پاسخ قرآن
زندگی در قرآن کریم، نه تنها به عنوان یک واقعیت فیزیکی بلکه به عنوان یک نعمت الهی در نظر گرفته شده است. این مفهوم به ویژه در زمانهای دشوار و پیچیده زندگی به یک نکته کلیدی تبدیل میشود. قرآن ما را به این آگاهی میبرد که زندگی، فرصتی است برای رشد و کمال، و هر کس در این دنیا با چالشها و مشکلاتی مواجه میشود که به عنوان آزمونی برای سنجش ایمان و صبوری اوست. به عنوان مثال، در سوره بقره آیه 155 آمده است: "وَ لَنَبْلُوَنَّكُم بِشَيْءٍ مِّنَ الْخَوْفِ وَالْجُوعِ وَنَقْصٍ مِّنَ الْأَمْوَالِ وَالْأَنفُسِ وَالثَّمَرَاتِ ۗ وَبَشِّرِ الصَّابِرِينَ". این آیه به صراحت بیان میکند که انسان در زندگی با چالشها و بلایای مختلف روبرو خواهد شد و این چالشها نه تنها نشانهای از تنبیه الهی نیستند، بلکه فرصتی برای رشد کمال انسانی و معنوی به شمار میروند. آرزو کردن برای مرگ، در فرهنگ و دین ما نه تنها امری پسندیده نیست بلکه میتواند به عنوان یک ضعف روحی و نشانهای از ناامیدی تلقی شود. فرار از مشکلات و آرزوی مرگ، به معنای از دست دادن فرصتی برای رشد و ترقی در زندگی است. انسانها به نوعی در این دنیا به عنوان مهمان کنار گذاشته شدهاند و این که ما به بیماریها، فقر، یا هر نوع چالش بزرگی بیتوجهی کنیم، نمیتواند ما را از مسئولیتهای انسانی خود برهاند. قرآن نیز ما را به یادآوری میکند که هیچ کس نمیداند چه زمانی مرگش خواهد رسید. در سوره آل عمران آیه 169 به این موضوع اشاره شده است: "وَ لَا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْوَاتًا ۖ بَلْ أَحْيَاءٌ عِندَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ". این آیه بیانگر مقام والای شهدای در راه خداست که نه تنها مرده محسوب نمیشوند بلکه در حقیقت زندهاند و نزد خداوند روزی میخورند. این آیه تأکید میکند که زندگی حتی در شرایط سخت و چالشی که ممکن است انسانها در آن قرار بگیرند، فرصتی برای قرب به خداوند به شمار میآید. بهرهوری از زندگی و استفاده بهینه از لحظات آن، وظیفه هر انسانی است. زندگی کردن بهخودیخود یک نعمت است و ما باید از آن استفاده کنیم تا در این دنیا کارهای نیک انجام دهیم و به دیگران کمک کنیم. در واقع، یکی از اهداف آفرینش انسان در این دنیا، کار کردن برای دیگران و ارائه خدمت به نیازمندان بوده است. خدماتی که میتواند در جهت خیرخواهی و خدمت به جامعه امکانات را فراهم سازد. از دیدگاه اجتماعی، زندگی در راستای کمک به دیگران و توجه به نیازهای آنان میتواند به تکامل و رشد فردی و اجتماعی بینجامد. هر چقدر ما برای دیگران تلاش کنیم و در مقام خدمت به خلق باشیم، به موازات آن خودمان نیز از این کار خوشحالتر و راضیتر خواهیم بود. این خیرخواهی و نوعدوستی، نه تنها بر زندگی خود ما تأثیر مثبت خواهد گذاشت، بلکه میتواند تا سالها و نسلها اثرگذار باشد. در نهایت، درک این حقیقت که زندگی فرصتی است برای آزمایش و یادگیری، میتواند باعث کاهش ناامیدی و افزایش امید ما در دوران سختیها شود. هر بلایای زندگی که به ما میرسد، فرصتی برای یادگیری است. هریک از ما میتوانیم با صبر و استقامت از این چالشها عبور کنیم و به تعالی برسیم. ما میتوانیم با ایمان و امید به خداوند، توانایی و قدرت پایداری در برابر مشکلات را به دست آوریم. بنابراین، وقتی ما به زندگی نگاهی عمیق و معنوی داشته باشیم، میتوانیم متوجه شویم که سفر ما در این دنیا تنها برای گذراندن وقت نیست، بلکه مأموریت الهی و فرصتی برای رشد، کمال و بندگی به خداوند است. به همین دلیل، زندگی، با تمام چالشهایش، نعمتی گرانبهاست که نیازمند تقدیر و شکرگزاری است.
آیات مرتبط
وَ لَنَبْلُوَنَّكُم بِشَيْءٍ مِّنَ الْخَوْفِ وَالْجُوعِ وَنَقْصٍ مِّنَ الْأَمْوَالِ وَالْأَنفُسِ وَالثَّمَرَاتِ ۗ وَبَشِّرِ الصَّابِرِينَ
و قطعاً شما را با چیزی از ترس و گرسنگی و نقص در اموال و جانها و میوهها آزمایش میکنیم؛ و صابران را مژده بده.
بقره : 155
وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْوَاتًا ۖ بَلْ أَحْيَاءٌ عِندَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ
و گمان نکنید کسانی که در راه خدا کشته شدهاند مردهاند؛ بلکه آنها زندهاند و نزد پروردگارشان روزی میخورند.
آل عمران : 169
داستانی دلنشین
روزی در دیاری دور، مردی به نام علی زندگی میکرد که به سختیهای زندگی فکر میکرد. یک روز، او تصمیم گرفت به مسجد برود و قرآن بخواند. در حین خواندن آیات، فهمید که زندگی هدیهای از خداست و باید از آن بهره برد. او از آن روز به بعد شروع به خدمت به دیگران و کمک به نیازمندان کرد و دیگر هیچگاه آرزوی مرگ نکرد.