چرا خدا برخی انسان‌ها را زود می‌برد به حکمت‌های الهی و اراده او بستگی دارد. این افراد ممکن است در آزمایشات سختی قرار داشته باشند یا در دینداری و خلوص نیت خود برتر باشند.
در قرآن کریم، اشاره های زیادی به قضا و قدر الهی و حکمت های خداوند شده است. یکی از این بارزترین آیات، در سوره بقره، آیه 155 است که می‌فرماید: "وَ لَنَبْلُوَنَّكُم بِشَيْءٍ مِّنَ الْخَوْفِ وَ الْجُوعِ وَ نَقْصٍ مِّنَ الْأَمْوَالِ وَ الْأَنفُسِ وَ الثَّمَراتِ وَ بَشِّرِ الصَّابِرِينَ". این آیه بیان می‌کند که خداوند انسان‌ها را با آزمایش‌ها و سختی‌های گوناگونی می‌آزماید. این آزمون‌ها ممکن است شامل از دست دادن عزیزان نیز شود. همچنین، در قرآن آمده است که مرگ هر انسانی به وقت معین خود اتفاق می‌افتد و این یکی از وعده‌های قطعی خداوند است. انسان‌ها به عنوان مخلوقاتی که نزد خداوند ارزشمند هستند، می‌توانند در این دنیا به عنوان آزمایشی گذرا قرار بگیرند. یکی از دلایل اینکه خداوند بعضی از انسان‌ها را زودتر می‌برد می‌تواند به این باشد که این افراد از زندگی دنیوی بهرفه ای از آزمایشات رنج می‌برند و به سوی او بازمی‌گردند تا در آرامش ابدی در نزد خداوند باشند. اما همچنین، در حکمت‌های خداوند، ممکن است برخی انسان‌ها به خاطر خلوص نیت و دینداری‌شان زودتر فراخوانده شوند تا به مقام و منزلت بالاتری دست یابند. بنابراین، می‌توان گفت که هر مرگی در واقع یک اراده الهی است و علم به این امر تنها به خداوند اختصاص دارد.
و یقیناً شما را با چیزی از ترس و گرسنگی و کاهش اموال و جان‌ها و ثمرات آزمایش خواهیم کرد؛ و بشارت باد بر صابران.
آیا پنداشتید که ما شما را بی‌ثمر آفریدیم و شما به سوی ما بازنمی‌گردید؟
روزی در روستایی، مردی بود که سختی‌های زیادی را در زندگی‌اش متحمل شده بود. او همیشه می‌گفت: "خدای من، چرا باید من اینقدر رنج بکشم؟" یک روز مرد متوجه شد که همسایه‌اش بدون هیچ هشدار و به طور ناگهانی دار فانی را وداع گفت. از آن روز به بعد او آموخت که زندگی موقتی است و خداوند حکمت‌های خاصی در پس هر مرگ دارد. مرد تصمیم گرفت از زندگی‌اش نهایت استفاده را ببرد و در خدمت دیگران باشد.