خداوند از نیت و رازهای پنهان انسان باخبر است و به نیتهای خوب و بد آگاه است.
در قرآن کریم، بر آگاهی خداوند از نیتها و رازهای پنهان انسان تأکید فراوانی شده است. در سوره بقره آیه 77، خداوند میفرماید: 'أَلَمْ يَعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ مَا يُسِرُّونَ وَمَا يُعْلِنُونَ'؛ آیا نمیدانند که خداوند آنچه را پنهان میدارند و آنچه را اظهار میکنند، میداند؟ این آیه به وضوح نشان میدهد که خداوند از تمام نیتها، خواه خوب یا بد، آگاه است. همچنین در سوره آل عمران آیه 29 آمده است: 'قُلْ إِن تُخْفُوا مَا فِي صُدُورِكُمْ أَوْ تُبْدُوهُ يَعْلَمْهُ اللَّهُ'؛ بگو اگر آنچه در سینههای خود پنهان دارید، آن را پنهان کنید یا آشکار کنید، خداوند آن را میداند. این تشویق به صداقت در نیتها و افکار را به ما یادآوری میکند. به علاوه، در سوره ق آیه 16 هم اشاره میشود: 'وَلَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ وَنَعْلَمُ مَا تُوَسْوِسُ بِهِ نَفْسُهُ'؛ و ما انسان را آفریدیم و میدانیم چه وسوسههایی در دلش میگذرد. بنابراین، آگاهی خداوند از نیتهای پنهان انسان، مفهومی مرکزی در آموزههای قرآن است که به ما اهمیت نیت خوب و خالص را در تمامی امور زندگی یادآوری میکند.
آیا نمیدانند که خداوند آنچه را پنهان میدارند و آنچه را اظهار میکنند، میداند؟
بگویید: اگر آنچه در سینههای خود پنهان دارید آن را پنهان کنید یا آشکار کنید، خداوند آن را میداند.
و ما انسان را آفریدیم و میدانیم چه وسوسههایی در دلش میگذرد.
روزی نوجوانی به نام علی با خود فکر میکرد که آیا گاهی نیاتش به خوبی در دلش پنهان هستند. او تصمیم گرفت در زندگیاش همیشه به نیتهایش توجه کند و با دقت رفتار کند. بعدها، متوجه شد که با نیتهای خوب، قلبش آرامش بیشتری پیدا کرده و در زندگیاش رضایت بیشتری دارد.