مراقبت از قلب به معنی دوری از رذایل و ناپاکیها و برقراری ارتباط نزدیک با خداست.
مراقبت از قلب یکی از مهمترین مسئولیتهای هر مسلمانی است. قلب، به عنوان مرکز احساسات و نیات انسان، از نظر فیزیکی و روحی اهمیت زیادی دارد. در فرهنگ اسلامی، قلب به عنوان مکانی برای نور ایمان و شناخت خداوند شناخته میشود و به همین دلیل، داشتن یک قلب پاک و سالم از ارکان مهم دین ما به شمار میرود. بسیاری از آموزههای قرآن و سنت، به اهمیت و ارزش قلب اشاره دارند و به ما یادآوری میکنند که باید در مراقبت از آن کوشا باشیم. قلب به عنوان عضوی فیزیکی، به تنظیم جریان خون در بدن و تأمین اکسیژن و مواد مغذی برای سایر اعضای بدن میپردازد. اما وقتی از قلب صحبت میکنیم، بیشتر منظور ما جنبههای غیرمادی و معنوی آن است. قرآن کریم، بر اهمیت پاکی دل و قلب تأکید میکند. در سوره البقره آیه 188، خداوند میفرماید: 'وَلا تَأكُلُوا أَمْوالَكُمْ بَينَكُمْ بِالْبَاطِلِ وَلَا تُدْلُوا بِهَا إِلَى الْحُكَّامِ لِتَأْكُلُوا فَرِيقًا مِّنْ أَمْوالِ النَّاسِ بِالْإِثْمِ وَأَنتُمْ تَعْلَمُونَ'. این آیه به ما یادآوری میکند که باید از پرداختن به اعمال نادرست و کسب اموال حرام پرهیز کنیم، چرا که این عمل به قلب ما آسیب میزند و آن را آلوده میکند. در قرآن، به ارتباط بین قلب و اعمال فرد اشاره شده است. در سوره آل عمران آیه 165، خداوند میفرماید: 'أَمْ حَسِبْتُمْ أَن تَدْخُلُوا الْجَنَّةَ وَلَمَّا يَعْلَمِ اللَّهُ الَّذِينَ جَاهَدُوا مِنكُمْ وَيَعْلَمَ الصَّابِرِينَ'. این آیه تأکید میکند که بارگذاری قلب با ایمان و صبر در راه خدا، نشانه دل پاک و مؤمن است و نشان میدهد که ایمان و عمل صالح، میتواند قلب را از زنگار گناهان پاک کند. مراقبت از قلب به معنای دوری از رذایل اخلاقی نیز میباشد. رذیلههایی همچون حسادت، کینه، فخرفروشی و دروغگویی، میتوانند باعث آلودگی قلب شده و انسان را از مسیر صحیح ایمان دور سازند. مسلمانان باید با تلاش و کوشش در جهت تقویت اخلاق و فضایل انسانی، قلب خود را از این رذایل دور نگه دارند. در دنیای امروز، بسیاری از افراد به زندگی روزمره و مشغلههای خود مشغولند و ممکن است از حالات روحی و عاطفی خود غافل شوند. این غفلت میتواند به مشکلات روحی و عاطفی منجر شود. به همین دلیل، توجه به حالات روحی و به کارگیری تکنیکهایی مانند مدیتیشن و نماز، برای پاکسازی قلب بسیار اهمیت دارد. نماز، به عنوان یک عمل عبادی و روحانی، فرصتی برای ارتباط با خداست و میتواند به آرامش روحی و اخلاقی کمک کند. در نهایت، ارتباط نزدیک با خداوند از طریق دعا و تلاوت قرآن یکی از بهترین راهها برای مراقبت از دل و قلب به شمار میرود. تلاوت قرآن نه تنها به فهم بهتر معانی الهی کمک میکند، بلکه باعث آرامش قلب و تقویت ایمان نیز میشود. دعا کردن به عنوان یک راه برای درک نیازهای روحی و عاطفی خود و جستجوی حمایت الهی، به تصفیه روح و قلب کمک میکند. دین ما به ما یاد میدهد که قلب انسان، به عنوان منبع احساسات و نیتهای او، نیاز به مراقبت و توجه ویژه دارد. اگر در زندگی روزمرهمان توجهی ویژه به قلب و احساسات خود داشته باشیم و خود را از رذایل دور کنیم، در نهایت میتوانیم زندگیای پر از آرامش و معنویت داشته باشیم. همچنین، این مراقبت به دیگران هم انتقال مییابد و میتواند روابط اجتماعی و انسانی ما را تقویت کند. در جمعبندی، مراقبت از قلب به عنوان یک وظیفه معنوی و انسانی در دین ما مورد تأکید قرار گرفته است. مسلمانان باید با آگاهی از تعالیم قرآن و سنت، همواره در تلاش برای بهبود وضعیت روحی و اخلاقی خود باشند و به نگرش مثبت و محبتآمیز به دیگران هم اهمیت دهند. در واقع، مراقبت از قلب نه تنها به خود انسان سود میرساند، بلکه به جامعهای که در آن زندگی میکنیم نیز کمک خواهد کرد.
و اموال خود را به ناحق میان خود نخورید و آنها را به حاکمان ندهید تا باز هم گروهی از اموال مردم را به گناه خود بخورید؛ در حالی که خودتان میدانید.
آیا گمان کردهاید که به بهشت وارد میشوید، در حالی که هنوز خداوند، کسانی را که از شما جهاد کردهاند و صبر کنندگان را نمیشناسد؟
روزی، شخصی به نام احمد در حال رفتن به مسجد بود و در مسیر خود به کودکی برخورد کرد که بسیار غمگین به نظر میرسید. احمد با او صحبت کرد و متوجه شد که این کودک از دست دادن دوستش ناراحت است. احمد به او یک قصه زیبا گفت و یادآوری کرد که قلب ما باید مانند چشمهی زلالی باشد و از کینه و نفرت دور بمانیم. کودک متوجه شد که باید خوشبختی و عشق را در دل خود حفظ کند و آن روز بابت دلخوشیای که به او دادند، شکرگزار شد.