قرآن کریم بر اهمیت فراوان آموزش و دانشاندوزی تأکید کرده و آن را یک حق و وظیفه الهی میداند. اولین آیه نازل شده فرمان "خواندن" بود و قرآن جایگاه اهل علم را بسیار بالا میبرد.
قرآن کریم به عنوان چراغ هدایت برای بشریت، بارها و بارها بر اهمیت بیبدیل آموزش و دانشاندوزی تأکید کرده است. این تأکید نه تنها به عنوان یک توصیه اخلاقی، بلکه به عنوان یک حق اساسی و یک وظیفه الهی برای هر فرد مسلمان مطرح شده است. نخستین کلماتی که بر قلب پیامبر اکرم (ص) نازل شد، فرمان به "خواندن" بود: "اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّكَ الَّذِي خَلَقَ" (بخوان به نام پروردگارت که آفرید) [سوره علق، آیه 1]. این آغازین وحی، به روشنی نشان میدهد که بنیان دین اسلام بر دانش و معرفت استوار است. خواندن، نه تنها به معنای روخوانی متون، بلکه به معنای تفکر، تدبر، و فهم عمیق هستی و نشانههای الهی در آن است. این آیه، چراغ راهی است برای بشریت تا با ابزار علم و معرفت، خود را بشناسد، خالق خود را بشناسد و جایگاه خود را در نظام آفرینش درک کند. این تأکید بر خواندن، از همان ابتدا، مسیر یک امت را به سمت دانایی و بینش گشوده است. قرآن مجید، پیوسته انسانها را به تفکر، تدبر، و تعقل فرامیخواند. آیات متعددی با عباراتی نظیر "أَفَلَا يَتَفَكَّرُونَ" (آیا تفکر نمیکنند؟)، "أَفَلَا يَعْقِلُونَ" (آیا تعقل نمیکنند؟) و "لِقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ" (برای گروهی که تفکر میکنند) به پایان میرسد. این دعوتهای مکرر، نشاندهنده این حقیقت است که اسلام یک دین کورکورانه نیست، بلکه بر پایه شناخت، درک، و منطق بنا شده است. علم در قرآن، وسیلهای برای کشف حقایق، تمیز دادن حق از باطل، و رسیدن به درجات بالاتر معنوی است. دانش، انسان را از جهل و خرافات رها میسازد و مسیر او را به سوی سعادت هموار میکند. این روش فکری، پایه و اساس هرگونه پیشرفت علمی و فرهنگی در تمدن اسلامی بوده است و جوامع اسلامی را به سوی کشف و اختراع سوق داده است. یکی از روشنترین تأکیدات قرآن بر جایگاه اهل دانش، در سوره زمر آیه 9 است: "قُلْ هَلْ يَسْتَوِي الَّذِينَ يَعْلَمُونَ وَالَّذِينَ لَا يَعْلَمُونَ" (بگو: آیا کسانی که میدانند با کسانی که نمیدانند یکساناند؟). این آیه به صراحت برتری و تمایز اهل علم را بر جاهلان بیان میکند و هیچ ابهامی در این زمینه باقی نمیگذارد. این تفاوت، نه تنها در امور دنیوی، بلکه در درک و معرفت الهی نیز مشهود است. کسانی که به دنبال دانش میروند و عقل خود را به کار میگیرند، قادرند نشانههای عظمت پروردگار را در پهنای آفرینش مشاهده کنند و به درجات بالاتری از تقوا و ایمان دست یابند. این تمایز، انگیزه بزرگی برای افراد فراهم میکند تا به جای جهل، به سوی کسب معرفت حرکت کنند و خود را از تاریکیهای نادانی برهانند. قرآن کریم نه تنها به کسب دانش تشویق میکند، بلکه برای عالمان و دانشپژوهان جایگاه ویژهای قائل است. در سوره مجادله آیه 11 میفرماید: "يَرْفَعِ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنكُمْ وَالَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ دَرَجَاتٍ" (خداوند کسانی از شما را که ایمان آوردهاند و کسانی را که دانش داده شدهاند، به درجاتی بالا میبرد). این آیه نشان میدهد که ایمان و دانش، دو بال پرواز انسان به سوی کمال و سعادت هستند و با یکدیگر ارتباطی تنگاتنگ دارند. دانشی که با ایمان همراه نباشد، ممکن است به گمراهی منجر شود و ایمانی که از دانش بیبهره باشد، ممکن است سست و بیاساس باشد. این آیه به خوبی نشان میدهد که علم و عمل صالح در کنار یکدیگر موجب ارتقاء مقام انسان در پیشگاه الهی میشوند. دامنه علم در قرآن بسیار وسیع است. قرآن تنها به دانش دینی محدود نمیشود، بلکه شامل تمام علوم نافع، اعم از علوم طبیعی، اجتماعی، فلسفی، و حتی فنی میشود. هدف نهایی تمام این علوم، کشف قوانین حاکم بر هستی و شناخت عظمت خالق است. دانش به انسان کمک میکند تا در زندگی روزمره خود، تصمیمات بهتری بگیرد، جامعهای عادلانهتر بسازد، و با چالشهای پیش رو مقابله کند. خداوند در سوره نحل آیه 78 میفرماید: "وَاللَّهُ أَخْرَجَكُمْ مِنْ بُطُونِ أُمَّهَاتِكُمْ لَا تَعْلَمُونَ شَيْئًا وَجَعَلَ لَكُمُ السَّمْعَ وَالْأَبْصَارَ وَالْأَفْئِدَةَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ" (و خداوند شما را از شکم مادرانتان بیرون آورد در حالی که چیزی نمیدانستید، و برای شما گوش و چشمها و دلها قرار داد تا شاید سپاسگزاری کنید). این آیه نشان میدهد که ابزارهای اصلی دانشاندوزی (گوش، چشم، و دل) از سوی خداوند به ما ارزانی شدهاند تا به وسیله آنها، عالم را بشناسیم و به شکرگزاری از نعمتهای او بپردازیم و از آنها به نحو احسن استفاده کنیم. از دیدگاه قرآن، حق آموزش و دانشاندوزی یک حق جهانی است و برای همه اقشار جامعه، فارغ از جنسیت یا طبقه اجتماعی، لازم و ضروری است. در تاریخ اسلام نیز شاهد بودهایم که زنان و مردان بسیاری در طلب علم کوشیدند و به مدارج عالی علمی دست یافتند. این رویکرد فراگیر، تضمینکننده پیشرفت و ارتقاء فکری جامعه است. دانشاندوزی نه تنها برای رشد فردی، بلکه برای پیشرفت تمدن بشری نیز حیاتی است. قرآن با دعوت به تفکر و دانش، بذر تمدنی را کاشت که قرنها پیشرو در علم و معرفت بود و میراثی ماندگار از خود برجای گذاشت. در مجموع، میتوان گفت که قرآن کریم نه تنها حق آموزش و دانشاندوزی را به رسمیت میشناسد، بلکه آن را یک ضرورت حیاتی و یک ارزش بنیادین برای ساختن فردی آگاه و جامعهای پیشرفته میداند. هدف از دانش در اسلام، رسیدن به معرفت الهی، خدمت به خلق، و آبادی زمین است که همه اینها از مسیر کسب علم ممکن میشود.
بخوان به نام پروردگارت که (همه چیز را) آفرید.
[آیا چنین کسی بهتر است] یا آن کسی که در ساعات شب به عبادت مشغول است، در حال سجده و قیام، از آخرت میترسد و رحمت پروردگارش را امید دارد؟ بگو: آیا کسانی که میدانند با کسانی که نمیدانند یکساناند؟ تنها خردمندان متذکر میشوند.
ای کسانی که ایمان آوردهاید، هرگاه به شما گفته شود در مجالس جا باز کنید، جا باز کنید تا خدا هم برای شما گشایش دهد؛ و هرگاه گفته شود برخیزید، برخیزید. خداوند کسانی از شما را که ایمان آوردهاند و کسانی را که دانش داده شدهاند، به درجاتی بالا میبرد؛ و خدا به آنچه میکنید، آگاه است.
در روزگاران قدیم، دو همسایه بودند؛ یکی بازرگانی ثروتمند و دیگری دانشمندی بیادعا. بازرگان هر روز به نمایش ثروت خود میپرداخت و به دانشمند میگفت: "ای دوست، این همه رنج برای کسب دانش، چه سودی دارد؟ ببین من با تجارتم چه ثروتی اندوختهام!" دانشمند با لبخندی مهربان پاسخ میداد: "هر کس از آنچه دارد، سود میبرد." روزی اتفاقی افتاد و بازرگان تمام ثروتش را در دریا از دست داد. او ناامید و ورشکسته شد. در این میان، دانشمند که آوازهاش در شهرها پیچیده بود، به دعوت پادشاهی دوردست، برای تدریس به آنجا سفر کرد. او نه تنها با عزت و احترام فراوان پذیرفته شد، بلکه از علم خود برای حل مشکلات مردم و پیشرفت آن دیار بهره برد و به ثروت و جایگاهی رسید که بازرگان هرگز خواب آن را هم نمیدید. بازرگان که حال او را دید، پشیمان شد و گفت: "راست گفتی ای حکیم، ثروت بادآورده ممکن است بر باد رود، اما دانش، گنجی است که هرگز از بین نمیرود و چراغ راه انسان در هر دشواری است."