مقایسه با دیگران ذهن ما را به سمت ناکافی بودن میکشاند. با تمرکز بر روی رشد شخصی و اهداف خود میتوانیم از این مقایسه رها شویم.
مقایسه خود با دیگران از اساسیترین موانع رشد شخصیت و آرامش روحی در زندگی است. انسانها به طور طبیعی تمایل دارند خود را با دیگران مقایسه کنند و این مسئله میتواند منجر به احساس ناکافی بودن و عدم موفقیت شود. در این مقاله به بررسی تاثیرات منفی مقایسه خود با دیگران و راههای جلوگیری از آن میپردازیم. از دیرباز، انسانها به دلیل احساس تنهایی و تنوع اجتماعی، به مقایسه خود با دیگران روی آوردهاند. این مقایسهها میتواند در زمینههای مختلفی مانند موفقیت تحصیلی، شغلی، خانوادگی و حتی زیبایی ظاهری صورت گیرد. اما در بیشتر موارد این مقایسهها نتیجهای جز ناامیدی و عدم رضایت از زندگی به همراه ندارد. قرآن کریم ما را به پذیرش خود و عدم مقایسه با دیگران دعوت میکند. در سوره حجرات آیه 13، خداوند میفرماید: 'یا أیها الناس إنّا خلقناکم من ذکر و أنثی و جعلناکم شعوباً و قبائل لتعارفوا.' این آیه به ما یادآوری میکند که هر کسی دارای هویتی منحصر به فرد است و ما بر اساس این تنوع خلق شدهایم تا یکدیگر را بشناسیم و از هم بیاموزیم. این تنوع در نوعدوستی و انسانیت باید مورد احترام قرار گیرد. مقایسه با دیگران نه تنها غیرسازنده است، بلکه ما را از هدفهای واقعیمان دور میکند. چرا که اگر همواره مشغول مقایسه خود با دیگران باشیم، نخواهیم توانست بر روی ارتقاء خود تمرکز کنیم. در واقع، این مقایسهها تمایل ما به خودسنجهای را تضعیف میکند و در عوض ما را در جستجوی حسی از کامیابی که در نتایج دیگران وجود دارد، غرق میکند. تمایل به مقایسه، به ویژه در دنیای امروز که رسانههای اجتماعی نقطه عطفی در زندگی اجتماعی و روانی ما هستند، قرنطینهای از احساس ناکافی بودن و حسرت به همراه دارد. تصاویری که از زندگی دیگران در رسانههای اجتماعی منتشر میشود، نه تنها واقعیت کامل افراد نیست، بلکه عموماً تصاویری تصنعی از موفقیت و شادی هستند. این احساس ناامیدی به مرور زمان میتواند به افسردگی و اضطراب منجر شود. اما در عوض، باید به رشد شخصی و اهداف خود توجه کنیم. هنگامی که شما به بهترین نسخه از خود تبدیل شوید و بر روی نقاط قوت خود تمرکز کنید، احساس رضایت بیشتری خواهید داشت. در واقع، شناسایی نقاط قوت و تمرکز بر روی آنها میتواند شما را در رسیدن به موفقیتهای خودتان یاری کند. به جای نگاهی به زندگی دیگران، بیایید خود را در آینهای از آنچه که هستیم، ببینیم نه آنچه که دیگران میخواهند باشیم. همچنین، در سوره آل عمران آیه 169 نیز آمده است: 'متظنّوا غافلتی، بل احسبوه عند الله حیاة، و لما قطعه تسجیل.' این آیه به ما میگوید که باید در مسیر زندگی، به خداوند امید داشته و بر هدفهای خود متمرکز باشیم. آگاهی از این موضوع که خداوند مشرف بر سرنوشت و زندگی ماست، به ما آرامش میدهد و انگیزهای برای حرکت به سمت جلو به ما میدهد. آرامش روحی و روانی یکی از بزرگترین ثروتهای زندگی است که با مقایسههای مداوم از بین میرود. برای رسیدن به این آرامش، باید به یاد داشته باشیم که هر شخص مسیر خاص خود را در زندگی طی میکند. تجربه مردم ممکن است از هر لحاظ متفاوت باشد، پس چرا خود را تحت فشار قرار دهیم تا راه آنها را دنبال کنیم؟ در این راستا، برای جلوگیری از مقایسه خود با دیگران، میتوانیم از روشهای زیر بهرهمند شویم: 1. خودآگاهی: خودآگاهی به ما کمک میکند تا نقاط قوت و ضعف خود را بهتر بشناسیم. با شناخت ویژگیهای خود، میتوانیم بر روی آنها تمرکز کنیم و از مقایسه خود با دیگران پرهیز کنیم. 2. گذراندن زمان با افراد مثبت: اطراف خود را با افرادی پر کنید که به رشد و پیشرفت شما کمک میکنند. این افراد میتوانند به شما انگیزه دهند و شما را تشویق کنند تا به مسیری که خودتان انتخاب کردید، ادامه دهید. 3. تنظیم اهداف شخصی: تعیین اهداف شخصی به شما کمک میکند تا بر روی چیزهایی که برای شما مهم است تمرکز کنید و در نتیجه از مقایسه با دیگران فاصله بگیرید. 4. تمرین شکرگزاری: به جای اینکه بر روی آنچه که ندارید تمرکز کنید، به چیزهایی که دارید و برای آنها شکرگزاری کنید. این کار به شما کمک میکند تا احساس رضایت بیشتری از زندگی داشته باشید. 5. کاهش استفاده از رسانههای اجتماعی: استفاده زیاد از رسانههای اجتماعی میتواند منجر به مقایسه مداوم با دیگران شود. زمان خود را در رسانههای اجتماعی محدود کنید و بیشتر وقت خود را صرف خلق محتوای مثبت برای خود کنید. همانطور که مشاهده میشود، مقایسه خود با دیگران میتواند به شدت بر رشد شخصیت و آرامش روحی ما تاثیر بگذارد. بیایید به خودمان اعتماد کنیم و به جای نگاه به زندگی دیگران، بر روی رشد و پیشرفت خود تمرکز کنیم. ما باید به یاد داشته باشیم که هر کدام از ما در زندگی منحصر به فرد و ارزشمندی داریم و هدف ما در زندگی احترام به خود و دیگران است.
ای مردم، ما شما را از مرد و زنی آفریدیم و شما را به ملتها و قبایل تقسیم کردیم تا یکدیگر را بشناسید.
گمان نکنید کسانی که در راه خدا کشته شدهاند، مردهاند، بلکه زندهاند و نزد پروردگارشان روزی میخورند.
روزی یک جوان به نام سروش، خیلی غمگین بود چون همواره زندگی دیگران را با خود مقایسه میکرد. او به شدت تحت تاثیر تصاویری که از خوشبختی دیگران در شبکههای اجتماعی میدید، قرار گرفته بود. یک روز، در حال مرور قرآن بود که به آیهای از سوره حجرات برخورد کرد. این آیه او را به یادآوری تواناییهای منحصر به فردش ترغیب کرد و به او کمک کرد تا تمرکز خود را بر روی رشد شخصیاش بگذارد. از آن به بعد، سروش شروع به یادگیری مهارتهای جدید و تقویت نقاط قوتش کرد و به تدریج حس خوشبختی واقعی را پیدا کرد.