زندگی دنیا موقت و فانی است و نباید به آن دل بست. هدف اصلی زندگی، عبادت خدا و آمادگی برای زندگی پس از مرگ است.
قرآن کریم، کتاب مقدس مسلمانان، به طور مکرر دنیا را به عنوان یک مکان فانی و موقتی توصیف کرده است. آیات مختلفی از این کتاب الهی، دنیا را نه تنها به عنوان یک مکان زندگی بلکه به عنوان یک مرحله امتحان و آزمایش برای انسانها معرفی میکنند. در سوره آلعمران آیه 185، آمده است: "هر جان جهانی چشیده خواهد شد و جزاهایتان در روز قیامت به شما داده خواهد شد". این آیه خود تأکیدی بر حقیقت فانی بودن دنیا و کندوکاو در عبارتی به عمق ادراک انسان از وجود و زندگی است. در اینجا باید درک کرد که زندگی دنیا، به واقع، فقط یک مرحلهای برای آزمایش و تلاش است و هدف نهایی، بازگشت به خداوند و دریافت پاداش در آخرت میباشد. سوره هادید آیه 20 به روشنی بیان میکند: "زندگی دنیا تنها بازی و سرگرمی است، و بهترین زندگی در آخرت نهفته است". این آیه به ما یادآوری میکند که نباید به دنیای مادی وابسته شویم و تمام هم و غم خود را صرف آن کنیم. در حقیقت، دنیا به زودی میگذرد و آنچه پایدار و باقیمانده است، زندگی پس از مرگ است. وابستگی زیاد به دنیا میتواند انسان را از غرض اصلیاش که عبادت و پرستش خداوند و آماده شدن برای زندگی پس از مرگ است، غافل کند. قرآن کریم همچنین میفرماید: "ثروت و فرزندان زینت زندگی دنیا هستند، ولی عمل صالح پایدارتر و پاداشش نزد خدا بهتر است" (سوره کهف، آیه 46). در این آیه، خداوند به ما یادآوری میکند که چیزهایی که در دنیا داریم و به آنها وابستهایم، تنها زینتی از زندگی هستند و در نهایت هیچگونه دوامی ندارند. آنچه در این دنیا به دست میآوریم، هر چند که به نظر دستاوردهای بزرگی بیایند، نهایتاً زوالپذیرند و از بین خواهند رفت. در قرآنی که شالودهاش بر توحید و ارتباط با خداوند بنا شده است، تلاش برای زندگی بهتر در دنیا نیز باید با نیت خیر و در راستای اهداف اخروی باشد. انسان باید در تلاش باشد که از زندگی دنیویاش به عنوان ابزاری برای دستیابی به پاداشهای الهی در آخرت استفاده کند. این نکته بسیار حائز اهمیت است که دنیا را به عنوان یک ابزار موقتی برای رسیدن به اهداف والای انسانی و روحانی در نظر بگیریم. در ادامه، میتوان به برخی از آثار و پیامدهای منفی وابستگی به دنیا اشاره کرد. اگر انسان درگیر دنیا و زینتهای آن شود، ممکن است از اهداف اصلیاش دور شود و در نهایت به وضعیتی برسد که از یاد خداوند و وجودش غافل شود. در واقع، دل بستن به دنیا میتواند باعث فراموشی خدا و اهداف عالی بشری شود و در نهایت انسان را به قعر انزوا و افسردگی بکشاند. براساس آموزههای قرآن، راه درست و اساسی برای مقابله با این چالش، علم و کسب دانش است. باید برای یادگیری و آگاهی از حقایق زندگی تلاش کنیم و از علم برای بهبود وضعیت خود و جامعهمان استفاده کنیم. همچنین، عمل صالح و نیکی به دیگران باید در رأس اهداف ما قرار گیرد. قرآن به ما یادآوری میکند که این اعمال نه تنها در دنیا مفید خواهند بود، بلکه در آخرت نیز به پاداشهای عظیم منجر خواهند شد. در جامعهای که امروز در آن زندگی میکنیم، ارزشها و اولویتهای غلط میتوانند ما را از مسیر صحیح دور کنند. به همین دلیل، لازم است که با هوشیاری و نگاه عمیقتری به زندگی دنیا بنگریم و درک کنیم که ثروت و داراییهای مادی، هر چند ارزشمند به نظر برسند، نهایتاً فانی هستند. لذا، باید سعی کنیم با هنجارهای اسلامی زندگی کنیم و به سوی اهداف اخروی خود گام برداریم. توجه به موضوع آخرت و یادآوری این نکته که دنیا هرگز مدام نخواهد ماند، دستاوردهای انسانی را معنیدارتر میکند. با توجه به این بینش، زندگی دنیوی باید توأم با امید به آخرت و بررسی رفتارهای خود برای تکمیل آن باشد. بنابراین، نیاز به تغییر دیدگاه و پرداختن به زندگی دینی و معنوی در اولویت قرار دارد. نتیجهگیری اینکه، قرآن کریم با اشاره به فانی بودن دنیا و وجود پاداشهای اخروی، انسانها را به سمت آگاهی از حقیقت وجودیشان و تلاش برای زندگی برتر در آخرت هدایت میکند. ما باید تلاش کنیم که در این دنیا انسانهایی باشیم که در جستجوی علم و عمل صالح هستیم و هدفمان عبادت خداوند و خدمت به دیگران باشد. در نهایت، پیوسته باید به یاد داشته باشیم که زندگی واقعی در آخرت آغاز میشود و زندگی دنیا فقط فرایند آمادهسازی برای آن میباشد.
هر جان جهانی چشیده خواهد شد و جزاهایتان در روز قیامت به شما داده خواهد شد؛ پس هر که از آتش دور مانده و به بهشت وارد شده، رستگار خواهد بود؛ و زندگی دنیا جز متاع فریب نیست.
بدانید که زندگی دنیا تنها بازی و سرگرمی و زینت و فخر در میان شما و تکاثر در اموال و فرزندان است؛ مثل بارانی که کشاورزان را شگفتزده میکند، آنگاه که میرسد، سپس زرد میشود؛ و در آخرت عذابی شدید است و آمرزش و رضایت از جانب خدا؛ و زندگی دنیا جز متاع فریب نیست.
اموال و فرزندان زینت زندگی دنیا هستند؛ و اعمال صالحات باقی ماندنی بهتر در نزد پروردگارت بابت پاداش و بهتر برای امید است.
روزی در بازار، فردی مشاهده کرد که مردم تشنه دنیا و زینتهای آن هستند. او به فکر رفت که آیا این نعمتها واقعاً ارزش دل بستن دارند یا خیر؟ پس از تأمل در آیات قرآن، او تصمیم گرفت که به جای دل بستن به دنیا، به یاد خدا باشد و برای آخرتش تلاش کند. در نهایت، او به آرامش و نیکی به دیگران دست یافت.