برای تشخیص نیت واقعی، باید به خلوص نیت در انجام کارها توجه کرد و از جلب توجه دیگران دوری کنیم.
در قرآن کریم، به تشخیص نیت واقعی از ریا به وضوح اشاره شده است. خداوند در سوره بقره آیه 264 میفرماید: «یا ایها الذین آمنوا لا تبطلوا صدقاتکم بالمنی و الاذی». در این آیه خداوند به مؤمنان میفرماید که صدقات و خیرات خود را با منّت گذاشتن و آزار رساندن باطل نکنند. این نکته بسیار مهم است که نیت انسان در انجام کارها باید خالص باشد و نباید به خاطر جلب توجه و اعتبار دیگران انجام شود. نیت پاک و بیریا، یکی از ارکان مهم در انجام هر عمل نیکوئی است و در قرآن کریم به اهمیت آن به وضوح اشاره شده است. نیت در عبادات و اعمال خوب، به طور مستقیم بر کیفیت و قبول آنها تأثیر میگذارد. اگر نیت انسان برای عمل خیر تنها به خاطر جلب نظر دیگران باشد، در واقع آن عمل به کمال نخواهد رسید. بنابراین اسلام بر ضرورت خلوص در نیت تأکید میکند. در روایات نیز داریم که امام علی (ع) فرمودهاند: "اعمال بر حسب نیتها هستند"، بدین معنا که اهمیت نیت از خود عمل بیشتر است. الـنشانههای نیت خالص از نیت ریا میتواند به سادگی در رفتار و کردار انسان نمایان شود. به عنوان مثال، وقتی شخصی با هدف رضای خداوند دست به اقدامات خیر میزند، حتی اگر کسی متوجه نشود و یا کار او در انظار عمومی مطرح نگردد، باز هم خوشنودی و آرامش درونی خواهد داشت. در مقابل، فردی که فعالیتهای خود را برای نشان دادن به دیگران انجام میدهد، ممکن است در عمق وجود خود از عدم صداقت احساس شکست و ناپایداری کند. یک نشانه دیگر از نیت خالص این است که انسان در انجام کارها باید تنها به رضایت خداوند توجه کند و از پاداش اخروی او انتظار داشته باشد. در سوره مومنون آیه 60، خداوند میفرماید: «وَ الَّذِينَ يُؤْتُونَ مَا أَتَوَا وَ قُلُوبُهُمْ وَجِلَةٌ أَنَّهُمْ إِلَى رَبِّهِمْ رَاجِعُونَ». این آیه به ما میگوید که بندگان خداوندی که کار نیک انجام میدهند، از نیت خود راضی نیستند و در دل احساس میکنند که به سوی خداوند باز میگردند. این احساس گواه بر نیت خالص و ترس از خداوند است. بنابراین، نیت واقعی باید همراه با احساس خشوع و ترس از خداوند باشد. به عبارت دیگر، اگر احساس کردید که کار خوب شما به منظور جلب توجه دیگران است، باید دوباره به نیت خود فکر کنید و سعی کنید به اوضاع درونی خود نگاه کنید. این فرآیند خودآگاهی و تأمل در مورد نیت و انگیزهها مهم است، تا افراد بتوانند در مسیری درست و مطلوب گام بردارند و اعمال نیک خود را خالصانه به پیش ببرند. در زندگی روزمره، ما با موقعیتهای مختلفی روبرو میشویم که ممکن است تحریف نیت ما را به دنبال داشته باشد. به عنوان مثال، ممکن است فردی برای کمک به دیگران اقدام کند اما انگیزهای به جز رضایت خداوند در ذهن داشته باشد. با این وجود، مهم است که ما به یاد داشته باشیم چگونه نیت خود را بررسی کنیم و در انتخابهای خود حتی در کوچکترین اقدامات زندگیمان، به دنبال جلب نظر خداوند باشیم. برای تقویت خلوص نیت، میتوانیم از دعا و ذکر و یاد خداوند بهره ببریم. ارتباط معنوی و روحی با خداوند میتواند ما را در راه کسب نیت خالص یاری دهد. همچنین از صحبت با اولیاء خدا و توسل به آنها میتوان به عنوان راههایی برای اصلاح نیت یاد کرد. در طول تاریخ، بسیاری از بزرگان دین با ایجاد جریانی از تأمل در نیت و تشویق به رفتار خالصانه بر اهمیت این موضوع تأکید کردهاند. در واقع، نیت راستین چراغ راهنمایی است که انسان را در زندگی به حرکت در مسیر صحیح هدایت میکند. در قرآن و روایات اسلامی به کرات بر این حقیقت تأکید شده است که اعمال انسان در پیشگاه خداوند با توجه به نیت آنها سنجیده میشوند. بنابراین، تقویت نیت خالص جزئی جداییناپذیر از زندگی معنوی و دینی هر مسلمان محسوب میشود. به همین منظور، مسلمانان باید همواره در سعی و تلاش باشند تا نیتهای خود را پاک و راستین نگهدارند. این عمل نه تنها در زندگی شخصی آنها تأثیرگذار خواهد بود، بلکه میتواند به جامعه نیز نفوذ کرده و جنبشی از نیکوکاری و رفتار خوب را به ارمغان آورد. در نهایت، میتوان گفت که نیت خالص فقط به خود انسان مربوط نمیشود، بلکه با سلامت اخلاقی و معنوی جامعه نیز ارتباط تنگاتنگی دارد و میتواند به عنوان یکی از ارکان اساسی زندگی دینی و معنوی مسلمانان در نظر گرفته شود.
ای کسانی که ایمان آوردهاید، صدقات خود را با منت و آزار باطل نکنید.
و آنان که هرچه دهند، دلهایشان ترسان است که به سوی خدا خواهد برگشت.
روزی روزگاری، مردی بود به نام حسام که دلش میخواست به خداوند نزدیکتر شود. او هر بار که صدقه میداد، نگران بود که شاید نیتش خالص نیست. حسام تصمیم میگیرد تا در روزهای آینده، فقط برای خدا صدقه بدهد. بعد از مدتی متوجه میشود که دیگر از نیتش ترس و نگرانی ندارد و احساس آرامش در زندگیاش بیشتر شده است.