بله، ترک عادات بد از دیدگاه قرآن همیشه ممکن است، مشروط بر نیت صادقانه، تلاش مستمر، صبر و استعانت از خداوند. خداوند به کسانی که برای تغییر خود قدم بردارند، یاری و هدایت میرساند.
در پاسخ به این سوال که آیا ترک عادات بد همیشه ممکن است، از دیدگاه قرآن کریم و تعالیم اسلامی، پاسخ به طور قاطع بله است، اما این «امکان» با شروط و تلاشهایی همراه است. قرآن کریم بر ظرفیت بیکران انسان برای تغییر، توبه، خودسازی و رسیدن به کمال تأکید دارد. اگرچه مسیر ترک عادت بد ممکن است دشوار و چالشبرانگیز باشد، اما بنبستی در آن وجود ندارد و لطف و هدایت الهی همواره برای کسانی که صادقانه تلاش میکنند، مهیاست. در واقع، یکی از اساسیترین مفاهیم در اسلام، مفهوم «توبه» است که به معنای بازگشت از گناه و اشتباه به سوی پروردگار است. این مفهوم شامل ترک عادات و رفتارهای نادرست نیز میشود. خداوند در قرآن بارها بر گستردگی رحمت خود تأکید کرده و بندگان را به توبه و بازگشت دعوت میکند. این دعوت به خودی خود نشان میدهد که امکان تغییر و رهایی از بند عادتهای ناپسند وجود دارد. آیه ۸ سوره تحریم میفرماید: «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا تُوبُوا إِلَى اللَّهِ تَوْبَةً نَصُوحًا» یعنی: «ای کسانی که ایمان آوردهاید، به سوی خدا توبه خالصانه کنید.» این آیه نه تنها توبه را ممکن میداند، بلکه آن را امری دستیافتنی برای مؤمنان معرفی میکند و حتی به کیفیت توبه (نصوحا به معنای خالصانه و بیبازگشت) اشاره دارد، که نشان میدهد پایداری در ترک عادت نیز مورد نظر است. قرآن کریم همچنین بر مسئولیتپذیری انسان و نقش اراده او در تغییر تأکید میکند. آیه ۱۱ سوره رعد به وضوح بیان میدارد: «إِنَّ اللَّهَ لَا یُغَیِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّى یُغَیِّرُوا مَا بِأَنفُسِهِمْ» یعنی: «در حقیقت، خداوند حال و روز هیچ قومی را دگرگون نمیسازد تا آنکه آنان آنچه را در درون خودشان است، دگرگون سازند.» این آیه کلیدی، سنگ بنای امکان تغییر را بر اراده و تلاش خود انسان میگذارد. عادتهای بد بخشی از «آنچه در درون خودمان است» محسوب میشوند که باید با تصمیم، همت، و تلاش آگاهانه تغییر یابند. بنابراین، اگر کسی نیت صادقانه داشته باشد و برای تغییر از خود حرکت نشان دهد، لطف الهی نیز شامل حال او خواهد شد و راه برایش هموار میگردد. این بدان معناست که ترک عادت بد صرفاً به یک اراده آنی محدود نمیشود، بلکه نیازمند یک فرآیند مستمر و جدّی است که با نیت آغاز شده و با استقامت ادامه مییابد. یکی دیگر از مفاهیم مرتبط، «جهاد با نفس» است. این جهاد، نبرد درونی انسان با تمایلات و خواستههای نفسانی است که اغلب به شکل عادات بد بروز پیدا میکنند. قرآن کریم به کسانی که در راه خدا تلاش میکنند، وعده هدایت میدهد. آیه ۶۹ سوره عنکبوت میفرماید: «وَالَّذِينَ جَاهَدُوا فِينَا لَنَهْدِيَنَّهُمْ سُبُلَنَا وَإِنَّ اللَّهَ لَمَعَ الْمُحْسِنِينَ» یعنی: «و کسانی که در راه ما (با خلوص نیت) جهاد کنند، قطعاً آنها را به راههای خود هدایت میکنیم و بیگمان خداوند با نیکوکاران است.» این آیه به روشنی بیان میکند که اگر انسان صادقانه برای غلبه بر عادات بد خود تلاش کند و این تلاش را جزئی از جهاد در راه خدا بداند، خداوند نیز او را در این مسیر یاری و هدایت خواهد کرد. این یاری میتواند به شکل ایجاد شرایط مناسب، الهام قلبی، افزایش صبر و استقامت، یا حتی کمک از سوی دیگران باشد. این مفهوم، امید بزرگی به افرادی میدهد که احساس میکنند در دام عادات بد گرفتار شدهاند و راه نجاتی نمیبینند. قرآن میگوید که راه نجات وجود دارد، مشروط بر اینکه شما قدم اول را بردارید و در این مسیر استوار باشید. علاوه بر این، «صبر» و «نماز» به عنوان دو ابزار قدرتمند در مسیر غلبه بر مشکلات و تغییر عادات معرفی شدهاند. آیه ۱۵۳ سوره بقره میفرماید: «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اسْتَعِینُوا بِالصَّبْرِ وَالصَّلَاةِ ۚ إِنَّ اللَّهَ مَعَ الصَّابِرِینَ» یعنی: «ای کسانی که ایمان آوردهاید، از صبر و نماز یاری جویید؛ یقیناً خداوند با صابران است.» ترک عادات بد نیازمند صبر فراوان است؛ صبری در برابر وسوسهها، صبری در برابر دشواریهای ترک، و صبری در برابر زمان لازم برای تثبیت تغییر. نماز نیز به عنوان ستون دین، عامل تقویت ارتباط با خدا، آرامشبخش روح، و نیروبخش اراده است. این دو در کنار هم، پشتوانه محکمی برای هر کسی هستند که قصد دارد خود را از بند عادتهای منفی رها سازد. نماز به انسان یادآوری میکند که تنها نیست و قدرت لایزالی هست که میتواند از او حمایت کند، و صبر به او توانایی مقاومت در برابر فشارها را میدهد. در نهایت، قرآن کریم به ما میآموزد که هیچ انسانی آنقدر در گناه و عادت بد غرق نیست که راه بازگشت و رستگاری برایش بسته باشد. حتی برای فرعون، با همه طغیانگریهایش، باب توبه باز بود اگر میخواست. این نشاندهنده عظمت رحمت و عدل الهی است. بنابراین، بله، ترک عادات بد همیشه ممکن است؛ مشروط بر اینکه فرد از ته دل بخواهد، نیت خالص کند، برای آن تلاش پیگیر و مستمر داشته باشد، از خداوند کمک بجوید، و در این راه صبور باشد. این مسیر، یک شبه طی نمیشود، بلکه نیازمند استقامت، بازنگری دائمی و توکل به پروردگار است. هر گامی که در راه ترک عادت برداشته شود، مورد لطف و پاداش الهی قرار خواهد گرفت و با هر تلاش صادقانه، درهای رحمت بیشتر گشوده خواهند شد. این دیدگاه قرآنی، رویکردی بسیار امیدبخش و توانمندساز است که به هر فردی امکان میدهد تا زندگی خود را در هر مرحلهای که هست، به سمت بهترینها تغییر دهد و به نسخهای بهتر از خود تبدیل شود. توانایی تغییر و تعالی، از هدایای بزرگ الهی به بشر است.
در حقیقت، خداوند حال و روز هیچ قومی را دگرگون نمیسازد تا آنکه آنان آنچه را در درون خودشان است، دگرگون سازند. و چون خداوند برای قومی بدی بخواهد، پس هیچ بازگردانندهای برای آن نیست و برای آنان جز او هیچ سرپرستی نیست.
ای کسانی که ایمان آوردهاید، به سوی خدا توبه خالصانه کنید، باشد که پروردگارتان گناهانتان را از شما بزداید و شما را به باغهایی درآورد که از زیرِ [درختان] آن نهرها جاری است، در روزی که خداوند پیامبر و کسانی را که با او ایمان آوردهاند رسوا نمیسازد؛ نورشان پیشِ رویشان و از سمت راستشان میشتابد و میگویند: پروردگارا، نورمان را برای ما کامل گردان و ما را ببخشا، یقیناً تو بر هر چیزی توانایی.
و کسانی که در راه ما (با خلوص نیت) جهاد کنند، قطعاً آنها را به راههای خود هدایت میکنیم و بیگمان خداوند با نیکوکاران است.
در گلستان سعدی آمده است که پادشاهی عادتی ناپسند داشت و هر صبحگاه، با سخنان درشت و خشونتبار، روز خود و درباریان را تلخ میکرد. دانا مردی از خاصان درگاه، به تدبیر خواست او را از این عادت برهاند. روزی از پادشاه اجازه خواست که حکایتی گوید. گفت: «ای پادشاه، شنیدهام که در شهری، بازرگانی بود که هر بامداد از خواب برمیخاست، نخست به آیین نیکوکاران، حمد الهی میگفت و سپس با روی گشاده با اهل خانه و کار خود روبهرو میشد و از برکت این خوی نیکو، روزیِ او فراوان و کارش همواره به خیر و برکت بود.» پادشاه که با دقت گوش میداد، خود را در کلام دانا دید. دانا ادامه داد: «و شنیدهام که بازرگانی دیگر بود که هر صبح با خشم و بدخلقی بیدار میشد و زبان به شکایت میگشود و این عادت بد، مال و آبروی او را برد.» پادشاه به خود آمد و از دانشمند پرسید: «چاره چیست؟» دانشمند گفت: «ای پادشاه، دل را از کینه پاک دار و زبان را به نرمی عادت ده، که عادت، طبیعت دوم است. هر روز صبح، قبل از آنکه کلمهای بر زبان آوری، نفسی عمیق بکش و به عظمت خالق بیندیش و نیت کن که امروز جز سخن نیک نخواهی گفت.» پادشاه این نصحیت را پذیرفت و با ریاضت نفس و پایداری، اندکاندک عادت بدش را کنار گذاشت و زبانش به نرمی و سخن نیک خو گرفت. پس از مدتی، مردم در بارگاه گفتند: «این نه همان پادشاه پیشین است؛ گویی خداوند او را نو آفریده است.» و بدینگونه پادشاه به خوی نیکو شهرت یافت و روزگارش از برکت آن سخنان شیرین گشت. این داستان نشان میدهد که با نیت خالص و تلاش مستمر، میتوان حتی ریشهدارترین عادات بد را تغییر داد و زندگی را بهتر ساخت.