چه چیزی انسان را از رحمت خدا دور می‌کند؟

در قرآن کریم آیات متعددی وجود دارد که دلایل دوری انسان از رحمت الهی را بیان می‌کند. آیات مختلفی در این کتاب مقدس به بررسی این موضوع پرداخته‌اند و این مسأله برای هر مسلمان نگاهی عمیق و تامل‌برانگیز دارد. یکی از دلایل عمده‌ای که در قرآن به آن پرداخته شده، کفر به خدا و عدم ایمان به اوست. کفر، به معنای انکار و عدم پذیرش حقیقت وجود خداوند و دستورات او است و می‌تواند عواقب وخیمی را برای انسان به دنبال داشته باشد. سوره مائده آیه 36 به وضوح اشاره می‌کند به عذاب دردناک کسانی که کافر هستند و به آیات الهی دروغ می‌گویند: "کسانی که کافر هستند و به آیات ما دروغ می‌گویند، برایشان عذابی دردناک وجود دارد." این آیه نشان‌دهنده آن است که کفر نه تنها به دوری انسان از رحمت الهی می‌انجامد، بلکه عذاب‌های دنیوی و اخروی را نیز برای آنها به ارمغان می‌آورد. در واقع، انکار آیات الهی و دوری از اصول دینی باعث می‌شود تا فرد خود را در میدانی خالی از رحمت خداوند بیابد. علاوه بر کفر، در سوره بقره آیه 161 خداوند درباره کسانی که به آیات او کفر می‌ورزند، می‌فرماید: "کسانی که کافر شدند و آیات ما را انکار کردند، آنها اهل آتشند و همیشه در آن خواهند بود." این آیه تاکید دارد که کفر به آیات الهی، فرد را به آتش جهنم نزدیک می‌کند و هر انسانی را وادار می‌کند تا به این مسأله عمیق‌تر فکر کند. به طریق مشابه، گناهان و ظلم به خود و دیگران نیز از دیگر عواملی هستند که انسان را از رحمت الهی دور می‌سازند. در سوره انعام آیه 90، خداوند می‌فرماید: "و کسی که از الهی دور شود، در حقیقت، خود را به هلاکت می‌اندازد." این آیه به روشنی بیان می‌کند که زندگی با گناهان و اعمال ناپاک، نه تنها رحمت الهی را از انسان دور می‌کند، بلکه خود فرد را به خطر می‌اندازد. از نظر قرآن کریم، گناهان می‌توانند اثرات منفی زیادی بر روح و روان انسان بگذارند و مسیر زندگی او را تغییر دهند. وقتی که یک فرد، به طور مداوم در گناه و معصیت غوطه‌ور است، قدرت تشخیص نیک و بد را از دست می‌دهد و به راحتی از جاده صحیح دور می‌شود. به همین دلیل، توجه به تقوای الهی و دوری از گناه، ابزاری برای نزدیک شدن به رحمت الهی است. در قرآن کریم، ما همچنین به مفهوم توبه و بازگشت به سمت خدا نیز اشاره شده است. توبه، به معنای بازگشت به خداوند و پشیمانی از گناهان گذشته است. خداوند در قرآن می‌فرماید که او رحمتش را به سوی بندگانش می‌گستراند و هر کس که به او بازگردد، مورد رحمت و مغفرت قرار خواهد گرفت. این مسأله نشان می‌دهد که حتی اگر انسان در مسیری نادرست قدم گذاشته باشد، با توبه و بازگشت می‌تواند دوباره به رحمت الهی دست یابد. به طور کلی، ضرورت ایمان به خدا و سعی در انجام اعمال نیک در زندگی روزمره، علاوه بر اینکه انسان را از عذاب‌های دنیوی و اخروی نجات می‌دهد، او را به سمت رحمت الهی سوق می‌دهد. بیش از هر چیز دیگری، تقوای الهی می‌تواند کلید اصلی برای رسیدن به آرامش و رضایت در زندگی باشد. نتیجه کلی این است که کفر و گناهان دو عامل اصلی دوری از رحمت الهی هستند. انسان باید با آگاهی از این موضوع، به سمت تقوای الهی حرکت کند و از هر گونه ظلم و گناه دوری نماید. در دنیای امروز که با چالش‌ها و temptations مختلف مواجهیم، تلاش برای نزدیکی به خدا و پیروی از آموزه‌های دینی بیش از همیشه ضروری است. تنها در این صورت است که می‌توانیم امید داشته باشیم که در آغوش رحمت الهی قرار بگیریم و از نعمات او بهره‌مند شویم.