این است که خداوند از بندگانش میخواهد که از رحمت او ناامید نشوند و توبه کنند. همچنین در سوره توبه آیه 104 آمده است: "آیا نمیدانند که خداوند استغفار بندگانش را میپذیرد و صدقهها را میپذیرد؟" این نکته حاکی از آن است که خداوند همیشه در انتظار بندگانش است تا به سوی او بازگردند و از گناهان خود توبه کنند. توبه یک فرصت دوباره است که برای هر فردی ایجاد میشود و نشاندهندهی عشق و رحمت خداوند است. به همین دلیل، اگر شما با ندامت و خلوص نیت به سوی خدا بازگردید، او قطعا توبه شما را میپذیرد و شما را مورد رحمت و مغفرت خود قرار خواهد داد. نتیجهگیری این است که هیچگاه نباید از توبه ناامید شد، زیرا درهای رحمت الهی همیشه باز است و او به بندگان خود محبت و رحمت بیکران دارد.
بگویید: ای بندگان من که ایمان آوردهاید، از پروردگارتان بترسید؛ برای کسانی که در این دنیا کار نیک کردهاند، خوب است و زمین خدا وسیع است. همانا صابران پاداش خود را بیحساب خواهند گرفت.
آیا نمیدانند که خداوند توبه بندگانش را میپذیرد و صدقهها را میپذیرد؟ و اینکه خداوند تواب و رحیم است؟
روزی، جوانی به نام حسن در حال گشتوگذار در شهر بود. او در دل احساس گناه میکرد و نگران بود که آیا خداوند توبهاش را میپذیرد یا نه. ناگهان به مکانی برخورد کرد که جمعی از مردم به دعا و توبه مشغول بودند. حسن نزدیک رفت و به آنها گوش داد. آنها آیات قرآن را میخواندند و از رحمت خداوند سخن میگفتند. حسن دیگر احساس تنهایی نمیکرد و قلبش از امید پر شد. او تصمیم گرفت به خدا بازگردد و توبه کند. پس از گذشت مدتی، او احساس آرامش و شادی عمیقی در درونش پیدا کرد و فهمید که خدایش همیشه منتظر او بوده است.