در دل تاریکی باید به امید زنده بود، زیرا خداوند به ما وعده داده است که هیچ کس از رحمت او ناامید نخواهد شد.
در قرآن کریم، خداوند به ما یادآوری می‌کند که در هر شرایطی باید امید را زنده نگه داریم. در سوره یوسف، داستان یوسف(ع) به طور واضح نشان می‌دهد که چگونه او در دل تاریکی زندان امیدش را از دست نداد و به وعده‌های الهی ایمان داشت. در آیه 87 سوره یوسف، او به برادرانش می‌گوید که «از رحمت خدا ناامید نباشید، زیرا هیچ کس از رحمت خدا ناامید نمی‌شود جز قوم کافر». این آیه ما را تشویق می‌کند که حتی در زمان‌هایی که احساس می‌کنیم همه چیز علیه ماست، نباید تسلیم ناامیدی شویم. همچنین در سوره آل عمران آیه 139 آمده است که «و هرگز غمگین مشوید و ناامید نشوید». این آیات تأکیدی بر اهمیت امید در زندگی اجتماعی و فردی مسلمانان دارند. به یاد داشته باشید که زندگی پر از چالش‌ها و دشواری‌هاست، اما امیدوار بودن به ما کمک می‌کند تا توانایی‌های خود را در برابر مشکلات به کار بگیریم و در نهایت بر آنها غلبه کنیم. امید ما را به تلاش و کوشش بیشتر ترغیب می‌کند و به ما یادآوری می‌کند که هیچ تاریکی دائمی نیست و روشنایی به زودی خواهد آمد. بنابراین، در دل تاریکی باید با امید زنده ماند و بر روی وعده‌های الهی تمرکز کرد.
از رحمت خدا ناامید نشوید، زیرا هیچ‌کس از رحمت خدا ناامید نمی‌شود جز قوم کافر.
و هرگز غمگین مشوید و ناامید نشوید، و شما ارجمندتریم اگر شما مؤمن هستید.
روزی روزگاری، مردی در دل شب تاریک افسرده و ناامید نشسته بود. او به دلایل مختلفی در زندگی احساس یأس می‌کرد، اما ناگهان یاد آیات قرآن افتاد. او فهمید که همیشه در دل تاریکی باید به امید زنده باشد. آن مرد تصمیم گرفت به دعا و عبادت بپردازد و برای خود و دیگران نیکی کند. به زودی، روشنایی امید به زندگی‌اش بازگشت و او به یادگیری و رشد پرداخته و از چالش‌ها استقبال کرد.