تربیت فرزندان در قرآن به اهمیت حفظ خانواده و یادگیری ارزشهای اخلاقی و دینی تأکید دارد.
تربیت فرزندان یکی از مسائل برجسته و اساسی در زندگی اجتماعی و فردی به شمار میرود که به دلایل مختلف از اهمیت خاصی برخوردار است. در این مقاله به بررسی اهمیت تربیت فرزندان بر اساس آموزههای دینی و روحیات انسانی پرداخته میشود. تربیت صحیح فرزندان نه تنها موجب پیشرفت شخصی و اجتماعی آنها میشود، بلکه تأثیرات مثبت عمیقی بر جامعه و نسلهای آینده نیز خواهد داشت. از اینرو، در قرآن کریم تأکیدات فراوانی بر تربیت خوب و صیحیح فرزندان به چشم میخورد که ما در اینجا به برخی از آنها اشاره خواهیم کرد. تربیت به معنای تعلیم و تربیت اخلاقی، فرهنگی و اجتماعی فرزندان است که در دین اسلام به آن بسیار اهمیت داده شده است. والدین به عنوان نخستین مربیان فرزندان در خانواده نقش بسیار تعیینکنندهای در شکلگیری شخصیت و رفتار کودکان ایفا میکنند. آنها باید با محبت و علاقهمندی تلاش کنند تا فرزندانشان را به سمتی هدایت کنند که فردی مؤمن، متعهد و با اخلاق بالا شوند. یکی از مهمترین آیات قرآن درباره تربیت فرزندان در سوره تحریم آمده است: "یَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا قُوْا أَنفُسَكُمْ وَأَهْلِيكُمْ نَارًا" (تحریم، 6). این آیه مؤمنان را به حفظ خود و خانوادهشان در برابر عذاب آتش هشدار میدهد و نشاندهنده اهمیت تربیت دینی و اخلاقی فرزندان است. والدین باید با فرزندان خود درباره اصول اعتقادی و دینی بحث و صحبت کنند و آنها را از خطرات و انحرافات شایع در جامعه آگاه سازند. قرآن کریم در سوره لقمان نیز به موضوع تربیت فرزندان پرداخته است. در آیات 13 تا 19، داستان لقمان حکیم و نصیحتهایی که به فرزندش میکند معرفی میشود. لقمان به فرزندش میآموزد که یکتاپرستی داشته باشد، به والدین خود احترام بگذارد و با دیگران به نیکی رفتار کند. او به فرزندش توصیه میکند که در تمام امور به خداوند توکل کند و از بدیها دوری نماید. این نوع تربیت میتواند فرزندی را به انسانی با ویژگیهای اخلاقی و اجتماعی برجسته تبدیل کند. تربیت فرزندان باید بر اساس محبت، احترام و ایجاد ارزشهای اخلاقی و دینی باشد. والدین باید در تربیت فرزندانشان صبوری کنند و به نظرات آنها احترام بگذارند. در حقیقت تربیت باید به نوعی باشد که فرزندان احساس امنیت و عشق داشته باشند و بتوانند در فضایی سالم و مثبت رشد کنند. علاوه بر این، والدین باید به فرزندان خود بیاموزند که استقلال و مسئولیتپذیری را مدنظر قرار دهند. کودکان باید یاد بگیرند که در موقعیتهای مختلف چگونه تصمیمگیری کنند و مسئولیت اعمال خود را بپذیرند. این موضوع به آنها کمک میکند تا در آینده به افرادی مستقل و مسئول تبدیل شوند. دیگر نکتهای که در تربیت فرزندان اهمیت دارد، یاد دادن مفاهیم اجتماعی و فرهنگی است. فرزندان باید یاد بگیرند که چگونه با دیگران ارتباط برقرار کنند و در جامعه با حسن نیت و احترام به دیگران رفتار نمایند. قرآن کریم به خوبی بر این نکته تأکید دارد که انسانها باید در کنار یکدیگر زندگی کنند و به دنبال محبت و دوستی باشند. از دیگر اصولی که در تربیت فرزندان میتوان به آن اشاره کرد ایجاد زمینههای لازم برای رشد اخلاقی و اجتماعی آنهاست. والدین باید محیطی سالم و مثبت را برای فرزندانشان فراهم کنند. این شامل تأمین نیازهای عاطفی، روانی و اقتصادی آنها و همچنین درگیر کردن آنها در فعالیتها و برنامههای فرهنگی و اجتماعی میشود. در نهایت، تربیت فرزندان یک مسئولیت بزرگ است که به عهده والدین و خانوادهها قرار میگیرد. این مسئولیت نیاز به تلاش و همت دارد تا اینکه والدین بتوانند به بهترین شکل ممکن فرزندانشان را تربیت کنند. در این راستا، جامعه نیز باید در حمایت از خانوادهها و فراهم کردن بسترهای لازم برای تربیت صحیح فرزندان همکاری کند. در نتیجه، تربیت فرزندان تنها وظیفه والدین نیست بلکه نیاز به همکاری و حمایت جامعه دارد. با توجه به آیات قرآن و همچنین تجربههای عملی در تربیت فرزندان، میتوان گفت که سرمایهگذاری بر روی تربیت صحیح فرزندان یک سرمایهگذاری آیندهساز است. این سرمایهگذاری نه تنها برای خود والدین، بلکه برای تمامی جامعه و نسلهای آینده مفید خواهد بود.
ای کسانی که ایمان آوردهاید، از خود و خانوادهتان در برابر آتش محافظت کنید.
و هنگامی که لقمان به پسرش گفت و او را نصیحت کرد: ای پسرم، هیچگاه به خدا شرک نکن، که شرک ظلم بزرگ است.
و به انسان سفارش کردیم که به والدینش نیکی کند. او را مادرش به سختی و درد به دنیا آورد و دوران شیردهی او در دو سال است. به همین دلیل، شکرگزار من و والدینت باش.
روزی، معلمی برای تدریس به دانشآموزانش گفت: 'تربیت درست فرزندان مانند کاشت یک نهال است. اگر به این نهال خوب رسیدگی کنید، درختی تنومند و میوهدار خواهد شد.' یکی از دانشآموزان پرسید: 'چگونه میتوانیم این نهال را پرورش دهیم؟' معلم پاسخ داد: 'با آموختن محبت، صداقت و ایمان به آنها و راهنمایی آنها بر اساس ارزشهای عالی قرآن.' و اینگونه بود که فرزندان با درک آموزههای اسلامی بزرگ شدند و به افراد نیکوکار تبدیل شدند.