اندیشیدن به صفات خداوند به عنوان عبادت محسوب میشود و به شناخت عمیقتر فرد از خدا کمک میکند.
در قرآن کریم، عبادت به معنای اطاعت و خضوع در برابر خداوند و شناخت اوست. یکی از مهم‌ترین راه‌های آشنایی با خدا فکر کردن به صفات اوست. در واقع، توجه به صفات خدا، انسان را به شناخت عمیق‌تری از او و نزدیک‌تر شدن به او یاری میکند. خداوند در سوره آل‌عمران، آیه 191 می‌فرماید: 'آن کسانی که در آفرینش آسمان‌ها و زمین اندیشه می‌کنند و می‌گویند: 'پروردگارا! اینها باطل نیستند، پس ما را از عذاب آتش نجات بده.' این آیه بیانگر این است که تفکر در آفرینش و صفات خداوند، به نوعی عبادت محسوب میشود. همچنین در سوره مومنون، آیه 115 آمده است: 'آیا شما گمان می‌کنید که ما شما را بیهوده آفریدیم و شما به سوی ما بازگردانده نخواهید شد؟' این آیه نیز تأکید میکند که زندگی انسان با هدفی بزرگ خلق شده و تفکر در امور الهی بسیار با اهمیت است. به‌طور کلی، تفکر در صفات خداوند با شناخت و عبادت او عجین شده و باعث میشود که انسان به عمق ایمان و تقوی برسد. اندیشیدن به صفات خدا انسان را از خرافات و اندیشه‌های نادرست دور کرده و او را به راه راست هدایت میکند.
در آفرینش آسمان‌ها و زمین و اختلاف شب و روز، نشانه‌هایی است برای خردمندان.
آیا گمان کردید که ما شما را بیهوده آفریدیم و شما به سوی ما بازگردانده نخواهید شد؟
روزی مردی به نام احسان در باغی نشسته بود و به گل‌های زیبا خیره شده بود. او به صفات خداوند فکر می‌کرد و احساس می‌کرد که چقدر این جهان زیبا و شگفت‌انگیز است. احسان از دلش خواست که به خاطر همه زیبایی‌ها و نعمت‌ها شکرگذار باشد. او تصمیم گرفت هر روز زمانی را به فکر کردن به صفات خداوند و زیبایی‌های آفرینش او اختصاص دهد. این اندیشه‌ها به او آرامش می‌بخشید و او را به زندگی خوشبین‌تر کرده بود.