احسان به والدین و اطاعت از آنان از مهم‌ترین اصول فرزند خوب بودن است.
در قرآن کریم، احسان به والدین و رفتار نیکو با آنان از اصول مهم و اساسی زندگی قرار داده شده‌است. در سوره اسراء آیه 23، خداوند به ما فرمان می‌دهد که جز او را نپرستیم و به والدین نیکی کنیم. در واقع، این نشان‌دهنده این است که باید احترام و عشق خود را به والدین نشان دهیم و در تمام مراحل زندگی از آنها حمایت کنیم. فرزند خوب بودن به معنای اطاعت کردن از والدین در امور معقول و منطقی نیز هست. در سوره لقمان آیه 14، خداوند می‌فرماید: "و ما اوصیک به و والدتک " اشاره به این موضوع می‌کند که احترام و نیکی به والدین یکی از واجبات است. همچنین، در سوره بقره آیه 83 به طاعت و احترام به والدین به عنوان یک هدیه الهی اشاره شده و تأکید می‌شود که هیچ سخنی نباید بی‌احترامی به آنان محسوب شود. در عمل، فرزند خوب بودن همچنین شامل یادگیری و درک رفتار صحیح و نیکو با دیگران، به‌ویژه با اعضای خانواده است. محبت به برادران و خواهران و داشتن روحیه همکاری و کمک به دیگران نیز جزئی از صفات یک فرزند خوب است. در این راستا، باید به آرزوها و نیازهای والدین احترام گذاشته و تلاش کنیم تا در زندگی آنان نیز سهیم باشیم. در نتیجه، فرزند خوب بودن نیازمند توجه به شعائر الهی، احترام به والدین و اهمیت دادن به خانواده است.
و پروردگارت فرمان داده است که جز او را نپرستید و به والدین نیکی کنید؛ اگر یکی از آنها یا هر دوی آنها در نزد تو به سالخوردگی برسند، پس به آنها اف نگو و آنها را تار نکن و با آنها سخنی پسندیده بگو.
و به انسان سفارش کردیم که به والدینش نیکی کند. و اگر آن دو تو را وادار کنند که چیزی را با من شریک کنی که برایت علم ندارد، پس از آنها اطاعت نکن. به سوی من بازگشت شماست، پس به شما خبر می‌دهم به آنچه که انجام می‌دادید.
و هنگامی که از بنی‌اسرائیل پیمان گرفتیم که جز الله را نپرستید و به والدین نیکی کنید و به نزدیکان و یتیمان و مسکینان احسان کنید و با مردم به نیکویی سخن بگویید و نماز را برپا دارید و زکات بدهید؛ سپس جز اندکی از شما روگردان شدید و شما اهل معصیت بودید.
روزی در یک دهکده کوچک، پسری به نام علی زندگی می‌کرد. علی فرزند محبت‌آمیز و مؤدبی بود. او هر روز به والدینش کمک می‌کرد و در هر تصمیم‌گیری به نظر آنها اهمیت می‌داد. در یک روز بارانی، وقتی پدرش بیمار شد، علی تمام وقت خود را صرف مراقبت از او کرد و در کارهای خانه به مادرش کمک کرد. علی به این نتیجه رسید که با احترام و محبت به والدینش، نه تنها آنها را خوشحال می‌کند، بلکه خود نیز احساس آرامش و شادی می‌کند.