خداوند از رگ گردن به ما نزدیکتر است و همواره در کنار ما قرار دارد.
در قرآن کریم، خداوند به ارتباط عمیق و نزدیک خود با انسانها اشاره کرده است. این نزدیک بودن به معنای آن است که خداوند از هر آنچه که در دل ما میگذرد آگاه است و هیچ راز و رازی از او پنهان نیست. این مفهوم در سوره ق، آیه 16 به وضوح بیان شده است: "و نیز ما انسان را میدانیم که از او چه میگذرد و بر هر چیزی که او در دلش میگذرد، گواهی داریم". این آیه نشاندهنده نزدیکی خداوند به انسان و آگاهی او از افکار و احساسات ماست. با تأمل در این آیه، میتوانیم دریابیم که خداوند در حیات روزمره ما و در تمام لحظات زندگیمان حضور دارد. در واقع، این نزدیکی از یک سو به ما آرامش روحی میدهد و از سویی دیگر، ما را به یاد مسئولیتهای خود در قبال خداوند میاندازد. زمانی که بدانیم خداوند از رگ گردن به ما نزدیکتر است، میتوانیم با اعتماد به نفس بیشتری به سمت دعا و نیایش برویم، زیرا میدانیم که دعاهای ما به سمع و نظر او میرسند. این رابطه نزدیک، به ما یادآوری میکند که در لحظات سختی، خداوند همیشه یاریگر ما خواهد بود. نزدیکی خداوند به انسان میتواند به ما انگیزه دهد تا در زندگیمان تلاش کنیم و به دنبال آرامش و رضایت خداوند باشیم. در واقع، ما باید همواره در نظر داشته باشیم که خداوند با تمام قدرت خود ما را نظاره میکند و بنابراین، هر عملی که انجام میدهیم، باید با توجه به این حقیقت صورت گیرد. این نزدیکی به ما یادآوری میکند که باید در تمام ابعاد زندگییمان، از جمله رفتار با دیگران و نحوه عمل در موقعیتهای مختلف، به خداوند توجه کنیم. خداوندی که از رگ گردن به ما نزدیکتر است، در واقع، والاترین و بزرگترین قدرت موجود در هستی است؛ بنابراین، اگر در دنیای مادی و مشکلات آن گهگاه احساس تنهایی میکنیم، باید به یاد داشته باشیم که خداوند هیچگاه ما را تنها نمیگذارد. ارتباط با خداوند، نه تنها در لحظات سخت، بلکه در تمام لحظات زندگی، میتواند به ما احساس امنیت بدهد. بنابراین، باید این نزدیکی را جدی بگیریم و ارتباط خود با خداوند را تقویت کنیم. برای این منظور، میتوانیم از روشهای مختلفی مانند خواندن قرآن، دعا، نماز و تفکر در آفرینش و نعمتهای خداوند بهره بگیریم. هر یک از این فعالیتها به ما کمک میکند تا به خداوند نزدیکتر شویم و ارتباط خود را با او تقویت کنیم. دوست داشتن خداوند و احساس نزدیکی به او، ما را به سمتی میبرد که باید در زندگی به دنبال رضایت او باشیم. در این راستا، باید تلاش کنیم که از گناهان دوری کنیم و رفتارهایی که موجب دوری ما از خداوند میشود، را ترک کنیم. در اینجا مهم است که بدانیم برای نزدیکتر شدن به خداوند، نیاز به اصلاح رفتار و نیت داریم. علاوه بر این، احساس پشیمانی در قبال گذشته و درخواست عذرخواهی از خداوند نیز میتواند نزدیکتر شدن ما به او را تسهیل کند. این احساس، ما را به ترک گناهان و ارتقاء روحیه خود در راستای عبودیت و بندگی سوق میدهد. نزدیکی خداوند به انسان، نعمت بزرگی است که هر انسانی باید قدر آن را بداند. بر این اساس، باید تلاش کنیم تا از این نزدیکی بهرهبرداری کنیم و در هر لحظه از زندگی خود خود را در برابر خداوند مسئول بدانیم. وقتی که در هر مرحله از زندگی به این حقیقت معتقد باشیم، میتوانیم به آرامش درونی برسیم و از زندگی و چالشهای آن لذت ببریم. در نهایت، این موضوع که خداوند از رگ گردن به ما نزدیکتر است، پیامی از امید و یاری برای ماست. این نزدیکی به ما یادآوری میکند که همواره میتوانیم به سراغ خداوند برویم و از او یاری بگیریم. او همیشه در کنار ماست، پس ما نیز باید همواره به او نزدیک شویم و از این ارتباط مقدس بهرهبرداری کنیم. در زندگی پر از چالش و مشکلات، این نزدیکی به ما قدرت میدهد و ما را در مسیر رشد و پیشرفت یاری میکند.
و به تحقیق ما انسان را آفریدیم و آنچه را که نفس او به آن وسوسه میکند میدانیم و ما از رگ گردن به او نزدیک تریم.
روزی، جوانی به نام سجاد در حال فکر کردن به زندگیاش بود. او از چالشهایی که در زندگی با آنها روبرو بود ناامید شده بود. ناگهان به یاد آیه قرآن افتاد که خداوند نزدیکتر از رگ گردن به اوست. این فکر آرامش را به دلش آورد و او تصمیم گرفت که بر مشکلاتش غلبه کند و با ایمان به خدا ادامه بدهد. او از آن پس با اعتماد به نفس بیشتر به زندگیاش نگاه کرد و همواره در کنار مشکلاتش، به یاد قرب خداوند بود.