بله، قرآن کریم به صراحت بیان میدارد که هر عمل، حتی کوچکترین آنها، توسط فرشتگان الهی ثبت شده و در روز قیامت به انسان ارائه خواهد شد. این ثبت دقیق، مبنای عدل الهی برای پاداش و مجازات است.
در آموزههای گرانبهای قرآن کریم، این حقیقت بهوضوح و با تأکید فراوان بیان شده است که هر عمل و گفتار انسان، چه کوچک و چه بزرگ، نه تنها توسط خداوند متعال دانسته و دیده میشود، بلکه به دقت ثبت و ضبط میگردد. این موضوع یکی از ارکان اساسی اعتقادات اسلامی است که تأثیری عمیق بر سبک زندگی و نگاه انسان به دنیا و آخرت دارد. خداوند متعال که از هر چیزی آگاه و بر هر کاری تواناست، نیازی به ثبت و ضبط اعمال ما ندارد تا خود از آنها باخبر باشد؛ چرا که او «علیمٌ بذاتِ الصدور» است و حتی از آنچه در اعماق دلها میگذرد، آگاه است. پس حکمت این ثبت، در درجه اول برای خود انسانهاست؛ تا بدانند که هیچ عملی بیحساب و کتاب نمیماند و در روزی که همه اسرار آشکار میشود، کارنامه اعمالشان پیش رویشان قرار خواهد گرفت. قرآن کریم در آیات متعدد به این موضوع اشاره میکند. یکی از واضحترین آیات، آیه ۴۹ سوره کهف است که میفرماید: «وَوُضِعَ الْكِتَابُ فَتَرَى الْمُجْرِمِينَ مُشْفِقِينَ مِمَّا فِيهِ وَيَقُولُونَ يَا وَيْلَتَنَا مَالِ هَذَا الْكِتَابِ لَا يُغَادِرُ صَغِيرَةً وَلَا كَبِيرَةً إِلَّا أَحْصَاهَا ۚ وَوَجَدُوا مَا عَمِلُوا حَاضِرًا ۗ وَلَا يَظْلِمُ رَبُّكَ أَحَدًا»؛ یعنی: «و کتاب [اعمال] نهاده شود؛ پس مجرمان را میبینی که از آنچه در آن است، بیمناکند و میگویند: وای بر ما! این چه کتابی است که هیچ کوچک و بزرگی را رها نکرده، مگر اینکه آن را برشمرده است؟! و آنچه را انجام داده بودند، حاضر مییابند؛ و پروردگارت به هیچکس ستم نمیکند.» این آیه به صراحت بیان میدارد که «کتاب اعمال» هیچ عمل، حتی ریزترین و درشتترین را از قلم نمیاندازد و همه چیز در آن ثبت شده است. این بیان قرآنی، حس مسئولیتپذیری انسان را دوچندان میکند. همچنین، در سوره ق آیه ۱۸ میخوانیم: «مَا يَلْفِظُ مِن قَوْلٍ إِلَّا لَدَيْهِ رَقِيبٌ عَتِيدٌ»؛ یعنی: «هیچ سخنی بر زبان نمیآورد، مگر اینکه نزد او فرشتهای مراقب و آماده [برای ثبت] است.» این آیه نشان میدهد که نه تنها اعمال فیزیکی، بلکه حتی کلماتی که بر زبان میآوریم نیز ثبت میشوند. این ثبت دقیق شامل نیتها و افکار پنهان نیز میشود، زیرا خداوند به قلبها آگاه است و فرشتگان نیز به اذن او، از نیتهای نیک و بد مطلع میشوند. فرشتگانی که مسئولیت ثبت اعمال را بر عهده دارند، در قرآن به عنوان «کراماً کاتبین» (نویسندگان ارجمند) معرفی شدهاند، همانگونه که در سوره انفطار آیات ۱۰ تا ۱۲ آمده است: «وَإِنَّ عَلَيْكُمْ لَحَافِظِينَ ﴿١٠﴾ كِرَامًا كَاتِبِينَ ﴿١١﴾ يَعْلَمُونَ مَا تَفْعَلُونَ ﴿١٢﴾»؛ یعنی: «و البته بر شما نگهبانانی گمارده شدهاند (۱۰) بزرگوارانی نویسنده (۱۱) که آنچه را میکنید، میدانند (۱۲).» این فرشتگان همواره همراه انسان هستند و تمامی حرکات و سکنات، گفتار و کردار، و حتی نیتهای قلبی او را به اذن و علم الهی ثبت میکنند. این فرآیند ثبت، تضمینکننده عدل الهی در روز جزا است؛ روزی که هر کس پاداش یا کیفر اعمال خود را خواهد دید. این آگاهی که هر عملی ثبت میشود، پیامدهای مهمی در زندگی انسان دارد. اولاً، حس تقوا و مراقبت از خود را در انسان تقویت میکند. وقتی میدانیم که حتی کوچکترین نیکیها یا بدیها نیز ثبت میشوند، بیشتر مراقب اعمال و گفتار خود خواهیم بود. ثانیاً، به ما امید و انگیزه میدهد تا همواره به سمت خوبیها حرکت کنیم. آیه ۷ و ۸ سوره زلزله به زیبایی این حقیقت را بیان میکند: «فَمَن يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَيْرًا يَرَهُ ﴿٧﴾ وَمَن يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرًّا يَرَهُ ﴿٨﴾»؛ یعنی: «پس هر کس هموزن ذرهای نیکی کند، آن را میبیند (۷) و هر کس هموزن ذرهای بدی کند، آن را میبیند (۸).» این بدان معناست که هیچ کار خیر یا شری، هرچند ناچیز، از قلم نمیافتد و پاداش و کیفر آن را خواهیم دید. این آیه نه تنها برای اعمال بزرگ، بلکه برای کوچکترین کارهایی که در خلوت انجام میدهیم یا حتی نیتهایی که در دل داریم، مصداق دارد. بنابراین، ثبت اعمال یک حقیقت انکارناپذیر در قرآن است که بر بینش و رفتار مؤمنان تأثیر شگرفی میگذارد. این آگاهی، ما را به زندگیای مسئولانهتر، باوجدانتر و هدفمندتر دعوت میکند. انسان میآموزد که هر لحظه زندگی او، فرصتی برای کاشتن بذرهای خیر است و هر غفلت یا گناهی، عواقب خود را در پی خواهد داشت. این سیستم الهی، نهایت عدالت و حکمت را به نمایش میگذارد و اطمینان میدهد که هیچ عملی در این دنیا بدون حساب و کتاب نخواهد ماند و در روز موعود، هر کس نتیجه اعمال خویش را خواهد دید. این به ما آرامش میدهد که حق کسی ضایع نمیشود و هر کوششی، حتی اگر در دنیا دیده نشود، در نزد خداوند محفوظ است و پاداش خواهد داشت؛ و هر ظلمی، حتی اگر در دنیا مجازات نشود، در آخرت گریبانگیر ظالم خواهد بود.
و کتاب [اعمال] نهاده شود؛ پس مجرمان را میبینی که از آنچه در آن است، بیمناکند و میگویند: وای بر ما! این چه کتابی است که هیچ کوچک و بزرگی را رها نکرده، مگر اینکه آن را برشمرده است؟! و آنچه را انجام داده بودند، حاضر مییابند؛ و پروردگارت به هیچکس ستم نمیکند.
هیچ سخنی بر زبان نمیآورد، مگر اینکه نزد او فرشتهای مراقب و آماده [برای ثبت] است.
و البته بر شما نگهبانانی گمارده شدهاند،
بزرگوارانی نویسنده،
که آنچه را میکنید، میدانند.
پس هر کس هموزن ذرهای نیکی کند، آن را میبیند،
و هر کس هموزن ذرهای بدی کند، آن را میبیند.
گویند در روزگاران قدیم، تاجری بود که در نهان، بسیار کارهای نیکو میکرد و به فقرا کمک مینمود، اما همیشه بیم داشت که مبادا این اعمالش دیده نشود و فراموش گردد. شبی در خواب دید که مردی حکیم به او گفت: «ای مرد نیکوکار، تو خود چه پنداری که خداوند متعال، آن آفریدگارِ دانای پنهان و آشکار، از اعمال بندگان خود غافل باشد؟ اگر یک برگ درخت در تاریکی شب، بیآنکه تو ببینی، از شاخه فرو افتد، او داند و بیند. چگونه ممکن است که نیکوییها و بدیهای تو که از سر قصد و نیت است، در صحیفهای ثبت نگردد؟ آسوده خاطر باش که در عالم هستی، هیچ ذرهای از اعمال نیک و بدت گم نمیشود، که هرچه بکاری، همان دروی.» تاجر از خواب بیدار شد و دانست که حضور خداوند و ثبت اعمالش، خود بزرگترین ضامن است و آرامش قلب یافت.