آرزو داشتن در اسلام مجاز است، اما باید با اصول اسلامی همراستا باشد.
در اسلام، آرزو داشتن خود به عنوان یک نگرش مثبت و امیدواری تلقی میشود. اسلام به ما میآموزد که زندگی باید با امید و آرزوهای مثبت پر شود و این آرزوها میتوانند به عنوان یک موتور محرک برای پیشرفت و بهبود زندگی عمل کنند. قرآن کریم، به ویژه در سوره یوسف، با اشاره به داستان حضرت یعقوب (ع) و فرزندانش، به اهمیت امید و شخصیت مثبت در مقابل مشکلات و چالشها تأکید میکند. در آیه 87 سوره یوسف، حضرت یعقوب به فرزندانش میفرماید: "ای فرزندان من! بروید و از یوسف و برادرش تحقیق کنید و از رحمت خدا ناامید نشوید، زیرا جز کافرین هیچکسی از رحمت خدا ناامید نمیشود." این آیه نشاندهنده این است که حتی در سختترین شرایط، امید و آرزوی مثبت باید حفظ شود و ما نباید تسلیم ناامیدی شویم. آرزوها میتوانند ما را به سمت اهداف بزرگتری سوق دهند و در واقع، آرزوی خوب در زندگی میتواند به ما انگیزه دهد که برای رسیدن به آن تلاش کنیم. در بسیاری از موارد، افراد با آرزوهای بزرگ خود به سمت موفقیت و پیشرفت حرکت کرده و به اهداف خود دست مییابند. این آرزوها میتوانند شامل موفقیت در تحصیلات، شغل، روابط اجتماعی و حتی خدمت به جامعه باشند. در واقع، آرزوهای مثبت نهتنها به زندگی فرد کمک میکند بلکه تأثیرات مثبتی بر جامعه نیز دارد. با این حال، لازم است که این آرزوها با اصول اخلاقی و ارزشهای اسلامی همراستا باشند. آرزو کردن برای چیزهایی که با اصول اخلاقی و دینی مغایرت دارد، نهتنها غیرمناسب است بلکه ممکن است به زندگی فرد آسیب برساند. به عنوان مثال، آرزوی ثروت و مادیات به قیمت آسیب به دیگران یا فراموش کردن اخلاق در روابط اجتماعی میتواند به نتایجی منفی منجر شود. در اسلام، ما به دنبال آرزوهای هستیم که نه تنها به خود ما بلکه به دیگران نیز کمک کند و باعث ارتقای جامعه شود. به طور کل، آرزوی موفقیت در کسب و کار یا تحصیل که به توسعه فردیت و جامعه کمک کند، در اسلام مورد تأکید است. اما آرزو کردن چیزهایی که با اصول اسلامی مغایرت دارد، مانند آرزوهای ناپاک یا چیزهایی که به ضرر دیگران است، غیرمناسب است. بنابراین، در اسلام، آرزو داشتن بلامانع است، به شرطی که این آرزوها در چهارچوب شرع و اخلاق قرار گیرند. در دنیای امروز، رقابت و فشارهای اجتماعی بسیاری بر روی ما وجود دارد و به همین دلیل، آرزوها و رویاهای مثبت میتوانند به ما کمک کنند تا در برابر این چالشها ایستادگی کنیم. برای مثال، یک دانشجو که آرزوی موفقیت در تحصیلات عالیه دارد میتواند با تلاش و کوشش فراوان به هدفش برسد و این کار نهتنها به او بلکه به جامعه نیز منفعت میرساند. از طرفی، برای دستیابی به آرزوهایمان، باید تلاش کنیم و از خداوند کمک بگیریم. دعا و توکل به خدا معمولاً به عنوان بخشی از فرآیند دستیابی به اهداف و آرزوها در اسلام مؤثر است. اعتقاد به این که خداوند همهچیز را در اختیار دارد و میتواند به ما در رسیدن به آرزوهایمان کمک کند، جزء لاینفک ایمان اسلامی است. در واقع، دعا و نیایش یک اقدام عملی برای طلب یاری از خداوند در مسیر تحقق آرزوها محسوب میشود. در این راستا، به منظور تقویت امیدواری در دل افراد، رسانهها و نهادهای آموزشی نیز باید نقش فعالی ایفا کنند. برنامهها و فعالیتهای فرهنگی قادرند به افزایش آرزوها و امید در نسلهای جوان کمک کنند. به علاوه، باید به این نکته توجه داشته باشیم که آرزوهای واقعی زمانی به ثمر میرسند که با تلاش و پشتکار همراه شوند و آدمها برای به انجام رساندن آرزوهای خود در معرض چالشها و مشکلات قرار بگیرند. در جمعبندی، میتوان گفت که آرزو داشتن یک جنبه مثبت و ضروری در زندگی ماست. در اسلام، آرزوی مثبت به عنوان یک ویژگی نیکو تشویق شده است و ما را به تلاش و کوشش برای تحقق آنها متعهد میکند. بنابراین، با امید به خدا و تلاش مستمر، میتوانیم به آرزوهای خود دست یابیم و زندگیای معنادار و مؤثر داشته باشیم. در نهایت، توجه به این نکته مهم است که آرزوها باید در چهارچوب اصول اخلاقی و اسلامی قرار داشته باشند تا مسیر را برای رشد فردی و اجتماعی هموارتر گردانند.
ای فرزندان من! بروید و از یوسف و برادرش تحقیق کنید و از رحمت خدا ناامید نشوید، زیرا جز کافرین هیچکسی از رحمت خدا ناامید نمیشود.
روزی مردی به نام سلیم به سواحل دریا رفت و در جستجوی شغل مناسب بود. او همیشه آرزو داشت که موفق شود و زندگی بهتری برای خانوادهاش بسازد. از قرآن آموخته بود که امید و آرزو باید مثبت و در راستای خدا باشد، بنابراین همیشه دعا میکرد که خداوند او را در جستجویش یاری کند. پس از مدتی تلاش، سلیم موفق به یافتن شغلی مناسب شد و در دل شکرگزار خدا بود.