دعا به تنهایی کافی نیست و باید با عمل صالح همراه باشد تا اثرگذار باشد.
در قرآن کریم، دعا به عنوان یکی از اصول اساسی ایمان معرفی شده است، اما همواره بر لزوم عمل همراه با دعا تأکید شده است. در سوره غافر آیه 60، خداوند می‌فرماید: 'وَ قَالَ رَبُّكُمُ ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ' که نشان می‌دهد خداوند خواهان دعا و درخواست‌های بندگانش است و سپس وعده می‌دهد که دعاهای آنان را مستجاب کند. اما این امر به این معنا نیست که تنها دعا کفایت می‌کند؛ بلکه عمل صالحی که با دعا همراه باشد و به پیروی از سنت‌های نبوی و دستورات اسلامی منجر شود، ضرورت دارد. در سوره آل عمران آیه 147، خداوند می‌فرماید: 'وَ مَا كَانَ قَوْلَهُمْ إِلَّا أَنْ قَالُوا رَبَّنَا اغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا' که این آیه نشان از توجه به اصلاح اعمال و جبران گناهان دارد. همچنین، امام علی (ع) در نهج البلاغه نیز به این نکته اشاره می‌کند که دعا اگر همراه با نیکوئی و عمل صالح نباشد، بی‌اثر خواهد بود. به طور کلی، در قرآن و در آموزه‌های دینی، دعا به تنهایی کافی نیست و باید با عمل صالح و اخلاق نیکو همراه گردد. بنابراین، می‌توان نتیجه گرفت که دعا بدون عمل نه تنها اثری ندارد، بلکه عمل به خودی خود در تحقق دعا نیز مؤثر است.
و پروردگار شما می‌فرماید: مرا بخوانید، تا شما را پاسخ دهم.
و سخن آنها این نبود جز این که گفتند: پروردگارا، گناهان ما را ببخش.
روزی جوانی به نام مجید با مشکلات زیادی در زندگی‌اش مواجه بود و از خداوند دعا می‌کرد که مشکلاتش رفع شود. اما پس از مدتی متوجه شد که هیچ چیزی تغییر نکرده است. او به یاد آیات قرآن افتاد و فهمید که باید همزمان با دعا، به اصلاح رفتار و انجام کارهای نیکAlso رو کند. بنابراین تصمیم گرفت به کمک دیگران بشتابد و به خدمت جامعه بپردازد. پس از مدتی، او نه تنها مشکلاتش کاهش یافت، بلکه احساس رضایت عمیقی از زندگی پیدا کرد.