خداوند نعمتها را بر اساس نیت و تلاش انسانها تقسیم میکند و هرچه تقوای بیشتری داشته باشند، نعمت بیشتری مییابند.
در قرآن کریم، خداوند بارها و بارها به بندگانش نعمتهای بیشماری عطا کرده و تأکید نموده است که این نعمتها نه تنها به صورت مادی بلکه به صورت معنوی نیز شامل حال انسانها میشود. در میان پرتوهای رحمت الهی، دستهای از افراد بیشتر از دیگران مورد لطف و عنایت قرار میگیرند. یکی از دلایل این تفاوت در دریافت نعمتها، نیت و تلاش انسانهاست. به عبارت دیگر، انسانها با توجه به نیت و عمل خود، در دایره رحمت و برکت الهی قرار میگیرند. قرآن کریم در سوره بقره آیه 261 میفرماید: 'مثل الذين ينفقون أموالهم في سبيل الله كمثل حبة أنبتت سبع سنابل في كل سنبلة مائة حبة'. این آیه به روشنی بیان میکند که کسانی که در راه خداوند اموال خود را هزینه میکنند، بازدهی فوقالعادهای خواهند داشت. در واقع، خداوند با استفاده از مثال دانهای که به ازای آن هفت خوشه و هر خوشه صد دانه به بار میآورد، سرمایهگذاری در راه خدا را به شکلی حیرتانگیز توصیف میکند. این مسأله نشاندهنده این است که هر چه انسان در مسیر خیر و نیکی قدم بر دارد، نعمتهای بیشتری از جانب خداوند به او عطا خواهد شد. اما این برکت تنها در بعد مالی محدود نمیشود، بلکه شامل جنبههای دیگری از زندگی همچون علم، سلامت و آرامش روحی نیز میگردد. انسانی که در مسیر خیر و خدمت به دیگران گام برمیدارد، نه تنها در دنیا موفقتر خواهد بود بلکه در آخرت نیز میتواند مورد رحمت و مغفرت الهی قرار گیرد. بر این اساس، زندگی پر برکت و موفق، نتیجهای مستقیم از نیت و تلاشهای فرد در جهت نیل به اهداف عالی انسانی و روحانی است. در جای دیگری از قرآن، در آیه 32 سوره اسراء نیز خداوند به ما تأکید میکند که: 'وَلا تَقْرَبُوا مَالَ الْيَتِيمِ إِلَّا بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ حَتَّى يَبْلُغَ أَشُدَّهُ'. این آیه در واقع بر اهمیت رعایت حقوق دیگران و احترام به مال ایتام تأکید دارد. این نکته نشان میدهد که وقتی صحبت از نعمتهای الهی به میان میآید، توجه به حقوق اجتماعی و برقراری تعادل در زندگی از اهمیت ویژهای برخوردار است. با در نظر گرفتن این آیات میتوانیم به این نتیجه برسیم که نعمتهای الهی بر اساس اعمال و نیتهای ما تقسیم میشود. هر چه انسان بر تقوی و پیروی از اوامر خداوند بیشتر تأکید داشته باشد، در نتیجه، نعمتهای بیشتری به او عطا خواهد شد. به عنوان مثال، افرادی که در زندگی خود اصول اخلاقی و انسانی را رعایت میکنند، خود را در جایگاهی میبینند که نه تنها به خود بلکه به دیگران نیز نفع میرسانند و این باعث میشود که رحمت و برکت الهی به آنها نزدیکتر شود. در حقیقت، تلاش برای ایجاد یک جامعه سالم و انسانی در اصل، عبادتی است که میتواند تاثیرات شگرفی بر زندگی فردی و اجتماعی ما داشته باشد. در توصیف فعالیتهایی که در راستای بندگی و خدمت به دیگران انجام میشود، میتوان به کمک به یتیمان، رسیدگی به نیازمندان و حمایت از مؤسسات خیریه اشاره کرد. چنین رفتارهایی نه تنها انسان را به مقام والای انسانی نزدیکتر میکند بلکه باعث میشود تا نعمتها و برکتهای بیشتری نصیب او گردد. به طور خلاصه، در قرآن کریم، سرمایهگذاری در راه خداوند و تلاش برای خدمت به بندگان او به عنوان یک اصل بنیادین مطرح میشود. آیات مختلف قرآن به ما میآموزد که هر عملی که در راستای خیر انجام میدهیم، نه تنها در دنیا اثرات مثبتی دارد بلکه در آخرت نیز پاداشی بینظیر انتظار ما را میکشد. بنابراین، وظیفه ما به عنوان مسلمانان این است که هر روز به تلاشی بیشتر در راستای بندگی و خدمت به دیگران پرداخته و با نیتهای خالص و صادقانه، زندگی خود را پر از نعمتهای الهی کنیم. در پایان میتوان گفت که نعمتهای خداوند وابسته به نیت و کارکرد ما در زندگی است. هر چه بیشتر در راه خدمت به دیگران و رعایت حقوق دیگران بکوشیم، در واقع دیر یا زود آثار آن را در زندگی خود مشاهده خواهیم کرد. نعمتها خود را نشان خواهند داد و در نهایت، ما در مسیر بندگی و اطاعت از پروردگار خود به سعادتی حقیقی دست خواهیم یافت.
مثل کسانی که اموال خود را در راه خدا هزینه میکنند، همانند دانهای است که هفت خوشه میروید و در هر خوشه صد دانه است.
و به مال یتیم نزدیک نشوید، الا به روشی که بهترین است تا او به سن بلوغ برسد.
روزی روزگاری عادل جوانی بود که به خدا ایمان داشت و همیشه در فکر چگونگی به دست آوردن رضای الهی بود. او شنیده بود که خداوند به بندگانش نعمت میدهد ولی نمیدانست چگونه میتواند از نعمتها بهرهمند شود. عادل تصمیم گرفت که از بهترین نیتها و اعمال خود شروع کند. او شروع به وضع کردن برنامهای برای کمک به نیازمندان و دعا برای موفقیت دیگران کرد. به زودی زندگیاش پر از برکت و نعمت شد و آرامش و خوشحالی را به خاطر تلاشهایش احساس کرد.