پاسخ قرآن
محبت به دنیا و تمایل به آن، اگرچه امری طبیعی است، اما میتواند عوارض و پیامدهای منفی عمیقی بر روح و ایمان انسان بگذارد. در دنیایی که ما زندگی میکنیم، عشق و وابستگی به دنیا به وضوح در رفتار و تفکر مردم تجلی مییابد. متاسفانه، این وابستگی ممکن است انسان را از مسیر صحیح دور کند و او را از وظایف دینیاش بازدارد. ### محبت به دنیا و ریشههای آن محبت به دنیا یکی از ویژگیهایی است که در اکثر انسانها وجود دارد. این وابستگی به این دنیا میتواند ناشی از نیازهای طبیعی و ذاتی انسان باشد. غذا، پوشاک، مسکن و ... از جمله نیازهای اصلی بشر است که در حقیقت ضروریات زندگی هستند. اما وقتی این نیازها به عشق و وابستگی شدید تبدیل شوند، میتواند روح و روان انسان را تحت تاثیر قرار دهد. قرآن کریم در سوره توبه آیه 24 میفرماید: "بگو: اگر پدران و پسران و برادران و همسران و خویشاوندان شما و اموالی که جمع کردهاید و بازاری که از کساد آن میترسید و خانههایی که آنها را میپسندید، برای شما محبوبتر از خدا و رسول و جهاد در راه اوست، پس در انتظار باشید تا خداوند با امر خود بیاید." این آیه به وضوح نشان میدهد که محبت به دنیا و تعلقات آن نباید از حب خدا و رسولش و جهاد در راه او پیشی بگیرد. ### عواقب محبت به دنیا علاقه زیاد به دنیا میتواند انسان را از وظایف دینیاش دور کند و همچنین باعث غفلت از یاد خدا شود. خداوند در قرآن کریم به ما هشدار میدهد که این تمایلات مادی میتوانند ما را به سمت غفلت از آخرت سوق دهند. بنابراین، باید همواره به یاد داشته باشیم که در ترازوی محبت خود، خداوند را در اولویت قرار دهیم. در سوره آل عمران آیه 14 آمده است: "زینت مردم، عشق به شهوتها، و زنان و فرزندان، و انباشت طلا و نقره، و اسبهای نشانهدار و چهارپایان و زراعت است. اینها متاع زندگی دنیا هستند و خداوند است که بهترین بازگشت را دارد." این آیه تأکید میکند که زیباییها و زینتهای دنیا فریبنده هستند، اما در نهایت پاداش واقعی نزد خداوند است. ### غفلت از آخرت و عواقب آن غفلت از آخرت به معنای نادیده گرفتن تعلیمات دینی و دور شدن از خداوند است. انسان باید مراقب باشد که محبت به دنیا او را از عبادات و وظایف دینیاش غافل نکند. وقتی انسان به زیباییهای دنیا به شدت علاقهمند میشود، ممکن است از یاد خدا و وظایف خود دور شود و این دوری میتواند او را به خطاهایی بزرگ سوق دهد. از جمله عواقب وحشتناک این غفلت، افول ایمان و عدم تهذیب نفس است. بیتوجهی به آخرت و غرق شدن در زینتهای دنیا میتواند باعث شود که انسان اهداف واقعی زندگی را فراموش کند و به جای جهاد در راه خدا و اصلاح خود، به تنوع و کیفیت زندگی دنیوی فکر کند. ### جهاد در راه خدا جهاد در راه خدا به معنای مبارزه با نفس و تلاش برای به دست آوردن رضایت الهی است. این جهاد نه تنها در میدان نبرد بلکه در تمام ابعاد زندگی افراد وجود دارد. هر گونه عمل نیکو و تهذیب نفس، جهاد در راه خدا محسوب میشود. تنها با فراموش نکردن دو وظیفه اساسی دین یعنی عبادت و خدمت به خلق، انسان میتواند از خطری که از محبت به دنیا ناشی میشود حفظ شود. این جهاد به ما یادآوری میکند که نباید تنها به دنیای مادی و ظاهری بپردازیم، بلکه باید روح و روان را نیز تغذیه کنیم. انسان باید متوجه باشد که هر روزی که از عمر وی میگذرد، فرصتی است برای کسب رضایت خداوند و حرکت در مسیر نعمتهای الهی. ### نحوه تعامل با محبت به دنیا تعامل با محبت به دنیا نیازمند تفکر و تدبیر است. باید توجه داشت که داشتن لذت و زیباییهای دنیا در شرایط مناسب و با هدف خوب اشکالی ندارد. اما اگر این محبت به حدی برسد که فرد را به سمت غفلت از آخرت سوق دهد، باید از آن دوری کرد. به جای غفلت از خدا، انسان میتواند با تقسیم محبتی که به دنیا دارد، نسبت به امور دینی و معنوی نیز توجه داشته باشد. انسان میتواند با انجام عبادات و اعمال نیک، محبت به خدا را در دل خود بارور کند و به این ترتیب، محبت به دنیا را در خدمت خدا و در راه رضای او قرار دهد. این بدین معناست که انسان میتواند با استفاده از این نعمتهای دنیوی، در زندگی خود آرامش و بندگی را تجربه کند. ### نتیجهگیری در نهایت، محبت به دنیا امری طبیعی است، اما باید در این میان به یاد داشته باشیم که دنیا فانی است و در نهایت، آنچه باقی میماند اعمال و باورهای ماست. محبت به خدا و تلاش برای جهاد در راستای او باید در اولویت قرار گیرد. تنها در این صورت است که میتوانیم از دام غفلت و دوری از خدا محافظت کنیم و راهی را برای دستیابی به رضایت الهی و پاداشهای آخرتی هموار سازیم. در کلام آخر، محبت واقعی آن است که ما را به خدا نزدیک کند و از تعلقات دنیوی دور نگهدارد.
آیات مرتبط
قُلْ إِن كَانَ آبَاؤُكُمْ وَأَبْنَاؤُكُمْ وَإِخْوَانُكُمْ وَأَزْوَاجُكُمْ وَعَشِيرَتُكُمْ وَأَمْوَالٌ اقْتَرَفْتُمُوهَا وَتِجَارَةٌ تَخْشَوْنَ كَسَادَهَا وَمَسَاكِنُ تَرْضَوْنَهَا أَحَبَّ إِلَيْكُمْ مِّنَ اللَّهِ وَرَسُولِهِ وَجِهَادٍ فِي سَبِيلِهِ فَتَرَبَّصُوا حَتَّى يَأْتِيَ اللَّهُ بِأَمْرِهِ ۚ وَاللَّهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْفَاسِقِينَ
بگویید: اگر پدران و پسران و برادران و همسران و خویشاوندان شما و اموالی که جمع کردهاید و بازاری که از کساد آن میترسید و خانههایی که آنها را میپسندید، برای شما محبوبتر از خدا و رسول و جهاد در راه اوست، پس در انتظار باشید تا خداوند با امر خود بیاید و خداوند قوم فاسق را هدایت نمیکند.
توبه : 24
زُيِّنَ لِلنَّاسِ حُبُّ الشَّهَوَاتِ مِنَ النِّسَاءِ وَالْبَنِينَ وَالْقُنْطُرَةِ الْمُقَنْطَرَةِ مِنَ الذَّهَبِ وَالْفِضَّةِ وَالْخَيْلِ الْمُسَوَّمَةِ وَالزَّرْعِ ۚ ذَلِكَ مَتَاعُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا ۖ وَاللَّهُ عِندَهُ حُسْنُ الْمَئَابِ
زینت مردم، عشق به شهوتها، و زنان و فرزندان، و انباشت طلا و نقره، و اسبهای نشانهدار و چهارپایان و زراعت است. اینها متاع زندگی دنیا هستند و خداوند است که بهترین بازگشت را دارد.
آل عمران : 14
داستانی دلنشین
روزی روزگاری، مردی نامش عادل بود که به فکر زندگی و هدفش بود. او به آیات قرآن پناه برد و فهمید که زندگی باید بر محبت به خدا و انجام وظایف دینی تمرکز کند. با گذشت زمان و توجه به این مسائل، عادل احساس آرامش بیشتری کرد و دلش از محبت به دنیا و زینتهایش خالی شد. او به ارزشهای الهی پی برد و توانست از محبت به دنیا فاصله بگیرد.