ترس از مرگ طبیعی است و میتواند انگیزهای برای بهبود رفتار و نزدیکی به خدا باشد.
ترس از مرگ یک احساس طبیعی و انسانی است که در قرآن کریم به آن اشاره شده است. در حقیقت، مرگ یکی از واقعیتهای اجتنابناپذیر زندگی است و در قرآن بارها به آن پرداخته شده است. مرگ نه تنها یک پایان است، بلکه آغاز یک سفر جدید به سمت دنیای دیگر میباشد. در سوره آل عمران آیه 185، خداوند میفرماید: "هر نفسی چشندهی مرگ است و تنها در روز قیامت پاداشهای شما به طور کامل داده خواهد شد". این آیه یادآور میشود که مرگ بخشی از زندگی است و باید به آن به عنوان یک مرحله انتقالی نگاه کرد. بنابراین، به جای ترس از مرگ، بهتر است به زندگی با تمام تلاش و انگیزه نگاه کنیم. ترس از مرگ، یکی از احساسات عمیق انسانی است که همواره در زندگی بشر وجود داشته است. این ترس میتواند ناشی از ناآگاهی، عدم آمادگی یا نگرانی از آنچه در دنیای پس از مرگ به وقوع خواهد پیوست باشد. به همین دلیل، در تمامی ادیان الهی، از جمله دین اسلام، به موضوع مرگ و زندگی پس از آن به طور جدی پرداخته شده است. در سوره یس آیه 78، خداوند میفرماید: "و انسان میگوید: آیا وقتی که من مردهام زنده میشوم؟" این سؤال نشان میدهد که موضوع مرگ و زندگی پس از آن در ذهن انسانها وجود دارد و طبیعی است که در مورد آن فکر کنیم. بسیاری از ما ممکن است با خود بگوییم که آیا پس از مرگ چه اتفاقی برایمان خواهد افتاد؟ آیا ما به بهشت خواهیم رفت یا دوزخ؟ این سوالات موجب ایجاد خط تفکر و گاهی اوقات ترس در دل انسانها میشود. با این حال، قرآن کریم به ما یادآور میشود که مرگ یک پایان نیست، بلکه یک شروع جدید است. در زندگی روزمره، ترس از مرگ میتواند تاثیرات مثبت و منفی داشته باشد. اگر این ترس به ما انگیزه دهد که زندگیمان را بهبود بخشیم و به دنبال تقویت ایمان و ارزشهای اخلاقی باشیم، میتواند مثبت باشد. در این حالت، ما میتوانیم از وقتمان بهتر استفاده کنیم و کاری انجام دهیم که در نهایت موجب رستگاریامان شود. این ترس ممکن است ما را به سوی اصلاح رفتار و نزدیکتر شدن به خدا سوق دهد. در حقیقت، آگاهی از مرگ میتواند به ما یادآوری کند که زندگی زودگذر است و باید از لحظات موجود استفاده کنیم. از سوی دیگر، اگر ترس از مرگ به مرحلهای برسد که حس ناامیدی و یأس را برای ما به ارمغان بیاورد، میتواند مضر باشد. در این هنگام، فرد ممکن است به شدت دچار اضطراب شود و نتواند به زندگی خود با شادی و امید نگاه کند. این نوع ترس نه تنها بر کیفیت زندگی فرد تأثیر منفی میگذارد، بلکه میتواند موجب بروز مشکلات روحی و روانی جدی شود. قرآن کریم همچنین به ما یادآوری میکند که برای هر انسانی مرگی مقدر شده است. در سوره مومنون آیه 15، خداوند میفرماید: "آنگاه که واحدی از آنها میرسد، بجز وعدهای که از خدا بوده، نمیتوانند باطلاً عقب مانده یا جلو بیفتند". این بدان معناست که مرگ جزء جداییناپذیر زندگی ماست و هیچکس نمیتواند از آن فرار کند. این آگاهی میتواند به ما کمک کند که زندگیامان را به نحوی پر معنا و رضایتمندانهتر سپری کنیم. ترس از مرگ در واقع نشانگر عشق به زندگی و آگاهی از ارزش آن است. این عشق به زندگی میتواند ما را به سمت انجام کارهای خوب، روابط مثبت، و همچنین خدمت به دیگران هدایت کند. ما میتوانیم از این احساس به عنوان یک نیروی محرکه استفاده کنیم تا زندگیامان را به بهترین شکل ممکن سپری کنیم. در این مسیر، نزدیکتر شدن به خداوند نیز میتواند نقشی اساسی ایفا کند. از طریق دعا، عبادت و نزدیکی به خدا، ما میتوانیم آرامش و اطمینان خاطر بیشتری در مورد زندگی و مرگ به دست آوریم. یادآوری آیات قرآن کریم و تفکر در مورد معانی عمیق آن میتواند به ما کمک کند تا با ترس از مرگ بهتر مقابله کنیم و آن را به عنوان یک مرحله طبیعی از زندگی بپذیریم. در پایان، میتوان گفت که ترس از مرگ میتواند انگیزهای برای بهبود زندگی و نزدیکی به خداوند باشد. این احساس میتواند ما را به تفکر درباره قابلیتهایمان در این دنیا و نقشمان در زندگی انسانها ترغیب کند و ما را به سمت اهدافی عمیقتر و ارزشمندتر هدایت کند. به این ترتیب، در مواجهه با این واقعیت اجتنابناپذیر، ما میتوانیم با امید و عشق به زندگی ادامه دهیم و همچنان به خداوند نزدیکتر شویم.
هر نفسی چشندهی مرگ است و تنها در روز قیامت پاداشهای شما به طور کامل داده خواهد شد.
انسان میگوید: آیا وقتی که من مردهام زنده میشوم؟
روزی مردی به نام احمد از مرگ میترسید. او با خود میاندیشید که بعد از مرگ چه بر سرش خواهد آمد. یک روز در حال گرم گفتگو با دوستانش بود که یکی از آنها گفت: "هر کس مرده، به یاد خدا نزدیکتر شده است". این جمله در دل احمد تأثیر گذاشت و به او امید داد. او تصمیم گرفت تا بیشتر به عبادت و اصلاح زندگیاش بپردازد. با گذر زمان، ترس او از مرگ کم شد و احساس آرامش بیشتری پیدا کرد.