احساس پوچی به دلیل غفلت از ارتباط با خدا و معنویت به وجود میآید.
احساس پوچی یکی از تجربیات عمیق و مشترک انسانها در طول تاریخ بوده است. این حالت میتواند ناشی از عوامل مختلفی باشد که از آن میان میتوان به عدم رضایت از زندگی، فقدان معنای عمیق، و عدم ارتباط با خدا اشاره کرد. انسانها از دیرباز به دنبال معنا و هدفی برای زندگی خود بودهاند و در صورتی که این معنا گم شود، احساس پوچی و سردرگمی به سراغ آنها میآید. این مسئله نه تنها در زندگی فردی، بلکه در زندگی اجتماعی نیز میتواند مشکلاتی را به وجود آورد. قرنهاست که اندیشمندان، filosophers و دینداران در تلاش برای کشف معنا و هدف در زندگی بشر بودهاند و در این بین، قرآن کریم نیز به این موضوع مهم پرداخته است. سوره اعراف، آیه 179، یکی از آیات پرمحتوا در این زمینه است که میفرماید: "وَ لَقَدْ ذَرَأْنَا لِجَهَنَّمَ كَثِيرًا مِّنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ - أنّ لَهُمْ قُلُوبًا لَّا يَفْقَهُونَ بِهَا وَ لَهُمْ أَعْيُنٌ لَّا يُبْصِرُونَ بِهَا وَ لَهُمْ آذَانٌ لَّا يَسْمَعُونَ بِهَا." این آیه به وضوح بیان میکند که بسیاری از انسانها، علیرغم داشتن حواس، از حقیقت زندگی غافل مانده و به همین دلیل احساس پوچی میکنند. این غفلت میتواند ناشی از عدم توجه به ارتباط با خدا، عدم توجه به معنویت، و نادیده گرفتن ارزشهای انسانی باشد. در دنیای مدرن، افراد در معرض فشارهای اجتماعی و اقتصادی قرار دارند. با افزایش تکنولوژی و تغییرات فرهنگی، انسانها ممکن است از جستجوی حقیقت و آرامش فاصله بگیرند. این جستجو در دنیایی مملو از مشغلهها و دغدغهها، کار آسانی نیست. برای نمونه، تلاش برای تأمین نیازهای مالی یا اجتماعی در کنار مسائل خانوادگی و شغلی، ممکن است فرصت تفکر و تأمل را از فرد بگیرد. در این حالت، فرد به احساس پوچی و بیمعنایی در زندگی دچار میشود. با وجود پیشرفتهای تکنولوژیکی، بسیاری از افراد احساس تنهایی و عدم رضایت از زندگی دارند. خداوند در سوره طه، آیه 124، به این موضوع اشاره میکند: "وَمَن أَعْرَضَ عَن ذِكْرِي فَإِنَّ لَهُ مَعِيشَةً ضَنكًا". این آیه به روشنی نشان میدهد که کسانی که از یاد خدا غافل هستند، زندگی سخت و دشواری خواهند داشت. احساس دشواری و عدم آرامش میتواند به این معنا باشد که انسان در زندگی خود به معنویت و یاد خدا توجه نکرده است. برای پر کردن این احساس پوچی، یکی از راههای مؤثر و مفید میتواند بازگشت به خدا و توجه به معنای زندگی باشد. در قرآن کریم، ذکر خدا به عنوان یک روش برای آرامش و راحتی در دل بیان شده است. در واقع، یاد خدا میتواند پلی باشد میان انسان و آرامش درونی. با تفکر در آیات قرآن و درک صحیح از پیامهای آن، انسان میتواند به دنیای معنوی و ارزشهای انسانی نزدیکتر شود. انسانها باید به خود یادآوری کنند که زندگیشان ارزشمند است و هر فرد دارای هدف و معنای خاصی در این دنیا میباشد. هر یک از ما باید به دنبال شناخت خود و کشف معنای زندگیمان باشیم. این مسیر، به تنهایی میتواند شامل تفکر، تاب آوری در سختیها، و جستجوی حقیقت باشد. در نهایت، احساس پوچی نوعی علامت از درون است که نشان میدهد فرد نیاز به یک بازنگری عمیق در زندگی خود دارد. با شناخت صحیح از خود و سعی در برقراری ارتباط با خدا، زندگی میتواند به سمت یک وضعیت مثبت و معنادار تغییر کند. به همین دلیل، ارتقاء روحی و تقویت ارتباط با خدا یکی از کلیدهای اصلی برای پر کردن احساس خالی بودن و جستجوی معنا در زندگی است. در پایان، این نکته را باید بدانیم که احساس پوچی یک تجربه انسانی طبیعی است و نباید از آن ترسید. بلکه باید آن را به عنوان یک فرصت برای رشد و تحول دید. با تلاش برای برقراری ارتباط با معنویت و خداوند، میتوان به زندگیای پربار و با معنا دست یافت. یاد خدا میتواند تغییراتی عمیق در زندگی فرد ایجاد کند و او را در مسیری مثبت و آباد هدایت نماید.
و قطعاً برای جهنم بسیاری از جن و انسانها را آفریدیم که قلبهایی دارند که نمیفهمند و چشمانی دارند که نمیبینند و گوشهایی دارند که نمیشنوند.
و هر کس از یاد من روی گردان شود، زندگی سختی خواهد داشت.
یک روز، درختی در کنار رودخانه نشسته بود و به آب جاری نگاه میکرد. درخت احساس خستگی و پوچی میکرد. او به یاد آیات قرآن افتاد و تصمیم گرفت که با یاد خدا، زندگی خود را پر کند. پس از مدتی درخت شروع به شکوفه دادن کرد و زندگیاش با شکوه و معنا شد. او فهمید که هر کسی میتواند احساس پوچی را با محبت و ارتباط با خدا پر کند.