آخرت از دنیا مهم‌تر است و انسان باید به دنبال نیکویی‌های دنیوی برای رسیدن به سعادت در آخرت باشد.
در قرآن کریم، موضوع اهمیت دنیا و آخرت به صراحت مطرح شده است. خداوند در آیات مختلف روشن کرده که زندگی در دنیا، در حقیقت، یک وسیله است و هدف نهایی انسان‌ها باید رسیدن به آخرت باشد. در سوره آل عمران آیه 185 آمده است: "كُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ ۖ وَإِنَّمَا تُوَفَّوْنَ أُجُورَكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ ۚ فَمَن زُحْزِحَ عَنِ النَّارِ وَأُدْخِلَ الْجَنَّةَ فَقَدْ فَازَ ۚ وَمَا الْحَيَاةُ الدُّنْيَا إِلَّا مَتَاعُ الْغُرُورِ" این آیه به وضوح نشان می‌دهد که زندگی دنیا فقط یک مایه فریب است و هدف اصلی، آخرت و پاداش الهی است. همچنین در سوره بقره آیه 200 آمده است: "وَاذْكُرُوا اللَّهَ فِي أَيَّامٍ مَّعْدُودَاتٍ ۖ فَمَن تَعَجَّلَ فِي يَوْمَيْنِ فَلَا إِثْمَ عَلَيْه وَمَن تَأَخَّرَ فَلَا إِثْمَ عَلَيْه لِمَنِ اتَّقَى وَاتَّقُوا اللَّهَ وَاعْلَمُوا أَنَّكُم إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ" از این آیه نیز می‌توان دریافت که تقوای الهی و توجه به آخرت بر تمامی امور دیگر مقدم است. به طور کلی در قرآن کریم تأکید بر آن است که انسان باید در زندگی دنیوی خود به یاد آخرت باشد و با اعمال نیکو و ایمان به خداوند، خود را برای زندگی پس از مرگ آماده کند. بنابراین، می‌توان نتیجه گرفت که جهان مادی، اگرچه دارای زینت‌ها و جذابیت‌هایی است، اما آخرت و رستگاری در آن از اهمیت بیشتری برخوردار است.
هر نفسی طعم مرگ را خواهد چشید و شما تنها در روز قیامت پاداش‌های خود را تمام و کمال خواهید گرفت. پس هر کس از آتش دور شده و به بهشت وارد شود، قطعاً رستگار شده است و زندگی دنیا جز متاعی فریبنده نیست.
و خداوند را در روزهای معین یاد کنید. و هر کس زودتر در دو روز خارج شود، گناهی بر او نیست و هر کس تأخیر کند، گناهی بر او نیست برای کسی که تقوا داشته باشد. و از خداوند بترسید و بدانید که همه شما به سوی او محشور می‌شوید.
روزی مردی به درختی کنار جاده تکیه داده بود و به زندگی‌اش فکر می‌کرد. او به یاد آورد که در پی جاه و مقام بوده و از آخرت غافل شده است. ناگهان متوجه شد که زندگی گذرا است و باید به خدا بازگردد و از کارهای نیکو غافل نباشد. با تغییر رویه‌اش، آرامش در دلش نشسته و از زندگی در این دنیا بیشتر بهره برد.