درک و همدلی با دیگران نیازمند قلبی باز و آماده است. باید به شنیدن مشکلاتشان پرداخته و با حمایت از آنها احساساتشان را درک کنیم.
در قرآن کریم، اهمیت همدلی و درک درد و رنج دیگران به وضوح بیان شده است. در سوره بقره آیه 286، خداوند می‌فرماید: «لَا يُكَلِّفُ اللَّهُ نَفْسًا إِلَّا وُسْعَهَا» که نشان‌دهنده این است که خداوند بر اساس قدرت هر فرد، به او امتحان می‌دهد و بنابراین باید نسبت به دیگران حساس باشیم و درک کنیم که هر کسی مشکلات و غم‌هایی دارد که ممکن است برای ما قابل مشاهده نباشد. علاوه بر این، در سوره هود آیه 47، داستان نوح (علیه‌السلام) به ما می‌آموزد که او با صبر و استقامت نسبت به قومش درک و همدلی نشان داد. این موضوع نشان می‌دهد که ما نیز باید با دلسوزی به دیگران نگاه کنیم و غم آنها را درک کنیم. همچنین، در سوره مائده آیه 32، می‌خوانیم که قتل یک انسان به مثابه قتل تمام انسان‌هاست. این آیه بر ارزش زندگی و نیاز به حمایت از یکدیگر تأکید می‌کند. بنابراین، درک غم دیگران مستلزم این است که ما با قلبی صاف و آماده برای همدلی به آنها نزدیک شویم و با شنیدن و حمایت از آنها، غمشان را کمتر کنیم. در عمل، می‌توانیم با گوش دادن به مشکلات دیگران و ارائه کمک‌های عملی و معنوی، احساساتشان را درک کنیم و نشان دهیم که در کنار آنها هستیم و غم آنها را احساس می‌کنیم.
خداوند هیچ کس را جز به اندازه توانش تکلیف نمی‌کند.
و اگر خواسته خداوند شما این باشد که آنها را غرق کند.
هر کس انسانی را بدون آنکه او را به قتل رسانده باشد یا در زمین فساد کرده باشد، به قتل برساند، مانند آن است که تمام مردم را کشته باشد.
شبی، دو دوست به نام‌های علی و رضا در پارکی نشسته بودند. علی با چهره‌ای غمگین به رضا گفت: «همسرم به دلیل بیماری در بستر است و نمی‌دانم باید چه کار کنم». رضا با دلسوزی گوشش را به حرف‌های علی سپرد و گفت: «من درکت می‌کنم، هرگز تنها نخواهی بود. بیایید با هم دعا کنیم و در این مسیر سخت کنار هم باشیم». علی احساس کرد که باری از دوشش برداشته شده و دوستی واقعی، غمش را کم کرده است.