رهایی از وابستگی به دنیا مستلزم توجه به ارزشهای معنوی و تقویت ارتباط با خداوند است.
قرآن کریم به ما می‌آموزد که وابستگی به دنیا می‌تواند روح انسان را به بند کشد. در سوره آل عمران، آیه 14 آمده است: "زُيِّنَ لِلنَّاسِ حُبُّ الشَّهَوَاتِ مِنَ النِّسَاءِ وَالْبَنِينَ وَالْقَنَاطِيرِ الْمُقَنْطَرَةِ مِنَ الذَّهَبِ وَالْفِضَّةِ وَالْخَيْلِ الْمُسَوَّمَةِ وَالْأَنْعَامِ وَالْحَرْثِ ۚ ذَٰلِكَ مَتَاعُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا ۖ وَاللَّهُ عِندَهُ حُسْنُ الْمَئَابِ". این آیه اشاره به جذابیت‌های دنیوی دارد، اما ما باید یاد بگیریم که اینها تنها متاع دنیا هستند و ارزش واقعی در آخرت در نزد خداوند نهفته است. در سوره لقمان، آیه 33 نیز خداوند می‌فرماید: "ای مردم! از ربّ خود پروا کنید و از روزی بترسید که هیچ‌کس به فایده کسی دیگر نمی‌تواند بیفزاید...". این آیه به ما یادآوری می‌کند که وابستگی به دنیا ممکن است ما را از درک ارزشهای واقعی غافل کند. برای رهایی از وابستگی به دنیا، نیاز است که به یاد داشته باشیم زندگی فقط به این دنیا ختم نمی‌شود. همچنین در سوره توبه، آیه 24 خداوند از مؤمنان می‌خواهد که نسبت به هر چیز و هرکسی که نسبت به خدا و رسول او محبوب‌تر است احتیاط کنند. توجه به وجهه روحانی زندگی و ارزشهای انسانی می‌تواند ما را از گرفتار شدن در دنیای مادی رها کند. در نهایت، توجه به ارتباط با خدا و انجام واجبات می‌تواند ما را از وابستگی به دنیا رها کند و بر دنیای درونی ما بیفزاید.
زیبایی‌ها و شهوات برای مردم به زینت درآمده است؛ از زنان و فرزندان و ذخیره‌های انبوه از طلا و نقره و اسب‌های نیکو و چهارپایان و زراعت، اینها متاع زندگی دنیوی است و خداوند در نزد او بازگشت نیکویی است.
ای کسانی که ایمان آورده‌اید، از پروردگار خود پروا کنید و از روزی بترسید که هیچ‌کس نمی‌تواند بهره‌ای به دیگری برساند و وعده خداوند حق است، پس نباید شما را زندگی دنیا فریب دهد و نه فریب‌دهنده‌ها به خدا.
بگویید: اگر پدران و پسران و برادران و همسران و خویشاوندان شما و اموالی که جمع کرده‌اید و بازاری که از کساد آن می‌ترسید و خانه‌هایی که آنها را می‌پسندید، برای شما محبوب‌تر از خدا و رسول و جهاد در راه اوست، پس در انتظار باشید تا خداوند با امر خود بیاید و خداوند قوم فاسق را هدایت نمی‌کند.
علی روزی در باغ میوه‌اش نشسته بود و به میوه‌های تازه و زیبا نگاه می‌کرد. اما او به یاد آیات قرآن افتاد و فهمید که بسیاری از این زیبایی‌ها فانی‌اند. او تصمیم گرفت بیشتر به عبادت و تقرب به خدا بپردازد و محبت به خانواده‌اش را فراموش نکند. به این ترتیب، او متوجه شد که زندگی واقعی در پیوند با خدا و روابط خوب با انسان‌هاست.