دنیا محل امتحان است و نه آسایش؛ انسانها باید در برابر چالشها صبر کنند و به یاد خدا باشند.
در قرآن کریم، دنیا بهعنوان محلی از امتحان و آزمایش توصیف شده است. این مفهوم در بسیاری از آیات قرآن بیان شده و بهطور خاص در سوره مُلک آیه 2 به وضوح به آن اشاره شده است. در این آیه خداوند میفرماید: "الَّذِي خَلَقَ الْمَوْتَ وَ الْحَيَاةَ لِيَبْلُوَكُمْ أَيُّْكُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا". این آیه بهخوبی بیان میکند که وجود زندگی و مرگ، هدفی دارد و آن هدف آزمایش انسانهاست. این آزمایش به ما فرصتی میدهد تا بهترین کارها را انجام دهیم و در اساس، کیفیت و نیت اعمالمان را مشخص کند. از این مفهوم میتوان نتیجه گرفت که زندگی در این دنیا، صرفاً برای خوشی و لذتجویی نیست، بلکه مسیری است که ما را به آزمایش و چالشهای گوناگون میکشاند. این زندگی به ما آموخته میشود که باید در سختیها صبر پیشه کنیم و در مواجهه با چالشها، به یاد خداوند و اهداف عالیتری که برایمان در نظر گرفته شده، باشیم. در سوره البقره نیز در آیه 155 به این موضوع اشاره شده و خداوند میفرماید: "وَ لَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَيْءٍ مِّنَ الْخَوْفِ وَ الْجُوعِ وَ نَقصٍ مِّنَ الْأَمْوَالِ وَ الْأَنفُسِ وَ الثَّمَرَاتِ و بَشِّرِ الصَّابِرِينَ". در اینجا، خداوند مؤمنان را به یادآوری آزمونهایی از قبیل ترس، گرسنگی، از دست دادن اموال و دیگر مشکلات دعوت میکند. این آزمایشها نشاندهنده یک فرایند برای تقویت ایمان و صبر در انسانها هستند. بدین ترتیب، این چالشها نهتنها برای آزمایش افراد است، بلکه فرصتی برای رشد شخصیتی و معنوی آنها نیز فراهم میآورد. همچنین در سوره انفال آیه 28، خداوند متذکر میشود که "وَ اعْلَمُوا أَنَّمَا أَمْوَالُكُمْ وَ أَوْلَادُكُمْ فِتْنَةٌ وَ أَنَّ اللَّهَ عِندَهُ أَجْرٌ عَظِيمٌ". این آیه به ما یادآوری میکند که تعلقات دنیایی، بهویژه اموال و فرزندان، میتواند ما را از یاد خدا و اهداف بلندمدتمان دور کند. در واقع، این تعلقات ممکن است بهعنوان یک فتن و آزمایش باشند که ما را وادار میکنند تا گزینشهای بهتری در زندگی خود داشته باشیم. به همین دلیل است که خداوند در این آیات بارها بر اهمیت توجه به آخرت تأکید میکند. انسانها باید بدانند که زندگی دنیوی، در نهایت به پایان میرسد و تلاش برای آخرت و قیامت دارای اولویت بالاتری است. این موضوع خود را در رفتارها و نگرشهای ما نشان میدهد. انسانها باید در زندگی روزمره خود به یاد خداوند باشند و با مشکلاتی که پیش رویشان است، با صبر و استقامت روبهرو شوند. بنابراین، میتوان گفت که دنیا محلی است مملو از فعل و انفعالات، چالشها و آزمایشات، و نه جایی برای آسایش دائمی. در این دنیا ما به تهیه برنامهای برای زندگی خود و نوع زندگیای که میخواهیم داشته باشیم، نیاز داریم. هر چه ایمان ما قویتر باشد و بیشتر به یاد خداوند باشیم، بهتر میتوانیم در برابر آزمونهای مختلف ایستادگی کنیم. این مسأله از وظایف ما بهعنوان انسانها است که بتوانیم توانایی و قوه خود را در قبال مشکلات، به بهترین شکل به کار ببندیم. در نهایت، پذیرش این که دنیا امتحانی برای ماست، هم از نظر روحی و هم از نظر عملی، میتواند منجر به تغییرات مثبت در زندگی ما شود. این پذیرش به ما میآموزد که چگونه با چالشها روبهرو شویم و در سختیها از یاد خدا غافل نشویم. با بکارگیری این آموزهها، میتوانیم زندگی پربار و معناداری داشته باشیم و در عین حال، خود را برای زندگی پس از مرگ آماده نمائیم. به این ترتیب، دنیا و آخرت در راستای یکدیگر قرار میگیرند و زنجیرهای از رفتار و اعمال خوب ما را به سعادت ابدی رهنمون میسازند.
خداییش که مرگ و زندگی را آفرید تا شما را بیازماید که کدامیک از شما نیکوکارتر است.
و البته شما را با چیزی از خوف و گرسنگی و نقصان در اموال و جانها و میوهها آزمایش میکنیم و صبرکنندگان را بشارت بده.
و بدانید که اموال و اولاد شما فقط فتنهای هستند و در نزد خدا پاداش بزرگ است.
روزی عادل، جوانی باهوش و با استعداد، در باغی نشسته بود و به زندگیاش فکر میکرد. او به این باور رسیده بود که دنیا پر از چالشها و امتحانات است. به خاطر تجربههای سختی که داشت، احساس میکرد که باید به خدا نزدیکتر شود و در آزمونهای زندگی صبر بیشتری به خرج دهد. او تصمیم گرفت تا با روزه گرفتن و نماز خواندن به خدا نزدیکتر شود. هر روز حالش بهتر میشد و نوری در زندگیاش پدید میآمد.