احساس پوچی ناشی از کمبود معنویت و نداشتن ارتباط با خداست. ارتباط با دیگران و اهداف زندگی سالم میتواند احساس خوشبختی را افزایش دهد.
احساس پوچی در انسان یکی از مواردی است که در زندگی امروزی به وضوح دیده میشود. این احساس ممکن است ناشی از عوامل مختلفی باشد، از جمله کمبود معنویت، عدم ارتباط با خدا و فقدان اهداف زندگی. در این مقاله به بررسی هر یک از این عوامل و تأثیر آنها بر احساس پوچی در انسان میپردازیم. ### 1. معنویت در زندگی اولین عاملی که میتواند به احساس پوچی دامن بزند، کمبود معنویت است. معنویت بهعنوان یک عامل کلیدی در زندگی انسان مطرح میشود. این مفهوم به ما یادآوری میکند که انسان تنها به دلیل وجود فیزیکی خود در این دنیا نیست، بلکه باید به دنبال معنای واقعی زندگی باشد. در قرآن کریم، خداوند به انسانها یادآوری میکند که زندگی بدون ارتباط با او پوچ و بیمعناست. در سوره عنکبوت آیه 65 میخوانیم: "وَإِذَا قَالُوا مَا نَحْنُ بمُزْدَوِدِينَ قَالُوا قُلْ فِي مَا اَعْشَيْتُ وَقُلَوبُهُمْ فِي غَفْلَةٍ". این آیه به ما میگوید که انسانهایی که در ناز و نعمت به سر میبرند، باید به یاد خدا باشند تا از احساس پوچی دوری گزینند. معنویت میتواند به ما کمک کند که در زندگی به دنبال هدف قویتری باشیم و در کنار آن، احساس رضایت و خوشبختی را تجربه کنیم. بهعبارت دیگر، انسان باید در زندگی خود بهدنبال آن چیزی باشد که باعث آرامش روحی و معنوی او شده و به او امکان میدهد تا زندگی بدون نظارت معنوی را فراموش کند. ### 2. ارتباط با خدا ارتباط با خدا بهعنوان یک نیاز روحی در انسان مطرح میشود. در واقع، انسان به دنبال یک نیروی برتر است که به او معنای زندگی را بدهد. این ارتباط میتواند از طریق عبادت، دعا و ارتباطهای معنوی با خداوند شکل بگیرد. تمام ادیان الهی بر اساس این ارتباط تأکید دارند و بهدنبال آن هستند که انسان را به درک عمیقتری از خودش و مقصود زندگی برسانند. از سوی دیگر، فقدان این ارتباط میتواند به احساس تنهایی و بیمعنایی منجر شود. وقتی انسان به خدا نزدیکتر میشود، احساس امنیت و آرامش بیشتری را تجربه میکند. خداوند در قرآن کریم به انسانها یادآوری میکند که با یادآوری او، دلها آرام میگیرند: "ألا بذكر الله تطمئن القلوب". این آیه نشاندهنده این حقیقت است که ارتباط با خدا به انسان احساس آرامش و اطمینان میبخشد. ### 3. اهداف زندگی یکی دیگر از عوامل ایجاد احساس پوچی، فقدان اهداف زندگی است. انسانها باید به دنبال اهدافی باشند که به آنها انگیزه و نیرو میدهد. داشتن اهداف مشخص و شناختن آنها باعث میشود که فرد انگیزه بیشتری برای تلاش و پیشرفت داشته باشد. این اهداف میتوانند در زمینههای مختلفی چون شغف، خدمات اجتماعی، خانواده و غیره باشند. در سوره الفرقان آیه 67 میخوانیم: "وَالَّذِينَ إِذا أَنْفَقُوا لَمْ يُسْرِفُوا وَلمْ يَقْتُرُوا وَكَانَ بَيْنَ ذَٰلِكَ قَوَامًا". این آیه به ما یادآوری میکند که در زندگی باید اعتدال را رعایت کنیم و به دیگران کمک کنیم تا احساس رضایت و خوشبختی کنیم. اگر انسانها اهدافی را در زندگی خود تعیین کنند و به آنها دست یابند، احساس خوشبختی و رضایت بیشتری خواهند داشت. ### 4. ارتباطات اجتماعی نبود ارتباط عاطفی و اجتماعی نیز میتواند به احساس پوچی دامن بزند. در دنیای معاصر، بسیاری از افراد به دلیل مشغلههای زندگی، از ارتباطات اجتماعی خود فاصله میگیرند. این که فردی به تنهایی زندگی کند یا از خانواده و دوستان خود دور باشد، میتواند تأثیر منفی بر سلامت روان او بگذارد. در حدیثی از پیامبر اسلام (ص) آمده است که هرکس به تنهایی زندگی کند، خوشبختی را نمییابد. این بیان نشاندهنده اهمیت روابط اجتماعی در زندگی انسانها است. برقراری ارتباط با دیگران، بهویژه با خانواده و دوستان، یک نیاز ذاتی انسان است. این ارتباطات میتوانند به افراد احساس تعلق و ارتباط با جهان خارج را بدهند. همچنین، در مواقع سختی و چالش، بودن در کنار عزیزان میتواند به انسانها کمک کند تا احساس نداشته و خالی نشوند. ### جمعبندی احساس پوچی در انسان به دلیل عوامل مختلفی از جمله کمبود معنویت، عدم ارتباط با خدا و فقدان اهداف زندگی و ارتباطات اجتماعی بروز میکند. برای غلبه بر این احساس، انسانها باید به تقویت معنویت خود پرداخته و به دنبال ارتباط عمیقتر با خداوند باشند. همچنین، تعیین اهداف مشخص و برقراری روابط اجتماعی سالم میتواند به کاهش این احساس کمک کند. در نهایت، زندگی با معنای واقعی همراه با ارتباطات عاطفی مثبت میتواند باعث شادی و رضایت در زندگی انسانها شود. چنین زندگیای میتواند به افراد این امکان را بدهد که احساس پوچی را فراموش کرده و به سوی خوشبختی و آرامش حرکت کنند.
و زمانی که گفتند: ما چه چیزی را در بر خواهیم گرفت، گفتند: در آنچه خوردید و دلهایشان در غفلت است.
و کسانی که هنگام انفاق، نه اسراف میکنند و نه تنگنظری مینمایند بلکه در میانه این دو، اعتدال دارند.
روزی جوانی به نام امیر در حال قدم زدن در پارک بود و ناگاه احساس پوچی عجیبی به او دست داد. او نشست و به آسمان نگریست. به یاد آیات قرآن افتاد که انسان باید با خدا ارتباط داشته باشد. از آن روز تصمیم گرفت که روزانه چند دقیقه را به ذکر و دعا بگذراند و سعی کند با دوستانش وقت بیشتری بگذراند. به تدریج حس کرد که احساس پوچی از بین رفته و زندگیاش رنگ و بویی تازه گرفته است.