فکر کردن به آخرت ما را به انجام کارهای نیک تشویق می‌کند و یادآوری می‌کند که ما باید پاسخگوی اعمال خود باشیم.
در قرآن کریم، تاکید زیادی بر یادآوری از آخرت و تأمل در زندگی پس از مرگ وجود دارد. در سوره آل عمران آیه 185، خداوند می‌فرماید: «هر انسانی می‌میرد و در روز قیامت به نتیجه اعمال خود دست می‌یابد.» این آیه نشان می‌دهد که در زندگی باید به وجود آخرت توجه کنیم، زیرا هر یک از ما باید پاسخگوی اعمال خود در پیشگاه خداوند باشیم. توجه به آخرت ما را به انجام کارهای نیک و پیشگیری از اعمال زشت ترغیب می‌کند. همچنین، در سوره مؤمنون آیه 115، خداوند خاطرنشان می‌سازد که آیا شما باید به این صورت فکر کنید که ما شما را بی‌هدف آفریدیم و شما به ما باز نخواهید گشت؟ این آیه باعث می‌شود تا ما به هدف زندگی خود بیشتر فکر کنیم و به تبعات اعمال‌مان در آخرت توجه کنیم. اگر انسان به آخرت فکر نکند، ممکن است زندگی را بی‌هدف و پوچ ببیند و از مسیر صحیح خارج شود. خداوند در سوره زمر آیه 7 می‌فرماید: «اگر شما کافر شوید، خدا از شما بی‌نیاز است و او بندگانش را نمی‌خواهد، ولی کفر برای خود شما زیان است.» بنابراین فکر کردن به آخرت تنها یک وظیفه مذهبی نیست، بلکه یک ضرورت انسانی است که ما را به سویی صحیح هدایت می‌کند.
هر انسانی می‌میرد و شما فقط در روز قیامت به نتایج کارهای خود خواهید رسید. کسی که از آتش دور شود و به بهشت وارد گردد، در حقیقت رستگار شده است و زندگی دنیا جز متاعی فریبنده نیست.
آیا فکر کردید که ما شما را بی‌هدف آفریدیم و شما به ما باز نخواهید گشت؟
اگر شما کافر شوید، خداوند از شما بی‌نیاز است و برای بندگانش کفر را نمی‌پسندد؛ و اگر شکر گزارید، آن را برای شما پس می‌پسندد.
روزی روزگاری، جوانی به نام حسین در کوچه‌های شهر به یاد مرور مسائل زندگی‌اش افتاد. او هر روز صبح مشغول کار بود و هیچ‌وقت به آینده و آخرتش فکر نکرده بود. یک روز، دوستانش در مورد روز قیامت صحبت کردند و حسین ناگهان متوجه شد که باید به زندگی پس از مرگ فکر کند. او تصمیم گرفت که با نیکی و صداقت زندگی کند و به والدینش محبت نشان دهد. پس از مدتی، حسین احساس خوشحالی و آرامش بیشتری در زندگی‌اش پیدا کرد و به این نتیجه رسید که فکر کردن به آخرت زندگی‌اش را دگرگون کرده است.