افزایش پاداش الهی با انجام نیکوکارها و صدقه، اخلاص در نیت و توجه به امور آخرت ممکن است.
افزایش پاداش الهی نیازمند اقداماتی است که در قرآن کریم به آنها اشاره شده است. سوره بقره آیه 261 به ما می‌آموزد که کارهای نیک و صدقه‌دادن در راه خدا به مانند بذرهایی است که در زمین خوب کاشته می‌شود و از آن بذرها محصول چندین برابر به بار می‌آید. به معنای دیگر، هر عمل خیر که از سوی انسان به انجام می‌رسد، در نزد خداوند بزرگ گرانقدر خواهد بود و در زمان مناسب، پاداش آن به صورت روزی و نعمت‌های الهی برای انسان به ارمغان خواهد آورد. علاوه بر این، سیره پیامبر اسلام و اهل بیت (ع) نیز مشوقی برای انجام نیکوکارهای بیشتر و پیگیری امور دینی است. قرآن کریم در سوره آل عمران آیه 133 به ضرورت توجه به امور آخرت و شتاب در انجام کار نیک اشاره می‌کند. این آیه می‌فرماید: "و بشتابید به سوی آمرزش از پروردگار خود و به بهشتی که وسعتش به وسعت آسمان‌ها و زمین است.", بنابراین، لازم است که انسان در زندگی خود از فرصت‌ها و زمان‌های خوب استفاده کند و برای کسب محبات و مغفرت الهی تلاش نماید. همچنین، نیت خالص در تمامی اعمال و دعاها نیز یکی از جاده‌های رسیدن به مقام فوق‌العاده الهی است. در سوره بقره آیه 277 هم به اهمیت ایمان و اعمال صالح اشاره شده است که با یکدیگر باید هم‌کنار شوند. این بدین معنی است که ایمان به خدا همراه با عمل صالح در راستای کسب پاداش‌های الهی و دنیوی باید أبزرگ‌ترین هدف ما باشد.
مثل کسانی که اموال خود را در راه خدا انفاق می‌کنند همچون دانه‌ای است که هفت خوشه دارد.
و به سوی آمرزش پروردگار خود شتاب کنید و به بهشتی که وسعتش به وسعت آسمان‌ها و زمین است که برای پرهیزکاران آماده شده است.
البته خداوند تنها از پرهیزکاران می‌پذیرد.
روزی روزگاری، در یک روستا مردی به نام فرزاد زندگی می‌کرد. او همیشه به فکر این بود که چگونه می‌تواند در زندگی‌اش برکت بیشتری داشته باشد. یک روز به مجلس دارسی رفت و سوره‌هایی را از قرآن شنید که درباره بذر خوب و اعمال نیک صحبت می‌کردند. او تصمیم گرفت شروع به انجام نیکوکارها کند و در هر فرصتی به نیازمندان کمک کند. کم‌کم، همسایگان و مردم روستا به او پیوستند و فرزاد با خدای خود بیشتر ارتباط برقرار کرد. پس از مدتی، زندگی‌اش به طرز معجزه‌آسا تغییر کرد و برکتی که می‌خواست به زندگی‌اش سرازیر شد.