اولویت اول پرداختن به خداوند و اعمال صالح، سپس احسان به دیگران و روابط انسانی است.
موضوع زندگی انسان از منظر قرآن کریم نه تنها به مذهب و عبادت مربوط میشود، بلکه ابعاد عمیقتری همچون ارزشها و اخلاقیات را نیز در بر میگیرد. قرآن به عنوان کتاب الهی، پیامی جامع برای هدایت انسانها به سوی زندگی نیکو و مملو از معنویت ارائه میدهد. در این مقاله به بررسی برخی از مهمترین ارزشها و آموزههای قرآنی که به زندگی انسان لطمه میزنند، پرداخته خواهد شد. زندگی انسان و روزگار او، آکنده از چالشها و بحرانهایی است که در این مسیر، نیازمند راهنماییهای الهی میباشد. قرآن کریم، به عنوان کاملترین کتاب الهی، راهکارهای متنوعی را برای حل معضلات و چالشهای زندگی بشر ارائه نموده است. اولین و اصلیترین آموزهای که در قرآن کریم به آن اشاره شده، اهمیت ایمان به خداوند است. در سوره زمر آیه 10، خداوند میفرماید: 'بگو: ای بندگان من که به پروردگارتان ایمان آوردهاید، از پروردگارتان بترسید، برای شما در این دنیا نیکی و در آخرت نیز نیکوئی است'. این آیه به وضوح نشاندهنده این موضوع است که در زندگی، ایمان و تقوا به خداوند، پایه و اساس همه چیز است. با داشتن ایمان صحیح، انسان میتواند بر مشکلات غلبه کند و به سوی نیکیها و سعادت حرکت کند. تقوای الهی به انسان کمک میکند تا در مواجهه با وسوسهها و چالشها، تصمیمهایی صحیح و متناسب با اصول اخلاقی بگیرد. از دیگر ارزشهای مهمی که در قرآن کریم به آن اشاره شده، ارتباطات انسانی و احسان به دیگران است. در سوره نساء آیه 36، خداوند میفرماید: 'و به والدین، خویشاوندان، یتیمان، مسکینان و همسایههای نزدیک و دور نیکی کنید'. این آیه نشاندهنده این است که روابط اجتماعی و محبت به دیگران، جزئی جداناپذیر از زندگی انسانی است. نقش انسان در زندگی دیگران و ایجاد ارتباطات مثبت با آنها، به دور از فردگرایی و خودخواهی، میتواند زندگی را شیرین و معنادار کند. در دنیای امروز، با وجود پیشرفتهای تکنولوژیکی و ارتباطاتی، افراد اغلب احساس تنهایی و انزوای عاطفی میکنند. قرآن کریم به ما میآموزد که تعلق خاطر به یکدیگر و نیکی به دیگران، سبب کاهش دردها و رنجهای اجتماعی میشود. کمک به یتیمان و مسکینان به عنوان یک تاکتیک برای ساخت دنیایی بهتر و مملو از عشق و محبت، در آموزههای قرآنی به وضوح دیده میشود. علاوه بر اینها، قرآن به انسانها توصیه میکند که با طاعات و عبادات خود به دیگران کمک کنند و از زندگی خود لذت ببرند. در سوره بقره آیه 177، به این نکته اشاره شده که نیکی فقط در عبادت و خضوع نیست، بلکه در تقسیم ثروت و کمک به نیازمندان نیز است. این آیه به ما یادآوری میکند که برای ایجاد یک جامعه سالم و پیشرفته، باید افراد در راستای پرورش ارزشهای انسانی گام بردارند. در حقیقت، کمک به نیازمندان و فقرای جامعه، از جمله نشانههای ایمان و تقوای انسانی به شمار میرود. به خصوص در زمانی که جامعه با فقر، بیکاری و نابرابریهای اقتصادی مواجه است، انسانها باید با احترام و محبت به یکدیگر، در راستای بهبود وضعیت جامعه تلاش کنند. قرآن کریم، تشویق به خیرخواهی و خلق نیکو را به عنوان بخشی از مسیر زندگی انسان معرفی کرده است. براساس آیات قرآن، ما باید به این نکته توجه کنیم که زندگی انسانها باید بهگونهای باشد که در آن به دیگران نیکی کنند و در پی ارتقاء سطح زندگی جمعی باشند. در سوره مائده آیه 32، آمده است: 'اگر کسی نفسی را بکشد، همچون آن است که تمام انسانها را کشته است و اگر کسی به یک نفسی حیات بخشد، همچون آن است که تمام انسانها را زنده کرده است'. این آیه به ما نشان میدهد که نیکی به یکدیگر، تا چه اندازه میتواند زندگی جامعه را تحت تأثیر مثبت قرار دهد. از سوی دیگر، قرآن کریم با دعوت به آرامش و حسن نیت، به انسانها یادآوری میکند که در انتخابهای خود، باید نیکوکاری و پیوندهای اجتماعی را در نظر داشته باشند. در نهایت میتوان گفت که زندگی انسان به معنای واقعی، به مقولهای معنوی و ارزشها وابسته است که در قرآن کریم به روشنی بیان شده است. ایمان به خداوند، روابط نیکو با دیگران و توجه به ارزشهای انسانی این سه اصل اساسی، به انسان کمک میکند تا زندگی معناداری داشته باشد. با ایمان به خداوند و تلاش برای نیکی به دیگران، میتوانیم در این دنیای پیچیده و پرچالش، به سمت سعادت و خوشبختی حرکت کنیم. لذا، بهتر است هر فردی به این آموزهها پایبند باشد و زندگی خود را بر اساس آنها بنا کند تا خوشنودی خداوند و رفع مشکلات اجتماعی به دست آید.
بگو: ای بندگان من که به پروردگارتان ایمان آوردهاید، از پروردگارتان بترسید، برای شما در این دنیا نیکی و در آخرت نیز نیکوئی است.
و به والدین، خویشاوندان، یتیمان، مسکینان و همسایههای نزدیک و دور نیکی کنید.
نیکی تنها در این نیست که روی خود را به سمت شرق و غرب کنید، بلکه نیکی آن کسی است که به خدا و روز قیامت و فرشتگان و کتاب و پیامبران ایمان دارد و مالش را دوستداشتنی به خویشاوندان و یتیمان و مسکینان و در راه ماندگان و سائلان و همچنین برای آزادسازی بندگان و نماز به پا دارد و زکات بدهد و به عهد خود وفا کند و در سختیها و دردیها و در میدان جنگ صبر و استقامت نشان دهد. اینها هستند که راست میگویند و اینها هستند که تقوا دارند.
روزی عادل در حال تفکر درباره زندگی و ارزشهای واقعی آن بود. او در این حین به آیات قرآن و تأکیدات آن درباره ایمان و محبت به دیگران فکر کرد. به یاد آورد که باید به والدین و افرادی که به آنها نزدیک است، محبت کند. بعد از مدتی او با احساس آرامش بیشتری به زندگیاش ادامه داد زيرا متوجه شد که ارزشهای واقعی در محبت و ارتباطات انسانی خلاصه شدهاند.