خداوند انسانهای دلرحم و نیکوکار را بسیار دوست دارد و به آنان پاداشهای بزرگی میدهد.
در قرآن کریم، محبت خداوند نسبت به انسانهای دلرحم و نیکوکار به وضوح بیان شده است. خداوند در سوره بقره آیه 177 فرموده است که از مؤمنان کسانی هستند که از مال خود به دیگران می‌دهند، همچنین به فقرا و مسکینان و یتیمان و در راه خدا و وام‌دهندگان نیکوکار کمک می‌کنند. اعمال نیک و دل‌رحمی، در حقیقت، نشان‌دهنده ایمان واقعی انسان‌هاست و موجب نزدیکی آنها به خداوند می‌شود. همچنین، خداوند در سوره مائده آیه 54 بیان می‌کند که: «ای کسانی که ایمان آورده‌اید، هر کس که از شما از دین خود برگردد، خدا قومی را می‌آورد که آنها را دوست دارد و آنها نیز او را دوست دارند». این آیه به وضوح نشان میدهد که خداوند نسبت به کسانی که بر اساس محبت و رحمت رفتار می‌کنند، محبت دارد و آنها را محبوب می‌داند. توجه به خصلت‌هایی چون گذشت، یاری به دیگران و درک احساسات دیگران، نشان‌دهنده صفات خداوندی است و این خصلت‌ها انسان‌ها را به خدا نزدیک‌تر می‌کند. بنابراین می‌توان گفت که خداوند انسانهای دلرحم و نیکوکار را به شدت دوست دارد و به چنین انسان‌هایی پاداشهای بزرگی میدهد.
نیکوکاری به این نیست که صورت‌هایتان را به سوی مشرق و مغرب برگردانید، بلکه نیکوکاری این است که به خدا و روز آخرت و فرشتگان و کتاب و پیامبران ایمان داشته باشید و اموال خود را به رغم محبت به آن به خویشاوندان و یتیمان و مسکینان و مسافرین و درخواست‌کنندگان و برای آزادی اسیران بدهید و نماز را برپا کنید و زکات دهید و زمانی که عهد می‌بندید وعده خود را انجام دهید و در سختی‌ها و رنج‌ها و در جنگ‌ها صابر باشید. اینها هستند که صدق کرده‌اند و اینها هستند که پرهیزکارند.
ای کسانی که ایمان آورده‌اید، هر کس که از شما از دین خود برگردد، خدا قومی را می‌آورد که آنها را دوست دارد و آنها نیز او را دوست دارند؛ نسبت به کافران سخت و نسبت به یکدیگر رحیم‌اند. آنها را می‌بینی که در حال رکوع و سجود هستند و فضل و رضاء خدا را می‌جویند.
در روزهای قدیمی، مردی به نام حسن وجود داشت که مشهور به دل‌رحمی و محبت به دیگران بود. او هر روز از مال خود به فقرا و یتیمان کمک می‌کرد و احساس خوشی و رضایت از زندگی داشت. یک روز، شخصی به او گفت: 'چرا اینقدر به دیگران کمک می‌کنی؟' حسن با لبخندی پاسخ داد: 'چون می‌دانم که خداوند انسانهای دلرحم را دوست دارد و من هم می‌خواهم یکی از آنها باشم.' این سخن حسن باعث شد تا دوستان زیادی به او بپیوندند و به تدریج، کارهای نیک بیشتری انجام بدهند.