برای حفظ ایمان در برابر مشکلات خانوادگی، به صبر و نماز پناه ببرید، خانواده را میدان آزمایش الهی بدانید و با عفو و بخشش برخورد کنید. همچنین، با توکل کامل بر خداوند، یقین داشته باشید که او راهگشای امور است و در نهایت، همواره حقوق متقابل و احسان را رعایت کنید.
بسم الله الرحمن الرحیم. خانواده ستون فقرات جامعه اسلامی و اولین مدرسه تربیت انسان است. قرآن کریم به کرات بر اهمیت پیوندهای خانوادگی، احترام به والدین، و رعایت حقوق متقابل تأکید ورزیده است. اما در عین حال، به صراحت بیان میدارد که خانواده، همانند مال و فرزندان، میتواند محلی برای آزمایش و امتحان ایمان باشد. در مواجهه با مشکلات و چالشهای خانوادگی که گاهی اوقات میتوانند بسیار دشوار و طاقتفرسا باشند، حفظ مسیر ایمان و عدم خروج از آن نیازمند درک عمیق آموزههای قرآنی و به کار بستن آنها در زندگی روزمره است. یکی از محوریترین آموزههای قرآنی در مواجهه با سختیها، صبر و نماز است. خداوند در سوره بقره، آیه ۱۵۳ میفرماید: «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اسْتَعِینُوا بِالصَّبْرِ وَالصَّلَاةِ ۚ إِنَّ اللَّهَ مَعَ الصَّابِرِینَ» یعنی «ای کسانی که ایمان آوردهاید، از صبر و نماز یاری جویید؛ قطعاً خدا با صابران است.» این آیه یک نقشه راه عملی برای هر مؤمنی است که با چالشها روبهرو میشود. صبر، به معنای تحمل دشواریها با شکیبایی، خویشتنداری در برابر خشم و تندخویی، و پایداری بر حق است. در مشکلات خانوادگی، صبر به معنای عدم واکنش فوری و تهاجمی، تلاش برای درک طرف مقابل، و حفظ آرامش درونی است. صبر نه تنها یک فضیلت اخلاقی است، بلکه نیرویی عظیم است که انسان را در برابر تلاطمها مقاوم میسازد. نماز نیز ارتباط مستقیم با خالق است، پناهگاهی امن برای روح سرگشته و پریشان. در هنگام نماز، انسان تمامی بارهای روحی و فکری خود را به خدا واگذار میکند و از او یاری میطلبد. این ارتباط معنوی، قلب را آرام کرده و به انسان بصیرتی میبخشد تا مشکلات را با دیدی وسیعتر و از منظری الهی ببیند. نماز به انسان یادآوری میکند که او تنها نیست و قدرتی بالاتر همواره ناظر و یاور اوست. قرآن کریم همچنین به ما میآموزد که همسران و فرزندان ما میتوانند وسیلهای برای آزمایش ما باشند. در سوره تغابن، آیه ۱۴، خداوند میفرماید: «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِنَّ مِنْ أَزْوَاجِکُمْ وَأَوْلَادِکُمْ عَدُوًّا لَّکُمْ فَاحْذَرُوهُمْ ۚ وَإِن تَعْفُوا وَتَصْفَحُوا وَتَغْفِرُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ» یعنی «ای کسانی که ایمان آوردهاید، بیگمان برخی از همسران و فرزندان شما دشمن شما هستند، پس از آنان حذر کنید؛ ولی اگر ببخشید و درگذرید و بیامرزید، یقیناً خدا بسیار آمرزنده و مهربان است.» این آیه به نکته بسیار مهمی اشاره دارد که مشکلات خانوادگی نباید باعث شود انسان از مسیر ایمان منحرف شود، بلکه باید با آنها از طریق عفو، بخشش و گذشت برخورد کند. کلمه «عدوّاً» در اینجا به معنای دشمنی به قصد ضربه زدن نیست، بلکه به معنای کسانی است که ممکن است به دلیل محبت بیش از حد یا تعلقات دنیوی، شما را از یاد خدا و انجام وظایف دینی بازدارند یا باعث گناه و خطا شوند. لذا، راه حل ارائه شده از سوی قرآن، نه مقابله به مثل، بلکه عفو، صفح (نادیده گرفتن خطاها) و غفران (بخشش کامل) است. این فضایل، قدرت حل مشکلات را به انسان میدهد و کینهها را از بین میبرد. بخشش، بار سنگین نارضایتی را از دوش انسان برمیدارد و راه را برای صلح و آرامش هموار میکند. این روش، نه تنها به نفع طرفین درگیر است، بلکه ایمان فرد را نیز تقویت میکند و او را به الگوهای الهی نزدیکتر میسازد. اعتماد و توکل بر خداوند (توکل علی الله) یکی دیگر از پایههای مهم برای مقابله با مشکلات خانوادگی بدون از دست دادن ایمان است. در سوره طلاق، آیات ۲ و ۳، خداوند میفرماید: «...وَمَن یَتَّقِ اللَّهَ یَجْعَل لَّهُ مَخْرَجًا وَیَرْزُقْهُ مِنْ حَیْثُ لَا یَحْتَسِبُ ۚ وَمَن یَتَوَکَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ ۚ إِنَّ اللَّهَ بَالِغُ أَمْرِهِ ۚ قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِکُلِّ شَیْءٍ قَدْرًا» یعنی «...و هر کس از خدا پروا کند، خدا برای او راهی برونرفت قرار میدهد و او را از جایی که گمان نمیبرد، روزی میدهد. و هر کس بر خدا توکل کند، خدا او را بسنده است. قطعاً خدا کار خود را به انجام میرساند. بهیقین، خدا برای هر چیزی اندازهای قرار داده است.» این آیات وعدهای امیدبخش و تسکیندهنده به مؤمنانی است که در تنگنا قرار گرفتهاند. توکل به این معناست که انسان با انجام وظایف خود، نتیجه را به خداوند بسپارد و یقین داشته باشد که او بهترین را برایش مقدر خواهد کرد. در مشکلات خانوادگی، توکل یعنی اینکه با وجود تمام تلاشها و دعاها، اگر نتیجه آنی حاصل نشد، مأیوس نشویم و بدانیم که خداوند بر همه چیز تواناست و راه حلی از غیب برای ما فراهم خواهد کرد. این نگرش، آرامش قلبی را به ارمغان میآورد و از سقوط در یأس و ناامیدی جلوگیری میکند که خود میتواند ایمان را به خطر اندازد. به طور کلی، برای اینکه در مواجهه با مشکلات خانوادگی از مسیر ایمان خارج نشویم، باید اصول زیر را سرلوحه کار خود قرار دهیم: اول، پناه بردن به صبر و نماز به عنوان دو ستون اصلی استقامت. دوم، پذیرش این واقعیت که خانواده میتواند میدانی برای آزمایش ایمان باشد و رویکرد ما باید مبتنی بر عفو، بخشش و درگذر باشد. سوم، تقویت توکل و اعتماد کامل به خداوند، با این یقین که او بهترین پشتیبان و راهنماست. چهارم، رعایت حقوق متقابل و احسان در روابط خانوادگی، حتی در شرایط سخت، زیرا این امر از دستورات صریح الهی است که پیوندهای ایمانی را محکمتر میکند. با رعایت این اصول، نه تنها میتوانیم از طوفان مشکلات خانوادگی به سلامت عبور کنیم، بلکه ایمانمان را نیز تقویت کرده و به خداوند نزدیکتر شویم. این مسیر، مسیر آرامش واقعی و سعادت ابدی است.
ای کسانی که ایمان آوردهاید، از صبر و نماز یاری جویید؛ قطعاً خدا با صابران است.
ای کسانی که ایمان آوردهاید، بیگمان برخی از همسران و فرزندان شما دشمن شما هستند، پس از آنان حذر کنید؛ ولی اگر ببخشید و درگذرید و بیامرزید، یقیناً خدا بسیار آمرزنده و مهربان است.
پس چون به سررسید مدت [عده]شان رسید، آنان را با خوبی نگه دارید، یا با خوبی از آنان جدا شوید و دو مرد عادل از خودتان را گواه بگیرید و گواهی را برای خدا برپا دارید. این است آنچه به آن پند داده میشود کسی که به خدا و روز قیامت ایمان دارد. و هر کس از خدا پروا کند، خدا برای او راهی برونرفت قرار میدهد.
و او را از جایی که گمان نمیبرد، روزی میدهد. و هر کس بر خدا توکل کند، خدا او را بسنده است. قطعاً خدا کار خود را به انجام میرساند. بهیقین، خدا برای هر چیزی اندازهای قرار داده است.
آوردهاند که در زمانهای گذشته، مردی مؤمن و پرهیزگار بود که در خانهاش همواره با نزاع و اختلاف روبهرو بود. همسر و فرزندانش گاهی او را به ستوه میآوردند و او از اینکه مبادا این مشکلات، ایمانش را سست کند، سخت نگران بود. روزی به حکیمی فرزانه که در گوشهای خلوت نشسته بود، پناه برد و با دلی پردرد گفت: «ای حکیم، زندگی خانوادگی من پر از رنج و کدورت است و بیم آن دارم که در این معرکه، رشته ایمان از دستم برود.» حکیم با لبخندی مهربانانه پاسخ داد: «ای جوانمرد، این خانهای که تو را به زحمت افکنده، خود میدان آزمایش توست. درخت قوی، ریشههایش را در برابر تندبادها محکم میکند، نه اینکه از جا کنده شود. اهل خانه تو نیز بادهای آزمایشی هستند که ایمان تو را محک میزنند. اگر با خشم و تندی پاسخ دهی، همچون شاخهای خشک خواهی شکست. اما اگر با صبر و محبت و چشمپوشی از خطاها، رفتار کنی، ریشههای ایمان تو در زمین معرفت الهی عمیقتر خواهد شد. به یاد آر که حقتعالی در کتابش فرمود که برخی از همسران و فرزندان مایه آزمایشاند، اما راه چاره را نیز نشان داد: عفو و صفح و غفران! به این آویزه گوش کن که دلهای پر از کینه و غم، راه به سوی خدا نمییابند، اما دلهای سرشار از بخشش، دریچهای به سوی رحمت الهی میگشایند. توکل خود را بر حضرت حق محکم کن که او راه برونرفت از هر تنگنایی را میگشاید و از جایی که گمان نداری، مدد میرساند.» آن مرد پند حکیم را به جان خرید. به خانه بازگشت و در برابر مشکلات خانوادگی، به جای مقابله به مثل، صبر پیشه کرد و خطاهایشان را بخشید. به نماز و دعا بیشتر پناه برد و بار دلش را به خدا سپرد. دیری نگذشت که آرامش به خانهاش بازگشت و روابطشان بهبود یافت. او دریافت که مشکلات، نه برای دور کردنش از ایمان، بلکه برای قویتر کردن آن بودهاند، و از آن پس، ایمانش همچون کوهی استوار گشت.