برای اطمینان به وعدههای خدا، شناخت عمیق از قرآن و دعا مهم است. خداوند به دعاها پاسخ میدهد و باید به حکمت او ایمان داشته باشیم.
برای اطمینان به وعدههای خداوند، نخستین نکته شناخت و فهم عمیق آیات قرآن و تفسیرهای آن است. خداوند در قرآن کریم بر وعدههای خود تأکید کرده و به مومنان اطمینان میدهد که هیچ وعدهای بیفایده نخواهد بود. به عنوان مثال، در سوره بقره آیه 186 خداوند میفرماید: 'وَإِذَا سَأَلَكَ عِبَادِي عَنِّي فَإِنِّي قَرِيبٌ ۖ أُجِيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ...'، به این مضمون که وقتی بندگانم از من میپرسند، نزدیک هستم و دعاهایشان را اجابت میکنم. بنابراین، این آیه نشان میدهد که خداوند در پاسخ به دعاهای ما هیچگاه دیوانه نخواهد شد. نکته دیگری که باید به آن توجه کنیم، پذیرش و یقین به حکمت خداوند است؛ هنگامی که ما به وعدههای خداوند ایمان داریم، به این معناست که به حکمت او نیز ایمان داریم. در سوره غافر آیه 60 میخوانیم: 'وَقَالَ رَبُّكُمْ ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ...' خداوند متعال ما را به دعا و خواستن خود فراخوانده و استجابت دعاها را وعده داده است. وقتی ما در فراخواندن خداوند باقی بمانیم و درک کنیم که او هر روز به ما نزدیکتر میشود، به راحتی میتوانیم به وعدههایش اطمینان کنیم. در نهایت، باید یادآور شد که آزمونهای زندگی ممکن است ما را به شدت به چالش بکشند، اما با ایمان به وعدههای خداوند، با آرامش و صبوری میتوانیم این چالشها را پشت سر بگذاریم و به وعدههای الهی ایمان داشته باشیم.
و وقتی بندگانم از من میپرسند، من نزدیکم و دعاهایشان را اجابت میکنم.
و پروردگارتان فرمودهاست: مرا بخوانید تا شما را اجابت کنم.
روزی مردی در حال تفکر در مورد زندگی و وعدههای الهی بود. او به یاد آیات قرآن افتاد و تصمیم گرفت که علاقه و توجه بیشتری به دعا و ارتباط با خداوند داشته باشد. پس از مدتی او احساس کرد که زندگیاش تغییر کرده و به وعدههای خداوند بیشتر از پیش اعتماد کرده است.