خوشبختی در قرآن با روابط نزدیک با خدا، صبر، شکرگزاری و محبت به دیگران تعریف میشود.
قرآن کریم به عنوان کتاب آسمانی مسلمانان، دارای راهنماهای متعددی برای خوشبختی و بهزیستی انسانها است. این کتاب مقدس با ارائه توصیههایی جامع و شمول به جوانب مختلف زندگی انسان پرداخته و به ما میآموزد که چگونه میتوانیم در این دنیا به خوشبختی دست یابیم. در این مقاله به بررسی برخی از این توصیهها و مباحث مرتبط با آنها خواهیم پرداخت. یکی از اصلیترین توصیههای قرآن کریم، توجه به خدا و تقویت ایمان است. ایمان به خداوند موجب میشود تا انسان در رویارویی با چالشها و دشواریها به خداوند تکیه کند و تسلی روحی بگیرد. در سوره بقره آیه 186 میخوانیم: 'وَإِذَا سَأَلَكَ عِبَادِي عَنِّي فَإِنِّي قَرِيبٌۭ أُجِيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ'. این آیه به ما یادآوری میکند که خداوند در هر لحظه نزدیک به ما است و پاسخگوی دعاهای ما خواهد بود. بنابراین، باید در هر شرایطی به خداوند تکیه کنیم و از او درخواستهای خود را بکنیم. این ارتباط نزدیک با خداوند میتواند به انسان احساس امنیت و آرامش بدهد، که از عوامل مهم خوشبختی به شمار میرود. علاوه بر توجه به خدا و تقویت ایمان، قرآن بر اهمیت صبر و شکرگزاری نیز تأکید دارد. در زندگی، همواره با چالشها و مشکلات متعددی روبهرو خواهیم شد. در این راستا، سوره عبس آیه 18 میفرماید: 'فَلْيَذْهَبْ إِلَى هَلْ أَنتُمْ مُدَّعُونَ إِلَى السَّبَبِ'. این آیه به ما آموزش میدهد که در برابر دردها و مشکلات، باید صبوری کنیم و از شکرگزاری در برابر نعمتها غافل نشویم. شکرگزاری به عنوان یک سلوک معنوی، به ما کمک میکند تا به یاد داشته باشیم که در زندگی چه نعمتهایی داریم و به این ترتیب، احساس رضایت و خوشبختی بیشتری را تجربه کنیم. روح همکاری و خدمت به دیگران یکی دیگر از نکات حائز اهمیت در قرآن کریم است. انسانها بهطور طبیعی اجتماعی هستند و برای رسیدن به خوشبختی واقعی، نیاز است که به دیگران نیز کمک کنیم. در سوره مومنون آیه 10، خداوند بیان میکند: 'وَالَّذِينَ هُمْ لِلزَّكَاةِ فَاعِلُونَ'. عمل به زکات و کمک به نیازمندان نه تنها موجب رضایت خداوند میشود بلکه احساس رضایت و خوشبختی را در انسان ایجاد میکند. این خدمت به دیگران نشاندهنده نوعدوستی و مهربانی ماست و میتواند روابط انسانی را تقویت کند و حس جامعهپذیری را در ما افزایش دهد. در نهایت، قرآن کریم انسان را به خوب رفتار کردن و مهربانی با دیگران دعوت میکند. در فصلهای مختلف قرآن، بر اهمیت رفتار مناسب با دیگران و تعامل سازنده تأکید شده است. مهربانی و احترام به دیگران از بنیادهای اخلاقی در تعلیمات قرآنی به شمار میروند. رفتار خوب با دیگران نه تنها موجب تقویت روابط انسانی میشود بلکه بر خوشبختی خود فرد نیز تأثیر مثبت دارد. رفتار خوب به ما این امکان را میدهد که از تجربیات مثبت در کنار دیگران بهرهمند شویم و لذت بیشتری از زندگی ببریم. در چرخهی زندگی، خوشبختی از لایههایی شکل میگیرد که هر کدام به نوعی به ما کمک میکنند تا به اهداف روحی و معنوی خود برسیم. قرآن کریم با مطالعه و تدبر در آیاتش، میتواند ما را در شناخت این لایهها یاری دهد و به ما بیاموزد که چگونه میتوانیم با تقویت ایمان، صبر، شکرگزاری، محبت به دیگران و رفتار خوب، خوشبختی را در زندگی خود تجربه کنیم. به طور کلی، میتوان گفت که خوشبختی در کلام خداوند بر پایه ارتباط نزدیک با او، صبر در مقابل مشکلات، شکرگزاری در برابر نعمتها و محبت به دیگران استوار است. این آموزهها در نهایت ما را به سوی یک زندگی شاد و مملو از آرامش هدایت میکنند. بیشک، توجه به این نکات میتواند راهگشای ما در مسیر سعادت و خوشبختی باشد.
و وقتی بندگانم از تو درباره من بپرسند، بگو که من نزدیکم و دعای دعاکننده را وقتی مرا بخواند، پاسخ میگویم.
بگذارید بروند، آیا دعوت میشوید به دلیل؟
و کسانی که به زکات عمل میکنند.
روزی، زهره دختر جوانی بود که به دنبال راز خوشبختی میگشت. او با دوستانش مشغول صحبت درباره زندگی و خوشبختی بود. یکی از دوستانش گفت: 'زهره، قرآن را بخوان، در آن به همه سوالات زندگی جواب داده شده است.'. زهره تصمیم گرفت آیات قرآن را بخواند و به توصیههای آن عمل کند. پس از مدتی متوجه شد که با تقویت ایمان، کمک به دیگران و شکرگزاری، واقعاً احساس خوشبختی میکند.