احساس آرامش و اطمینان پس از توبه نشاندهنده بخشش خداوند است. همچنین، امید به رحمت خدا و عمل صالح نیز از نشانههای محبت او میباشد.
در قرآن کریم، یکی از موضوعات اساسی که بارها مورد تأکید قرار گرفته، مسأله بخشش و رحمت الهی است. بخشش خداوند نسبت به بندگانش یکی از بهترین نشانههای الطاف و رحمت اوست. پس از ارتکاب گناه، انسانها معمولاً احساس ناامیدی و گناهکاری میکنند، اما در این راستا، قرآن کریم روشهایی را برای فهمیدن و درک بخشش خداوند به بندگانش ذکر کرده است. این بخشش، نه تنها از طرف خداوند، بلکه تاثیرات عمیقی بر روح و روان انسان هم دارد. یکی از اصلیترین نشانههای بخشش الهی، احساس آرامش و اطمینان در دل است که پس از توبه و بازگشت به سوی خدا در فرد ایجاد میشود. در واقع، احساس راحتی و سادگی در صورت توبهکردن و ندامت از گناهان، میتواند نشانهای از پذیرش توبه و بخشش باشد. خداوند متعال در سوره فرقان، آیه 70، میفرماید: "مگر کسانی که توبه کنند و ایمان بیاورند و عمل صالح انجام دهند، آنان در قرآن محشورند." این آیه به وضوح بیان میکند که توبه خالصانه و انجام اعمال نیک به عنوان پیشنیازهای اصلی بخشش در نظر گرفته میشوند. در حقیقت، خداوند انسانها را دعوت به توبه کرده و راه نجات و رحمت خود را به آنها نشان داده است. بهعلاوه، از دیگر نشانههای بخشش، حس محبت و رحمت خداوند به بندگان است. اگر کسی با دلی پاک و خالی از شرک و گناه به سمت خدا برگردد، حتمًا جواب محبت خدا را دریافت خواهد کرد. در سوره زمر، آیه 53، خداوند تصریح میکند: "ای بندگان من که بر خود اسراف کردهاید از رحمت خدا ناامید نشوید! خداوند تمام گناهان را میبخشد." این آیه به وضوح نشان میدهد که خداوند هیچ گناهی را بزرگ نمیداند و همیشه به بندگانش امید میدهد. عبارت "از رحمت خدا ناامید نشوید" به معنای این است که هیچ گناهی نمیتواند مانع بخشش و رحمت پروردگار شود. به همین ترتیب، وقتی فردی احساس کند که خداوند او را پذیرفته و از گناهانش او را بخشیده، این خود نشانهای از آسایش و راحتی است که در نتیجه ایمان و کردار نیک حاصل میشود. این آرامش نه تنها جنبه روحی دارد، بلکه به بهبود کیفیت زندگی فرد و تقویت روحیه او نیز کمک میکند. انسانی که احساس میکند مورد بخشش و محبت خداوند است، دیگر از بار سنگین گناه احساس ناامیدی نمیکند و میتواند با انگیزهای تازه به سوی اعمال نیک و رفتارهای صحیح روی آورد. بنابراین، بخشش الهی را میتوان از طریق توبه، عمل صالح و احساس آرامش در دل تشخیص داد. توبه به معنای برگشت به سوی خدا و اعتراف به خطاهای خود است. در واقع، توبه صادقانه، اولین قدم در مسیر بخشش است. اگر فردی از اعماق دل خود توبه کند و از گناهان گذشته پشیمان باشد، قطعاً مورد رحمت الهی قرار خواهد گرفت. عمل صالح نیز یک نشانه بارز دیگر از بخشش الهی است. خداوند در قرآن بارها بر اهمیت انجام اعمال نیک تأکید کرده و وعده داده که افرادی که به دنبال جلب رضایت او هستند، در آخرت به پاداشهای فراوانی خواهند رسید. این اعمال نه تنها در این دنیا موجب آرامش و خوشبختی میشوند، بلکه در جهان آخرت نیز انسان را به مقام بلند میرسانند. در نهایت، آرامش در دل بهخصوص پس از توبه و انجام عمل صالح میتواند نشانهای از یقین به بخشش خداوند باشد. این آرامش ممکن است به صورت تغییراتی در زندگی روزمره انسان ظهور کند. انسان با ایمان، زمانی که میبیند خداوند او را پذیرفته، دیگر از آینده نگران نیست و با انگیزه بیشتری به سمت اهداف و آرمانهای خود پیش میرود. با توجه به تمام این نکات، ضروری است که انسانها همواره در نظر داشته باشند که هیچگاه نباید از رحمت خدا ناامید شوند. خداوند مهربان نسبت به بندگانش بینهایت رحمت دارد و مهربانی او شامل همه انسانها میشود. پس هیچ گناهی نمیتواند مانع از رحمت و بخشش خداوند باشد. انسانها باید با ایمان به رحمت الهی و با توبهای خالصانه، به سوی او بازگردند و امید خود را از او برندارند. با توجه به مباحث مطرحشده، میتوان این نتیجهگیری را کرد که در فهم بخشش خداوند نسبت به بندگانش لازم است که انسانها به تکامل روحی و اخلاقی خود توجه کنند و با انجام کارهای نیک و توبه صادقانه، توانایی خود را در دریافت رحمت الهی افزایش دهند. این مسیر نه تنها انسان را به آرامش روحی میرساند، بلکه او را در زندگی دنیوی و اخرویاش به موفقیتهای بزرگتری نیز میرساند.
مگر کسانی که توبه کنند و ایمان بیاورند و عمل صالح انجام دهند، آنان در بهشت محشورند و مورد ظلم قرار نمیگیرند.
بگو: ای بندگان من که ایمان آوردهاید از رحمت خدا ناامید نشوید، زیرا خداوند تمام گناهان را میبخشد.
روزی عادل به کنار دریا رفته بود و به امواج آرامش بخش نگاه میکرد. او فکر میکرد که آیا خداوند او را بخشیده است یا خیر. در همین حین، عالمی کنار او نشسته و گفت: 'هر زمان که توبه کنی و به سوی خدا بازگردی، خداوند تو را میبخشد.' عادل از این سخنان به وجد آمد و تصمیم گرفت تا با قلبی پاک به سمت خدا برگردد.