چرا باید از دنیا دل کند؟

در قرآن کریم، دنیا به عنوان یک متاع فانی معرفی شده است و این مسأله نه فقط یک دیدگاه احساسی، بلکه یک واقعیت قطعی و غیرقابل انکار است. زندگی دنیوی با تمام زیبایی‌ها و جلوه‌هایش، به طور طبیعی محدودیت‌هایی دارد و در نهایت، به پایان می‌رسد. این موضوعی است که در بسیاری از آیات قرآن کریم به وضوح مورد تأکید قرار گرفته است. خداوند مؤمنان را به یادآوری آنچه که در آخرت است دعوت می‌کند و به همین دلیل است که آیات متعدد به این موضوع اشاره دارند تا انسان‌ها را از غرق شدن در زرق و برق دنیا بازدارند. در سوره آل‌عمران آیه 185، خداوند می‌فرماید: "کُلُّ نَفْسٍ ذَآئِقَةُ الْمَوْتِ ۖ وَإِنَّمَا تُوَفَّوْنَ أُجُورَكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ ۚ فَمَن زُحْزِحَ عَنِ النَّارِ وَأُدْخِلَ الْجَنَّةَ فَقَدْ فَازَ". در این آیه به وضوح بیان می‌شود که مرگ نه تنها یک حقیقت غیرقابل اجتناب است، بلکه به عنوان یک فرصت برای حساب و کتاب و سنجش اعمال ما در نظر گرفته شده است. این مسأله به ما یادآوری می‌کند که هر گاه در تفکر درباره زندگی و اهداف خود هستیم، باید مرگ را در ذهن داشته باشیم و بدانیم که چگونه می‌توانیم در زندگی‌مان به گونه‌ای عمل کنیم که عاقبت به خیر باشیم. سوالاتی که همواره در ذهن انسان وجود دارد، این است که آیا زندگی ما در این دنیا تنها برای خوشی و لذت‌بردن است، یا هدفی فراتر از آن داریم؟ و آیا واقعاً می‌توانیم از دنیا بهره‌مند شویم بدون اینکه در دام زینت‌های آن گرفتار شویم؟ این آیات قرآن به ما پاسخ می‌دهند. در سوره مدثر آیه 38، خداوند تأکید می‌کند که "وَلَا تَنسَ نَصِيبَكَ مِنَ الدُّنْيَا". این آیه به ما می‌آموزد که باید از دنیا بهره‌مندی کنیم، اما با این شرط که این بهره‌مندی نباید ما را از یاد خدا و آخرت غافل کند. در حقیقت، یادآوری دنیا باید به ما کمک کند تا در زندگی روزمره‌مان به گزینش خداوند بپردازیم و به دنبال اهداف بالاتر از زندگی دنیوی باشیم. علاوه بر این، قرآن در سوره بقره آیه 204 به ظاهری و ظاهربینی انسان‌ها در دنیا اشاره شده است: "وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ: آمنوا کما آمن الناس، قالوا: اَنُؤْمِنُ کما آمَنَ السُّفَهاءُ؟" این آیه به ما یادآوری می‌کند که در زندگی دنیوی، بسیاری از انسان‌ها به دنبال زرق و برق‌های ظاهری هستند و به ظاهر امور توجه می‌کنند، در حالی که اهداف بلند زندگی فراموش می‌شود. این دلبستگی به دنیا نه تنها ما را به جایی نمی‌برد، بلکه از آن اهداف بلند زندگی‌مان نیز دور می‌سازد. باید به یاد داشت که زندگی دنیوی به اندازه‌ای که نیاز داریم، باید برآورده شود. دلبستگی به دنیا می‌تواند ما را از مسیر اصلی‌مان منحرف کند و از یاد خدا و آخرت غافل سازد. در واقع، انسان باید در زندگی دنیوی خود به گونه‌ای عمل کند که همواره یاد آخرت را در ذهن داشته باشد و از دنیای مادی به اندازه نیاز بهره‌مند شود. آیات قرآن به وضوح به ما یادآور می‌شوند که زندگی دنیوی نمی‌تواند هدف اصلی زندگی باشد. ولی با این حال، باید از زندگی بهره‌مندی کنیم و دل خود را به یاد آخرت و مهربانی خدا بسپاریم. از آنجا که آنچه در این دنیا داریم، هر لحظه ممکن است از ما گرفته شود، بنابراین باید در استفاده از آن با دقت و حکمت عمل کنیم و به یاد داشته باشیم که فراموش کردن آخرت می‌تواند عواقب خطرناکی برای ما داشته باشد. برای درک عمق این مفاهیم، باید به تأمل در تعریف دنیا و آخرت بپردازیم. دنیا به عنوان یک مرحله از مراحل زندگی محسوب می‌شود و هدف این مرحله تنها آماده‌سازی برای مرحله بعدی است. در حقیقت، یادآوری مرگ و آخرت باید الهام بخش زندگی ما باشد. با یادآوری مرگ، انسان می‌تواند ارزش واقعی زندگی را درک کند و به اهمیت اعمال خود پی ببرد. از طرفی، آخرتمند شدن در زندگی دنیوی به ما کمک می‌کند که از زینت‌های دنیا بگذریم و فقط آنچه که برای زندگی حقیقی‌امان ضروری است، انتخاب کنیم. در نتیجه، رسیدن به فهم عمیق‌تری از این آیات قرآنی و نگرش به اهداف بلند زندگی، به ما کمک می‌کند تا در زندگی دنیوی خود با دقت و هوشیاری عمل کنیم و در عین بهره‌مندی از دنیا، به یاد آخرت باشیم و تلاش کنیم که عاقبت به خیر باشیم. به این ترتیب، به عنوان مسلمانانی که از کلام خدا الهام می‌گیریم، می‌توانیم زندگی‌مان را در مسیری متعالی و هدفمند قرار دهیم.