پاسخ قرآن
تبدیل عشق زمینی به عشق الهی پروسهای است که نیازمند فهم عمیق، اراده و آگاهی است. در دنیایی که انسانها به سرعت به سمت مادیات و جاذبههای دنیوی کشیده میشوند، یادآوری اهمیت عشق الهی و تبدیل این عشق از شکل زمینی به معنوی، موضوعی است که نیازمند تامل و تفکر عمیق است. عشق زمینی به انسانها و مخلوقات، به دلیل ذات انسانی ما، امری طبیعی و اجتنابناپذیر است، اما اگر این عشق به درستی هدایت نشود، میتواند ما را از مسیر رشد و کمال دور کند. خداوند در قرآن کریم به مومنین بشارتهایی داده است که آنان را به سمت عشق و محبت به او سوق دهد. در سوره بقره آیه 165 خداوند به وضوح بیان میکند که برخی از مردم چیزهایی را به جای او دوست میدارند. این آیه به ما میآموزد که عشق حقیقی و پایدار تنها در نزد پروردگار گنجینه مییابد و از آنجایی که انسانها طبیعی است که به مخلوقات عشق بورزند، باید به تدریج این عشق را از دنیای مادی به سوی عشق الهی تغییر دهیم. اولین قدم در این پروسه، هدایت محبت و علاقه خود نسبت به مخلوقات به سمت خالق است. این بدین معناست که وابستگی خود را از چیزهای دنیوی کمتر کرده و عشق و تعلقخود را به خداوند افزایش دهیم. با تلاش برای فهم بیشتر از ذات الهی و ویژگیهای خداوند، میتوانیم این عشق را تقویت کنیم. به عنوان مثال، در قرآن آمده است که شخص باید در محبت به خداوند از محبتی که به خانواده و دیگران دارد فراتر برود و به این امر ایمان داشته باشد که خداوند بهترین مصلح و ناظر بر امور زندگی اوست. این نکته به ما خاطرنشان میکند که باید عشق الهی را در اولویت قرار دهیم و از وابستگی افراطی به مخلوقات بکاهیم. از طرف دیگر، آیه 24 سوره توبه میتواند ما را در این مسیر راهنمایی کند. در این آیه خداوند ما را به یادآوری میکند که اگر چیزهایی که ما به آنها وابسته هستیم در نظر ما عزیزتر از خداوند و جهاد در راه او باشد، در انتظار عواقب آن باشیم. این یک زنگ خطر برای ماست تا از وابستگی به دنیا و مخلوقات آن دست بکشیم و عشق خود را به خداوند و عبادت او معطوف کنیم. تبدیل عشق زمینی به عشق الهی همچنین نیاز به عمل و رفتار دارد. در زندگی روزمره میتوان با انجام کارهای نیکو و خیرخواهانه و خدایی کردن رفتارهایی که در عشق زمینی به آنها نگرش مثبت داریم، مسیر را هموار کنیم. به عنوان مثال، میتوانیم محبت به خانواده و دوستان را با یاد خدا و دعا برای آنها آمیخته کنیم. این همواژهسازی میتواند موجب تقویت عشق الهی در دل ما شود و در نهایت عشق زمینیمان را به عشق الهی تبدیل کند. در واقع، این پروسه نیاز به تامل عمیق درباره معنای واقعی عشق دارد. ما باید به این درک برسیم که عشق واقعی، عشق به خالق است و هر چه بیشتر ارتباط ما با خداوند تقویت شود، عشق ما به مخلوقات نیز به شکل درستی هدایت خواهد شد. در زندگی، اهمیت دعای خیر برای دیگران و اندیشیدن به نیکی و راستی در روابط با خانواده و دوستان بسیار مهم است. این رویکرد میتواند به ما این امکان را بدهد که با محبت به دیگران، در واقع محبت خود را به خداوند نیز نزدیک کنیم. به همین ترتیب، زمانی که ما عشق خود را از مخلوقات به خالق هدایت میکنیم، میتوانیم به درک عمیقتری از مسائل زندگی دست یابیم. این درک میتواند به ما کمک کند تا در مواجهه با چالشها و سختیها، قدرتی که از عشق الهی به دست میآوریم را در خود حس کنیم. این قدرت ما را در برابر مشکلات قویتر میکند و در بحبوحههای زندگی به ما آرامش میبخشد. عشق زمینی میتواند ما را به سمت وابستگیهای غیرضروری سوق دهد، در حالی که عشق الهی ما را به سوی آزادی و رهایی از این وابستگیها هدایت میکند. در حقیقت، عشق الهی به معناست و راهی برای رسیدن به کمال انسانی و اخلاقی. افرادی که این مسیر را پیمودهاند، شاهد تغییرات عمدهای در زندگی خود هستند. در واقع، عشق الهی میتواند زندگی را پرمعنا و رنگارنگ کند و انسان را در مسیر صحیح قرار دهد. در نهایت، زندگی در عشق الهی نیازمند زمان و کوشش است. پروسه تبدیل عشق زمینی به عشق الهی فرایندی است که به صبر، پایداری و تفکر عمیق نیاز دارد. این عشق الهی عمق و معنا به زندگی ما میبخشد و ما را در تمامی عرصهها به کمال و رشد واقعی نزدیک میکند. با پیروی از این الگو میتوانیم زندگیمان را معنادارتر کرده و در نهایت به عشق الهی دست یابیم.
آیات مرتبط
وَمِنَ النَّاسِ مَن يَتَّخِذُ مِن دُونِ اللَّهِ أَندَادًا يُحِبُّونَهُمْ كَحُبِّ اللَّهِ ۚ وَالَّذِينَ آمَنُوا أَشَدُّ حُبًّا لِّلهِ ۚ وَلَوْ يَرَى الَّذِينَ ظَلَمُوا إِذْ يَرَوْنَ الْعَذَابَ أَنَّ الْقُوَّةَ لِلَّهِ جَمِيعًا وَأَنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعَذَابِ
و از مردم کسانی هستند که غیر از خداوند برای خود، همتاهایی برمیگزینند و آنها را به محبت خدا دوست میدارند، در حالی که مؤمنان نسبت به خداوند بسیار بیشتر عشق و محبت دارند.
بقره : 165
قُلْ إِن كَانَ آبَاؤُكُمْ وَأَبْنَاؤُكُمْ وَإِخْوَانُكُمْ وَأَزْوَاجُكُمْ وَعَشِيرَتُكُمْ وَأَمْوَالٌ اقْتَرَفْتُمُوهَا وَتِجَارَةٌ تَخْشَوْنَ كَسَادَهَا وَمَسَاكِنُ تَرْضَوْنَهَا أَحَبَّ إِلَيْكُمْ مِّنَ اللَّهِ وَرَسُولِهِ وَجِهَادٍ فِي سَبِيلِهِ فَتَرَبَّصُوا حَتَّى يَأْتِيَ اللَّهُ بِأَمْرِهِ ۚ وَاللَّهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْفَاسِقِينَ
بگویید: اگر پدران و پسران و برادران و همسران و خویشاوندان شما و اموالی که جمع کردهاید و بازاری که از کساد آن میترسید و خانههایی که آنها را میپسندید، برای شما محبوبتر از خدا و رسول و جهاد در راه اوست، پس در انتظار باشید تا خداوند با امر خود بیاید و خداوند قوم فاسق را هدایت نمیکند.
توبه : 24
داستانی دلنشین
روزی جوانی به نام سهراب در باغی زیبایی نشسته و به درختان معطر نگاه میکرد. او به عشق و محبت زمینیش که نسبت به دختری در روستا داشت میاندیشید. اما ناگهان کلامی از قرآن را به یاد آورد: «أشد حبًا لله». او احساس کرد که باید عشقش را از مخلوقات به خالق سوق دهد. با این فکر به سمت نماز رفت و پس از آن با نیت خالص، روزش را آغاز کرد. آنگاه با دلی پاک و پر از عشق به خدا، توانست محبتش را به سمت خداوند هدایت کند و آرامشی عمیق در قلبش احساس کرد.