ثابتقدمی در بندگی نیازمند یاد خدا و دعاست و آیات قرآن به قوت ایمان در سختیها اشاره دارند.
ثابتقدم ماندن در مسیر بندگی در قرآن کریم به وضوح با چندین آموزه اشاره شده است. در سوره آل عمران آیه 139، خداوند به مؤمنان می‌فرماید: «و لا تهنوا و لا تحزنوا و أنتم الأعلون إن كنتم مؤمنين»، که به این معناست که نباید در مسیر ایمان ضعیف شویم و همواره باید عزت و قوت ایمان را در خود حفظ کنیم. از دیگر آیات مهم، سوره بقره آیه 286 است که می‌گوید: «لا يكلف الله نفسا إلا وسعها»، به این معنا که خداوند از هیچ کسی بیشتر از توانش طلب نمی‌کند. این آیات به ما یادآوری می‌کند که در رویارویی با چالش‌ها و مشکلات، باید به منابع ایمان خود رجوع کنیم و خود را قوی نگه داریم. همچنین، سوره طه آیه 25 تا 28 می‌گوید که برای حفظ ثبات قدم، باید به یاد خدا باشیم و از او کمک بخواهیم. در این آیات ذکر شده است: «قَالَ رَبِّ اشْرَحْ لِي صَدْرِي وَيَسِّرْ لِي أَمْرِي»، که نشان می‌دهد دعا و طلب یاری از خدا یکی از کلیدهای اصلی ثبات قدم است. بنابراین، باید با نماز، دعا و نیکی به دیگران، پیوند خود را با خدا تقویت کنیم و به یاد داشته باشیم که او همیشه در کنار ماست.
و ناامید نشوید و غمگین نباشید و شما برتری‌دارید اگر مؤمن باشید.
خدا هیچ‌کس را جز به اندازه توانش تکلیف نمی‌کند.
گفت: پروردگارا، سینۀ مرا بگشا.
روزی آقا رحمت در کوچه قدم می‌زد و به فکر بندگی و بندگان خدا بود. او متوجه شد که بسیاری از مردم در دنیا در حال غفلت‌اند، در حالی که بندگی نیاز به یادآوری و استقامت دارد. او تصمیم گرفت سوره‌ای از قرآن را تلاوت کند و با عرفان کلام خدا امیدوار شود. هر بار که آیات را تکرار می‌کرد، احساس سبکی و آرامش می‌کرد. پس از این تجربه، وی تصمیم گرفت روزی را به دعا و عبادت بگذراند و به دوستانش نیز آموزش دهد که چگونه از یاد خدا غافل نشوند.