برای رهایی از وابستگی به انسانها، باید فقط به خداوند اعتماد کنیم و به وسیله صبر و نماز، وابستگیهای نادرست را کنار بگذاریم.
در قرآن کریم آیات و دستورالعملهایی وجود دارد که ما را به سمت خودشناسی، اعتماد به نفس و مواجهه با چالشهای زندگی هدایت میکند. این آیات به ما یادآوری میکنند که وابستگی به غیر خداوند ممکن است ما را در مشکلات زندگی دچار تنگنا کند و آسیبهای جدی به ما وارد آورد. در سوره آل عمران آیه 175، خداوند میفرماید: "إنما ذَٰلِكُمُ الشَّيْطَانُ يُخَوِّفُ أَوْلِيَاءَهُ فَلَا تَخْشَوْهُمْ وَاخْشَوْنِ إن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ" این آیه نشان میدهد که ترس از انسانها و وابستگی به آنان میتواند راه را بر پیشرفت و رشد ما ببندد. لذا اولین قدم در مسیر خودشناسی و رشد شخصی، دوری از ترس از دیگران و اعتماد به خداوند است. در زندگی روزمره، بسیاری از افراد به طور ناخودآگاه به تأیید دیگران وابسته میشوند. این وابستگی میتواند در جنبههای مختلف زندگی از جمله روابط خانوادگی، شغلی و اجتماعی نمود پیدا کند. گاهی اوقات ما برای جلب محبت یا تأیید دیگران، از اصول و اعتقادات خود دور میشویم، و این وابستگی به لحاظ روحی و روانی میتواند به ما آسیب بزند. وقتی که ما تنها به خداوند وابسته شویم و ناشنوا نسبت به حرفها و قضاوتهای دیگران باشیم، میتوانیم به آرامش درونی و استقلال شخصی دست یابیم. خداوند در سوره بقره آیه 153 به مومنان توصیه میکند که از صبر و نماز یاری جویند: "إِنَّ اللَّهَ مَعَ الصَّابِرِينَ". در این آیه، صبر به عنوان یکی از مهمترین ابزارها برای فائق آمدن بر مشکلات معرفی شده است. هنگامی که با چالشها و مصائب زندگی مواجه میشویم، باید به یاد داشته باشیم که صبر و نماز میتواند ما را در این مسیر یاری کند. علاوه بر این، نماز به عنوان یک وسیله ارتباطی مستقیم با خداوند، به ما اعتماد به نفس و آرامش میدهد و ما را از وابستگی به دیگران دور میسازد. تقویت خود اطمینانی و اعتماد به نفس یکی از مهمترین عوامل در رشد شخصیت و زندگی مستقل است. با دوری از وابستگی به انسانها و تقویت ایمان به خدا، میتوانیم توانمندیهای خود را به حداکثر برسانیم و در برابر چالشهای زندگی با اعتماد به نفس و عزتی که از ایمان به خدا ناشی میشود، مقاومت کنیم. در سوره توبه آیه 24، خداوند میفرماید: "قُلْ إِن كَانَ آبَاؤُكُمْ وَأَبْنَاؤُكُمْ وَإِخْوَانُكُمْ وَأَزْوَاجُكُمْ وَعَشِيرَتُكُمْ وَأَمْوَالٌ اقْتَصَرتُمُوهَا وَتِجَارَةٌ تَخْشَوْنَ كَسَادَهَا وَمَسَاكِنُ تَرْضَوْنَهَا أَحَبُّ إِلَيْكُم مِّنَ اللَّهِ وَرَسُولِهِ وَجِهَادٍ فِي سَبِيلِهِ فَتَرَبَّصُوا حَتَّى يَأْتِيَ اللَّهُ بِأَمْرِهِ ۗ وَاللَّهُ لَا يُهْدِي الْقَوْمَ الْفَاسِقِينَ". این آیه به ما یادآوری میکند که عشق به خداوند و رسول او باید در قلب ما غالب باشد و هیچ چیز دیگری نباید بر آن حاکم شود. وابستگی ما به دنیا، انسانها و اموال، ما را از مسیر واقعی زندگی دور میکند. بنابراین، برای داشتن زندگیای مستقل و آرام، نیاز است تا وابستگیهای نادرست را کنار بگذاریم. این کار به ما این امکان را میدهد که به عزم و اراده خود تکیه کنیم و با قدرت و اعتماد به نفس به سوی اهدافمان حرکت کنیم. ایمان به خدا و تکیه بر او، نه تنها ما را از ترس و نگرانی رهایی میبخشد بلکه همچنین قدرت روحی و روانی بیشتری به ما میدهد که بتوانیم با چالشهای زندگی مواجه شویم. همچنین باید توجه داشته باشیم که خداوند در هر شرایطی کنار ماست و به ما یاری میرساند. این آگاهی باعث میشود که به جای وابستگی به دیگران، تنها به خداوند تکیه کنیم و از هر چیز دیگری که بتواند ما را به انحراف بکشد، دوری کنیم. در واقع، در زندگی، باید برای جلب رضایت و محبت خداوند تلاش کنیم و این مهمترین هدف ما باید باشد. در نتیجه، با تقویت ایمان و اعتماد به خدا، میتوانیم از وابستگی به انسانها رها شده و به زندگی مستقلی دست یابیم. این استقلال در کنار آرامش درونی و رشد شخصیت به ما امکان میدهد تا در راه موفقیت و کامیابی قرار بگیریم و به بهترین نسخه از خود تبدیل شویم. پس بیایید به یاری ایمان و توکل به خداوند، وابستگیهای نادرست را کنار بگذاریم و به زیباییهای زندگیمان افزوده و به کمال نزدیکتر شویم.
شیطان تنها دوستانش را میترساند، پس از آنها نترسید و از من بترسید اگر ایمان دارید.
ای کسانی که ایمان آوردهاید، از صبر و نماز یاری جویید؛ قطعاً خدا با صابران است.
بگویید: اگر پدران و پسران و برادران و همسران و خویشاوندان شما و اموالی که جمع کردهاید و بازاری که از کساد آن میترسید و خانههایی که آنها را میپسندید، برای شما محبوبتر از خدا و رسول و جهاد در راه اوست، پس در انتظار باشید تا خداوند با امر خود بیاید و خداوند قوم فاسق را هدایت نمیکند.
در روزگاری نه چندان دور، مردی به نام حسن دچار وابستگی شدید به اطرافیانش بود. او همیشه برای خوشحالی دیگران تلاش میکرد و از خود غافل میشد. یک روز، به توصیه یک دوستش به قرآن مراجعه کرد و در آیهای به این حقیقت پی برد که باید تنها به خداوند متکی باشد. حسن تصمیم گرفت تلاش کند تا از وابستگیهای نادرست رها شود و بیشتر بر روی خود و ارتباطش با خدا تمرکز کند. پس از مدتی، او احساس آزادی و آرامش بیشتری کرد و شاید مهمتر از همه، یاد گرفت که تنها در سختیها به خداوند متکی باشد.