دوری از شرک خفی نیاز به توجه به نیتها و ارزیابی اعمال انسان دارد.
در قرآن کریم، بسیار بر اهمیت توحید و دوری از شرک تأکید شده است. شرک خفی به معنای پنهان بودن شرک در دل انسان است، بهطوریکه فرد به طور ناخواسته در اعمالش غیر از خدا را میپرستد. برای دوری از این حالت، اولین قدم توجه و مراقبه به نیتها و افکار خود است. در سوره آل عمران آیه 30، خداوند میفرماید: «يَوْمَ تَبْلَى السُّرَائِرُ» یعنی روزی که اسرار برملا میشوند، بنابراین انسان باید به نیتها و افکار پنهان خود توجه کند. دومین مرحله، توجه به اعمال خود و ارزیابی آنها بر اساس رضایت خداوند است. در سوره بقره آیه 162، آمده است که اعمال فقط برای خداوند باید باشد. در نهایت، تقویت ایمان و ارتباط با خداوند از طریق نماز و عبادت نیز نباید فراموش شود. با توجه به آیات قرآن، پیوسته بر توحید و نیتهای خالص تأکید شده است، و با دعا و طلب استغفار میتوان از این شرک پنهانی دوری کرد. در سوره توبه آیه 105، خداوند میفرماید: «وَأَعْمَلُوا صَالِحَاتٍ» و این نشاندهنده این است که انجام کارهای نیک به خلوص نیت کمک میکند. بنابراین، میتوان با توجه به این آموزهها، به دوری از شرک خفی و تقویت توحید در دل خود بپردازیم.
روزی که اسرار برملا میشوند
جز این نیست که من فرمان یافتهام که پروردگار این شهر را بپرستم که آن را حرام کرده و باید از او بترسید.
و کارهای نیک انجام دهید
یکی از روزها، یک جوان مؤمن به نام علی به مسجد رفت و در آنجا به نصایح پیشوای خود گوش داد. امام در سخنان خود راجع به توحید و شرک صحبت کرد. علی یاد گرفت که باید همیشه نیتهای خود را پاک نگه دارد. او بعد از آن متوجه شد که در بعضی از کارهای روزمرهاش نیتهای خفی وجود دارد. با توجه به این نکته، او قبل از هر عملی به یاد خدا میافتاد و نیت خود را تصفیه میکرد. این تغییر در رفتار او باعث شد که آرامش و رضایت بیشتری در زندگیاش احساس کند.