آیا خدا درد روانی را هم می‌بیند؟

در قرآن کریم، خداوند به روشنی می‌بیند و به تمام دردها، چه فیزیکی و چه روانی، توجه دارد. آیات متعددی در قرآن داریم که نشان می‌دهد خداوند با بندگانش است و دردهایشان را می‌فهمد. سوره انبیاء آیه 87 می‌فرماید: "و اذ نادى ربه اَنّی مسّنی الضّرُّ و انت ارحم الرّاحمین" که در آن حضرت یونس به خداوند درباره درد و رنجش دعا می‌کند. این نشان می‌دهد که خداوند نسبت به وضعیت بندگانش آگاه است و به دعاهای آن‌ها پاسخ می‌دهد. همچنین در سوره بقره آیه 286 تأکید شده که خداوند هیچ‌کس را بیشتر از توانش مکلف نمی‌کند. این آیه به ما یادآوری می‌کند که در سختی‌ها و دردهای روحی، خداوند به بندگانش طاقت می‌دهد و آن‌ها را تنها نمی‌گذارد. آیات متعددی که در قرآن کریم وجود دارد، بُعدی عمیق و انسانی را برای ما به تصویر می‌کشند. در این آیات، به کرات به ارتباط انسان با خداوند و امید او به رحمت الهی اشاره شده است. در واقع، یکی از مهم‌ترین نکات قرآن این است که خداوند در تمام حال با بندگان خود است. او می‌بیند و می‌داند که انسان‌ها تحت چه فشارهای روحی و فیزیکی قرار دارند. با توجه به آیات قرآن، می‌توان دریافت که دردهای انسان و ارتفاع این دردها از برنامه‌های خداوند خارج نیست و او می‌خواهد بندگانش در این شرایط به او نزدیک‌تر شوند. پر واضح است که به یاد آوردن و یادآوری خداوند در بدترین لحظات زندگی، یکی از کارهایی است که می‌تواند به انسان کمک کند. در سوره زمر آیه 53، خداوند می‌فرماید: "ای بندگان من! بر خویشتن گناه نکنید، زیرا من بسیار آمرزنده و رحیم هستم." این آیه نه تنها حاکی از رحمت الهی است، بلکه دعوت به توجه به خداوند نیز هست. در زمان‌هایی که انسان به احساس ناامیدی و یاس دچار می‌شود، دعوت خداوند به توبه و بازگشت به او می‌تواند به روحیه‌اش قوت دهد. دردهای روحی بسیاری از افراد به دلیل عدم شناختن این وعده‌های الهی و شرط ایمان به خداوند و رحمت اوست. در واقع، از آیات قرآن برمی‌آید که مومنان باید در زمان‌های سخت و دردناک، به خداوند متوسل شوند و از او یاری بخواهند. این یاری نه تنها از طریق دعا و طلب مغفرت که می‌تواند به شکل آگاهی به رحمت و قدرتش نیز تجلی یابد. این نوع تفکر می‌تواند نهایتاً موجب آرامش درونی در فرد شود. در حالی که ما به چالش‌ها و مشکلات زندگی روزمره خود در ابعاد مختلف توجه می‌کنیم، آیا در نظر داریم که با دعاهای صادقانه به آن‌ها مواجه شویم؟ در قرآن کریم، سختی‌ها و مشکلات را به عنوان راهی برای نزدیکی بیشتر به خداوند و شناختن خودمان معرفی می‌شود. در ضمن، دعوت به صبر و شکیبایی در برابر مشکلات یکی از اصول کلیدی آموزش‌های قرآنی است. سوره بقره آیه 155 می‌فرماید: "و البَشِّرِ الصّابِرینَ" یعنی به بیماران و صابران بشارت دهید. این بشارت نویددهنده‌ی این است که با صبر در برابر مشکلات، امکاناتی جدید، رحمت و رضایت خداوند در انتظار انسان است. توجه به ابعاد روحی و روانی در اسلام بسیار با اهمیت است. در قرآن، خداوند با بندگانش صحبت می‌کند و آنها را به صبر و تسلیم دعوت می‌کند و وعده می‌دهد که دردها و مشکلات به مرور زمان برطرف خواهند شد. خداوند می‌فرماید "وَ لَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَيْءٍ مِّنَ الْخَوْفِ وَ الْجُوعِ وَ نَقْصٍ مِّنَ الْأَمْوَالِ وَ الْأَنفُسِ وَ الثَّمَرَاتِ ۗ وَ بَشِّرِ الصَّابِرِينَ" (بقره، 155) که به روشنی نشان می‌دهد که زندگی مملو از امتحان‌ها و دشواری‌ها است و بر ماست که در برابر آن‌ها صبور باشیم. در نهایت، مهم است که بندگان در زمان‌هایی که با رنج‌های روانی مواجه هستند، به خداوند مراجعه کنند و از او یاری بخواهند. ارتباط واقعی با خداوند می‌تواند به کاهش این دردها و یافتن آرامش درونی کمک کند. در روزهای دشوار و در هنگام غم، ما به یاد داشته باشیم که خداوند رحمت و آرامش را در قلب‌های ما قرار می‌دهد. بنابراین، به دعا و توکّل بر خداوند مبادرت کنیم و در آغوش او به معجزاتش امیدوار باشیم. در نتیجه، ارتباط عمیق و واقعی با خداوند و آگاهی از رحمت وی می‌تواند منجر به بهبود وضعیت عاطفی و روحی فرد شود. به یاد داشته باشیم که خداوند در لحظات سخت در کنار ماست و هنگام مواجه با مشکلات، او را فراموش نکنیم.