خداوند بخشنده و مهربان است و به هرکس که توبه کند، گناهانش را میبخشد.
در قرآن کریم، خداوند بیش از هر چیزی بر رحمت و بخشش خود تأکید کرده است. در سوره زمر، آیه 53، خداوند میفرماید: 'ای بندگان من که به خودتان ظلم کردهاید، از رحمت خدا ناامید نشوید؛ زیرا خداوند همه گناهان را میبخشد. اوست که بخشندهی مهربان است.' این آیه نشان میدهد که خداوند با هرکس که به او بازگردد، رحمتش را شامل حال او میکند. همچنین در سوره نجم آیه 30 بیان شده است که خداوند به اندازهای که انسانها به او نزدیک شوند، به آنها نزدیک میشود و گناهان آنها را میبخشد. بخشش خداوند به حدی وسیع است که حتی اگر فردی به شدت گناهکار باشد، با توبه واقعی و خالصانه میتواند از رحمت او بهرهمند شود. گناهان بزرگ و کوچک همه میتوانند با توبه و استغفار پاک شوند. مهم این است که انسان از دل و جان بخواهد که خداوند گناهانش را ببخشد. بنابراین، هیچکس نباید ناامید شود، زیرا در آیات متعددی به بخشش خداوند اشاره شده است و او برجستهترین و فراموشناکردنیترین بخشنده است. خداوند به هرکس که قصد گناه دارد و از گناه خود توبه میکند، وعدهی بخشش داده است.
ای بندگان من که ایمان آوردهاید، از رحمت خدا ناامید نشوید؛ زیرا خداوند همه گناهان را میبخشد. اوست که بخشندهی مهربان است.
و اوست که شما را در گناهانی که مرتکب میشوید، در مییابد و به سوی او بازمیگردید.
روزی، جوانی به نام علی با قلبی پر از گناهان به درگاه خداوند آمد و از او طلب بخشش کرد. او مدتی طولانی در دلش حس ناامیدی و غم داشت و فکر میکرد که گناهانش آنقدر بزرگ هستند که نمیتواند مورد بخشش قرار گیرد. اما با خواندن آیات قرآن و فهمیدن رحمت لایتناهی خداوند، فهمید که همه چیز ممکن است. او در دلش توبه واقعی نسبت به گناهانش کرد و از خداوند خواست که او را ببخشد. پس از آن احساس آرامش و امیدواری در دلش منتشر شد و به زندگیاش ادامه داد به گونهای که تلاش میکرد از گناهان پرهیز کند.