پاسخ قرآن
برای افزایش محبت به خلق خدا در دل، میتوانیم به تدابیر و آموزههای قرآن کریم توجه کنیم. انکار محبت و رحمت الهی، اولین و مهمترین گام در این راه است. خداوند در آیه 54 سوره آل عمران میفرماید: 'وَإِذْ قَالَ اللّهُ يَاعِيسَى إِنِّي مُتَوَفِّيكَ وَرَافِعُكَ إِلَيَّ وَمُطَهِّرُكَ مِنَ الَّذِينَ كَفَرُوا وَجَاعِلُ الَّذِينَ اتَّبَعُوكَ فَوْقَ الَّذِينَ كَفَرُوا إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ'. این آیه خاص نشاندهنده محبت و توجه خداوند به بندگانش است و به ما یادآوری میکند که ما نیز باید این محبت را در دل خود پرورش دهیم. خداوند در این آیه، عیسی (ع) را از کهانت و کفر پاک نگه میدارد و به او وعده میدهد که پیروانش را در این دنیا و آخرت به مقام بالایی رسانیده و آنها را بر کافران برتری خواهد داد. این وعده نشان میدهد که محبت الهی همیشگی و پایدار است و ما نیز باید سعی کنیم که در دل خود محبتی مشابه به دیگران داشته باشیم. اگر ما این محبت الهی را در دل خود داشته باشیم، میتوانیم با محبت و دوستی به دیگران بپردازیم. محبت واقعی به دیگران به معنای درک درست از نیازها، مشکلات و عواطف آنهاست. وقتی ما درک کنیم که دیگران نیز همانند خود ما احساس درد، غم و شادی میکنند، به طور طبیعی باید تمایل به کمک و محبت به آنها در دلمان شکل گیرد. در قرآن کریم، یکی از القاب خداوند "رحمن" و "رحیم" است. این صفات الهی از ما میخواهد که در رفتار خود با دیگران نیز مهربان و رحمکننده باشیم. همچنین در سوره مائده آیه 32 آمده است: 'مَنْ قَتَلَ نَفْسًا بِغَيْرِ نَفْسٍ أَوْ فَسَادٍ فِي الْأَرْضِ فَكَأَنَّمَا قَتَلَ النَّاسَ جَمِيعًا'. این آیه به ما یادآوری میکند که ارزش جان و زندگی دیگران چقدر مهم است. قتال نفس به راحتی و به سادگی میتواند موجب تخریب جانها و زندگیها شود و باید از این عمل ناپسند پرهیز کنیم. این آیه به شکل قوی بر اهمیت زندگی انسانها تأکید میکند و بر ما واجب است که این ارزش را در رفتار و گفتار خود منعکس کنیم. رحمت و احترام به دیگران، به ویژه در برخوردهای روزمره، میتواند به افزایش محبت در دلهایمان کمک کند. ما باید به دیگران به چشم محبت و محبت خوب بنگریم. این برخورد ممکن است به بررسی و تأمل در اظهارات و رفتار ما نیاز داشته باشد، تا از این طریق به دیگران کمک کنیم و آنها را در روزهای سخت یاری کنیم. در نهایت، دعا و طلب از خداوند نیز میتواند ما را در این مسیر یاری کند. زیرا محبت واقعی از طرف خداوند سر چشمه میگیرد. در قرآن، خداوند میفرماید: 'وَقَالَ رَبُّكُمُ ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ'. ما با دعا و تلاش برای نیکوکاری میتوانیم عشق و محبت را در قلب خود افزایش دهیم. دعا نه تنها روح انسان را تقویت میکند بلکه نیز به ما جهت میدهد که به دیگران محبت کنیم و در زندگی روزمرهمان بر اساس عشق و همدلی عمل کنیم. علاوه بر این، محبت به خلق خدا بستری برای ایجاد یک جامعه سالم و دوستانه است. اگر هر یک از ما در دل خود محبت را بپرورانیم، این محبت مانند یک آتش روشن در دلهای دیگران نیز شعلهور خواهد شد و محیطی گرم و دوستانه ایجاد میکند. همین فضا میتواند موجب بازگشت دیگران به خوبیها شده و جامعهای متعادل و پویا بسازد. بهعلاوه، زمانی که محبت و همدلی در بین افراد یجا شود، میتوانیم امیدوار باشیم که بسیاری از مشکلات جامعه نظیر خشونت، اختلافات و جدلها کاهش یابد. تحقق محبت به خلق خدا نیازمند تلاشی مداوم است. ما باید به یاد داشته باشیم که محبت پراکنده نیست، بلکه در دل ما نشسته و با هر رفتار و گفتار ما گسترش مییابد. همچنین، یادگیری روشهای بهبود روابط انسانی و افزایش مهربانی در خود میتواند تأثیرات مثبتی بر کاهش تنشها و منازعات در خانواده، محل کار و جامعه داشته باشد. در نتیجه، برای افزایش محبت به خلق خدا، ما باید همواره در انتخابهای خود به تأثیرات آن فکر کنیم و تلاش کنیم با اعمال و رفتارهای خود، تصویری از محبت الهی را در بین مردم ایجاد نماییم. با تأمل در آیات قرآن و دعا در طلب راههای محبتورزی، میتوانیم به سبکی از زندگی دست پیدا کنیم که نه تنها برای خود بلکه برای جامعه نیز مفید و سازنده باشد.
آیات مرتبط
إِذْ قَالَ اللّهُ يَاعِيسَى إِنِّي مُتَوَفِّيكَ وَرَافِعُكَ إِلَيَّ وَمُطَهِّرُكَ مِنَ الَّذِينَ كَفَرُوا وَجَاعِلُ الَّذِينَ اتَّبَعُوكَ فَوْقَ الَّذِينَ كَفَرُوا إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ
و در روزی که خداوند به عیسی میگوید: «ای عیسی، من تو را میمیرانم و به خود میبرم و تو را از کسانی که کافر شدند پاک میکنم و کسانی را که از تو پیروی کردند تا روز قیامت بر کسانی که کافر شدند غالب میسازم».
آل عمران : 54
مَنْ قَتَلَ نَفْسًا بِغَيْرِ نَفْسٍ أَوْ فَسَادٍ فِي الْأَرْضِ فَكَأَنَّمَا قَتَلَ النَّاسَ جَمِيعًا
هر کس نفسی را بدون اینکه جانش را بگیرد یا در زمین فساد کند، بکشد، گویا تمام مردم را کشته است.
مائده : 32
داستانی دلنشین
روزی مردی به نام حسن در خیابان قدم میزد. او با چهرههای خندان افرادی که از کنار او میگذشتند، احساس خوبی پیدا کرد. حسن به یاد آیات قرآن افتاد و تصمیم گرفت که در رفتار خود با دیگران محبت بیشتری نشان دهد. از آن روز به بعد او سعی کرد به دلسوزی و مهربانی با مردم رفتار کند. او با محبت کوچک به دیگران، به محبت بیشتری در دل خود دست یافت.